Natychmiastowa odpowiedź brzmi: tak. Doświadczenie kliniczne wskazuje, że niezwykle ważne jest jak najszybsze wyjaśnienie diagnozy, a najlepiej przed wystąpieniem niewłaściwych reakcji kompensacyjnych. Dziecko ma wtedy większe szanse na osiągnięcie samoakceptacji, bez nieuczciwych porównań z innymi dziećmi i jest mniej podatne na wystąpienie objawów zaburzeń lękowych, depresji lub zaburzeń zachowania. Dziecko może być wtedy kompetentnym uczestnikiem projektowania programów, znając swoje mocne i słabe strony oraz dlaczego regularnie musi odwiedzać konkretnego specjalistę, podczas gdy rodzeństwo i rówieśnicy tego nie robią. Dziecko może doświadczyć ogromnej ulgi, wiedząc, że nie jest „dziwne”, po prostu inaczej „podłączone”