W 1988 Wing ukuł termin „autystyczne kontinuum”, aby przekazać pojęcie szerszego klinicznego fenotypu autyzmu. Systemy diagnostyczne (patrz poniżej) pogrupowały je pod wspólnym terminem „całościowe zaburzenia rozwojowe”. W ciągu ostatnich dziesięciu lat wśród klinicystów narastał konsensus, że zakres tych zaburzeń rzeczywiście stanowi „spektrum autyzmu”. Tak więc synonimiczne terminy zaburzenia ze spektrum autyzmu i wszechobecne zaburzenia rozwojowe odnoszą się do szerokiego zakresu powiązanych zaburzeń poznawczych i neurobehawioralnych. Charakteryzują je trzy podstawowe cechy: zaburzenia socjalizacji, zaburzenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej oraz ograniczone i powtarzalne wzorce zachowań.
Całościowe zaburzenia rozwojowe (widmo autyzmu) Diagnozy DSM IV
- Zaburzenie autystyczne (autyzm dziecięcy)
- Zespół Aspergera (zespół)
- Zaburzenia dezintegracyjne w dzieciństwie
- zaburzenie Retta (zespół)
- PDD-NOS*/autyzm nietypowy