Przejrzysta aranżacja sypialni Dicte sprawia, że czuje się bezpiecznie, pokój jest nie mniej wygodny niż pokój każdej innej dziewczyny. Zabawki zostały schowane do szuflad i pudełek, które zostały oznaczone odpowiednimi zdjęciami. Zbyt duża stymulacja wizualna naraz może powodować „szum wizualny” – a tym samym chaos. Może być łatwiej wybrać zabawkę z obrazka niż z otwartych półek.
U góry: Kiedy zdjęcia zostały umieszczone w szufladach i półkach Dicte i stało się dla niej jasne, gdzie są jej rzeczy, zaczęła spędzać więcej czasu na zabawie w swojej sypialni.
U dołu: Tutaj obraz zaznacza miejsce, w którym należy umieścić taśmę i magnetofon, aby Dicte mogła się posprzątać. Otwarte regały ze zbyt dużą ilością zabawek mogą być dezorientujące dla wielu dzieci i powodować, że będą one ciągle wybierać tę samą zabawkę.
Dicte ma stół, przy którym może się bawić, i drugi, przy którym może pracować nad ćwiczeniami w swoich pudełkach. Zawartość pudełek jest różna. Ponieważ dzieci z autyzmem często mają trudności z samodzielną zabawą przez dłuższy okres czasu, przydzielone im ćwiczenia można odłożyć, aby dziecko mogło się zrelaksować.
Drzwi do pokoju Dicte to przezroczysta zasłona. Nie podoba jej się zamykanie drzwi, ale miło jest mieć jakąś granicę dla swojego pokoju. Dzięki temu dziecko może usłyszeć, gdzie są dorośli, jednocześnie koncentrując się na swojej grze lub ćwiczeniach.
Zdjęcie na dobranoc
Kiedy Dicte była młodsza, bardzo pomocne było dla niej „zameldowanie” ze zdjęciem na dobranoc, które pasowało do identycznego zdjęcia przed snem umieszczonego w plastikowej kieszeni na jej łóżku. Wiedziała wtedy, że idzie spać i nie bawić się, kiedy weszła do swojej sypialni.Dicte nie musi już pasować do obrazu, ale poprosiła, aby pozostał na łóżku.
