Informacje wizualne dostarczają namacalnej zachęty do odpowiedniego zachowania i są znacznie bardziej dostępne dla dziecka ze spektrum autyzmu niż podpowiedź słowna: nauczyciel trzymający kartkę z symbolem „słuchaj” lub „patrz” zapewnia również cichą podpowiedź do dziecka w ustawienie grupowe. Można je również przyczepić do breloczka z sygnalizacją świetlną (patrz „Niezgodność” w poprzednim rozdziale). „Cool Carpet Time”, opracowany przez Hodgsona (2005), łączy wizualne podpowiedzi, wizualne nagrody i wspiera integrację całej klasy. Tablica „Cool Carpet Time” z przymocowanym do niej rzędem przezroczystych kieszonek jest przygotowana do samodzielnego ustawienia lub jest przypięta do tablicy ogłoszeń w zasięgu wzroku grupy. Nauczyciel ma serię kart wydrukowanych za pomocą oprogramowania symboli lub klipartów: sześć z każdego przykładu określonej akcji, np. dobre siedzenie, dobre słuchanie, dobra robota, podnieś rękę, dobre czekanie, dobry wygląd, dobre maniery. Są one rozdawane w czasie dywanu, aby zapewnić natychmiastową, konkretną nagrodę za pozytywne zachowanie. Na koniec sesji dzieci, które mają karty, są proszone o włożenie ich do kieszeni. Dziecko ze spektrum autyzmu szczególnie czerpie korzyści z tego, że jest w stanie zobaczyć, czego się od niego oczekuje, a ponieważ karty są umieszczane w zestawieniu klasowym, zachęca się go, aby poczuł się częścią grupy i pracował razem. Jednemu dziecku ze spektrum autyzmu, które nieustannie wykrzykiwało pytania, pokazano dużą kartę „proszę czekać” i dawano kartę „czekaj” do trzymania. Karta stanowiła konkretne przypomnienie, aby zatrzymać swoje pytanie na później, a także dała nauczycielowi wizualne przypomnienie, aby zadać mu później, zgodnie z obietnicą. Następnie trzymała kartę „Zadaj mi teraz pytanie”.