Po zrozumieniu przyjemnej lub pozytywnej emocji, takiej jak szczęście lub uczucie, oraz poziomów ekspresji, następnym elementem edukacji afektywnej jest zastosowanie tych samych czynności i procedur w przypadku kontrastujących ze sobą emocji negatywnych, takich jak niepokój, smutek lub gniew. emocje lęku i gniewu, ćwiczenia służą wyjaśnieniu koncepcji walki, ucieczki lub zamrożenia jako odpowiedzi na postrzegane niebezpieczeństwo lub zagrożenie. Dziecko bada, jak negatywne emocje lęku i gniewu wpływają na jego ciało i myślenie. Adrenalina powoduje przyspieszenie akcji serca, nadmierne pocenie się i napięcie mięśni oraz wpływa na percepcję, zdolność rozwiązywania problemów i siłę fizyczną. Przez wiele tysięcy lat zmiany te były korzystne w sytuacjach wywołujących lęk lub zagrażających życiu. Jednak w naszym nowoczesnym społeczeństwie możemy doświadczać tej samej intensywności fizjologicznych i psychologicznych reakcji na to, co wyobrażamy sobie lub błędnie postrzegamy jako zagrożenie. Ważne jest również, aby wyjaśnić, że kiedy jesteśmy emocjonalni, możemy być mniej logiczni i racjonalni, co wpływa na nasze umiejętności rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji. Bycie spokojnym i „cool” pomoże dziecku zarówno w sytuacjach interpersonalnych, jak i praktycznych. Niektóre dzieci i dorośli z zespołem Aspergera są niezwykle wrażliwi na odkrywanie i wyrażanie emocji, które uważają za bardzo trudne do kontrolowania lub które spowodowały znaczne zamieszanie lub negatywne konsekwencje. Na przykład dziecko mogło zostać skierowane z powodu problemów z zarządzaniem gniewem, ale kiedy zaczynam badać tę emocję, dziecko bardzo niechętnie rozmawia o nawet niskim poziomie wyrażania gniewu. W takich okolicznościach zwykle zaczynam od innej negatywnej emocji, którą można wykorzystać do zilustrowania tego, co można osiągnąć i aby dać dziecku pewność, że będzie w stanie kontrolować inne emocje, zanim skupię się na emocji ważnej klinicznie.