Samookaleczenie ma miejsce, gdy osoba celowo rani, okalecza lub rani się. Można to robić regularnie lub okazjonalnie. Istnieje wiele powodów, dla których dana osoba może to zrobić. W przypadku zespołu Aspergera wyzwalaczem może być również komponent sensoryczny lub fizjologiczny. Zwykle osoby, które dokonały samookaleczenia, mogą: ciąć, palić, skubać, zadrapać lub rozerwać skórę; wdychać lub wkładać szkodliwe substancje lub przedmioty wewnętrznie; uderzać, uderzać lub rzucać częściami ciała w takie przedmioty, jak ściana lub wyrywać włosy. Przyjmowanie przedawkowania bez wyraźnego zamiaru popełnienia samobójstwa to także samookaleczenie. Niektóre osoby, które dokonały samookaleczenia, mają wyraźne przyczyny samookaleczenia, takie jak przeszłe nadużycia, określone traumatyczne wydarzenia, takie jak strata, presja, taka jak konformizm społeczny, depresja, niska samoocena lub izolacja emocjonalna i społeczna. Ogólnie jednak wyzwalaczem, który zwykle powoduje samookaleczenie, jest ucieczka od jakiegoś rodzaju bólu psychicznego. Może nie być wyraźnego wyzwalacza. W przypadku autyzmu może istnieć określony powód sensoryczny, taki jak chęć doświadczenia „prawdziwego” bólu. Samookaleczanie może być wykorzystywane przez ludzi z następujących powodów: uwidacznianie bólu wewnętrznego na zewnątrz jako sposób komunikowania się; jako środek kontroli w niestabilnym w inny sposób świecie; uczynienie fizycznie nie do zniesienia emocjonalnie bólu, z którym może być łatwiej sobie poradzić; uczucie „prawdziwego” lub „żywego”, gdy czujesz się pusty lub odrętwiały emocjonalnie; jako sposób na uwolnienie nie do zniesienia napięcia psychicznego lub jako sposób na ukaranie siebie poprzez depresję lub nienawiść do siebie. Dla niektórych osób pomysł powstrzymania samookaleczenia jest gorszy niż zmierzenie się z problemami, które je powodują. Z pewnością w przypadku autyzmu i zespołu Aspergera można by argumentować, że zniesienie mechanizmu radzenia sobie z samookaleczeniami może być bardziej szkodliwe dla jednostki, chyba że w jej życiu zostanie zaspokojonych szereg innych złożonych potrzeb. Wyzwalacze i problemy związane z samookaleczeniami u osób z ZA mogą być bardzo różne od tych u osób z NT, więc rozważ również te kwestie, takie jak różnice sensoryczne, czynniki fizjologiczne, takie jak dieta i tak dalej. Jeśli dokonasz samookaleczenia, możesz nie być gotowy, aby przestać. Zasięgnij porady w ośrodkach zdrowia psychicznego, jeśli chcesz przestać korzystać z profesjonalnej pomocy. Kluczem jest zminimalizowanie szkodliwych skutków samookaleczenia, jeśli nie jesteś gotowy, aby przestać. Jeśli regularnie poważnie się ranisz, upewnij się, że masz dostęp do odpowiedniej pomocy medycznej w przypadku urazów, które się zdarzają, aby zminimalizować szkody długoterminowe.