Dzieci z zespołem Aspergera często lubią oglądać ten sam film wiele razy. Jest to często preferowana czynność typowych dzieci, ale dziecko z zespołem Aspergera może być niezwykłe pod względem liczby wyświetleń filmu lub programu. Niekoniecznie jest to zachowanie autostymulujące, jak sugeruje część behawiorystycznej literatury na temat autyzmu, ale moim zdaniem konstruktywny sposób uczenia się bez zamieszania i wysiłku związanego z koniecznością nawiązywania kontaktów towarzyskich lub rozmawiania. Rodzice mogą się obawiać, że oglądanie tego samego programu tyle razy to strata czasu; jednak problemem może nie być to, co robi dziecko z zespołem Aspergera, ale to, co ogląda. Polecam nagranie wideo z doświadczeń społecznych dziecka z zespołem Aspergera – na przykład dziecko i rówieśnicy bawiący się w piaskownicy, czas „pokaż i opowiedz” w klasie, czy zabawa z kuzynami w domu. Dziecko może następnie odtworzyć, być może wiele razy, „dokument społeczny”, aby lepiej zrozumieć sygnały społeczne, reakcje, kolejność czynności, działania rówieśników i rolę dziecka jako przyjaciela. Dorosły może skorzystać z funkcji stop-klatki lub pauzy, aby skupić się na konkretnej wskazówce społecznej, zidentyfikować przyjazne zachowanie i wskazać, co zrobiło dziecko z zespołem Aspergera, co było właściwe.