Gdy dziecko lub dorosły z zespołem Aspergera poprawi swoje intelektualne rozumienie emocji i zidentyfikuje strategie (lub narzędzia) radzenia sobie z emocjami, następnym etapem CBT jest rozpoczęcie ćwiczenia strategii w stopniowanej sekwencji zadań. Pierwszym etapem jest modelowanie przez terapeutę odpowiedniego myślenia i działania podczas odgrywania ról z dzieckiem lub dorosłym z zespołem Aspergera, wypowiadanie myśli w celu monitorowania procesów poznawczych. Stosowana jest forma stopniowej praktyki, zaczynając od sytuacji związanych ze stosunkowo łagodnym poziomem niepokoju lub niepokoju. Na podstawie oceny emocji przeprowadzonej na początku terapii tworzona jest lista sytuacji lub „wyzwalaczy”, które wywołują określone emocje, a każda sytuacja jest zapisywana na małej karteczce. Dziecko lub dorosły używa termometru lub przyrządu pomiarowego pierwotnie używanego w zajęciach edukacji afektywnej, aby określić hierarchię lub kolejność rang sytuacji. Najbardziej niepokojące są umieszczone na górnym poziomie termometru. W miarę postępu terapii osoba przechodzi przez hierarchię, aby zarządzać bardziej intensywnymi emocjami. Po praktyce podczas sesji terapeutycznej dziecko lub dorosły ma projekt zastosowania swojej nowej wiedzy i umiejętności w rzeczywistych sytuacjach. Skuteczne ćwiczenia ekspozycji są istotnym aspektem CBT. Terapeuta będzie oczywiście musiał komunikować się i koordynować z tymi, którzy będą wspierać daną osobę w codziennych okolicznościach. Po każdym praktycznym doświadczeniu odbywa się dyskusja na temat stopnia sukcesu, wykorzystując ćwiczenia takie jak Rozmowy komiksowe do podsumowania; wzmocnienie za osiągnięcia, takie jak świadectwo osiągnięć; oraz „przechwalająca się książka” lub napisanie Opowieści Społecznej, aby odnotować sukces w zarządzaniu emocjami. Jednym z zagadnień na etapie praktyki CBT będzie uogólnianie. Osoby z zespołem Aspergera są dość sztywne, jeśli chodzi o rozpoznawanie, kiedy nowe strategie mają zastosowanie w sytuacji, która w oczywisty sposób nie przypomina sesji treningowych. Konieczne będzie upewnienie się, że strategie są stosowane w wielu różnych okolicznościach i nie zakłada się, że gdy odpowiednia strategia zarządzania emocjami okaże się skuteczna, będzie nadal stosowana we wszystkich sytuacjach. Czas trwania etapu praktyki zależy od stopnia sukcesu i listy sytuacji. Stopniowo terapeuta udziela mniej bezpośrednich wskazówek i wsparcia, w ten sposób budując zaufanie do samodzielnego stosowania nowych strategii. Celem jest dostarczenie szablonu dla bieżących i przyszłych problemów, ale prawdopodobnie konieczne będzie utrzymywanie kontaktu przez jakiś czas, aby zapobiec nawrotom.