Ważne jest, aby unikać programów przymusowego karmienia lub głodowania, aby zachęcić do bardziej zróżnicowanej diety. Dziecko ma zwiększoną wrażliwość na niektóre rodzaje pokarmów: nie jest to prosty problem behawioralny, w którym dziecko jest celowo wyzywające. Niemniej jednak rodzice będą musieli zadbać o to, aby dziecko spożywało odpowiednią ilość pokarmów, a dietetyk może udzielić wskazówek dotyczących tego, co jest pożywne, ale tolerowane przez dziecko pod względem konsystencji, aromatu lub smaku. Stopniowo wrażliwość maleje, ale strach i konsekwentne unikanie może być kontynuowane. Kiedy to nastąpi, psycholog kliniczny może wprowadzić program systematycznego odczulania. Można najpierw zachęcić dziecko do opisania wrażeń zmysłowych i zidentyfikowania pokarmów, które są oceniane jako jedne z najmniej nieprzyjemnych i bardziej prawdopodobne, że będą tolerowane z zachętą. Wprowadzając pokarm o niskiej preferencji, dziecko początkowo musi tylko lizać i smakować, a nie żuć lub połykać pokarm. Podczas próbowania określonych doznań związanych z jedzeniem, dziecko powinno być zrelaksowane, w obecności wspierającej osoby dorosłej i otrzymać gratulacje i być może odpowiednią nagrodę za bycie odważnym. Korzystny może być również program Terapii Integracji Sensorycznej. Niemniej jednak niektórzy dorośli z zespołem Aspergera nadal mają bardzo ograniczoną dietę składającą się z tych samych podstawowych składników, gotowanych i prezentowanych w ten sam sposób przez całe życie. Przynajmniej przygotowanie może być bardzo wydajne dzięki znacznej praktyce.