Dzieci i dorośli z zespołem Aspergera mogą doświadczać intensywnej przyjemności, gdy są zaangażowani w ich szczególne zainteresowanie. Stopień przyjemności może znacznie przewyższać inne potencjalnie przyjemne doświadczenia i może być bardzo skutecznym środkiem wzmacniającym emocjonalnie. Zainteresowanie może czasami wydawać się hipnotyzujące i dominować nad wszystkimi myślami, ale może to skutecznie wykluczyć negatywne myśli, takie jak lęk i gniew, i w efekcie jest formą „blokowania myśli”. Zainteresowanie może być źródłem intensywnej przyjemności i relaksu oraz działać jako „wyłącznik”, gdy jest wzburzony. Wiemy, że w populacji ogólnej rutyny, rytuały i powtarzanie są czynnościami uspokajającymi, a jedną z cech szczególnych zainteresowań dzieci i dorosłych z zespołem Aspergera jest powtarzalność, rutyna i rytualny charakter czynności z nimi związanych. Nastolatka z zespołem Aspergera bardzo interesowała się kulturą japońską i przeprowadzała wymyślną i zrytualizowaną ceremonię parzenia herbaty, gdy tylko odczuwała niepokój. Ta aktywność była dla niej bardzo kojąca. Luke Jackson , nastolatek z zespołem Aspergera o niezwykłych umiejętnościach posługiwania się komputerami, opisuje katalogowanie przykładów swoich zainteresowań jako środek „osobistej defragmentacji”. Aktywność stwarza poczucie komfortu i bezpieczeństwa. Zaobserwowałem, że stopień motywacji i czas poświęcany na zainteresowanie jest proporcjonalny do stopnia stresu, niepokoju czy pobudzenia. Im bardziej osoba doświadcza zmartwień, zamieszania i wzburzenia, tym bardziej zainteresowanie staje się natrętne w myśleniu lub dominujące w codziennym życiu osoby. Jeśli dziecko lub dorosły z zespołem Aspergera ma niewiele sposobów na czerpanie przyjemności i relaksacji, tj. niewiele narzędzi naprawy emocjonalnej w skrzynce z narzędziami, to, co początkowo mogło być źródłem przyjemności i relaksu, w warunkach skrajnego stresu może stać się kompulsywnym aktem przypominającym Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Jeśli szczególne zainteresowanie jest wyłącznym źródłem relaksu lub ucieczki psychicznej, wówczas dostęp do zainteresowania może stać się nieodpartym przymusem. Brak możliwości uzyskania nieprzerwanego dostępu do tak silnego emocjonalnego środka wzmacniającego powoduje jeszcze większy stres. Można wprowadzić program kontrolowanego lub czasowego dostępu, aby zapewnić, że czas poświęcony na zainteresowanie nie jest nadmierny. Niestety, z punktu widzenia dziecka, czas szybko mija, gdy się dobrze bawi. Może zaistnieć potrzeba negocjacji i kompromisu w sprawie czasu trwania dostępu. Kiedy dziecko z zespołem Aspergera jest bardzo poruszone, zakres emocji, narzędzia naprawcze stają się ograniczone i często sprowadzają się do trzech narzędzi: fizycznego uwolnienia energii, samotności lub dostępu do specjalnego zainteresowania. Zainteresowanie jest nie tylko przyjemne, ale również staje się hipnotyzujące i żadne negatywne myśli nie mogą wtrącić się w fiksację. Odkryłem, że skutecznym „wyłącznikiem” może być dostęp do specjalnego zainteresowania. Na przykład, jeśli nastolatek szczególnie interesuje się drużynami piłkarskimi, wynikami meczów i tabelą ligową, sugerowanie wypisywania wyników meczów rozegranych w ostatnią sobotę może mieć niezwykle uspokajający efekt. Nie jest to nagradzanie niewłaściwego zachowania. W nagłym przypadku emocjonalnym jest to znalezienie szybkiego sposobu na zapobieżenie dalszemu wzburzeniu w sytuacji, gdy skrzynka z narzędziami nie ma innych narzędzi.