https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
„Ewwwww, co śmierdzi?” to częsty refren w naszym domu, często gdy mój nos nic nie wykrywa. Paraedukatorzy powiedzieli mi, że ich uczniowie z autyzmem witają ich „Śmiesznie pachniesz!” chociaż są świeżo po prysznicu. U dzieci z autyzmem często występuje obronność węchowa (nadwrażliwy węch). Aromaty, zapachy i zapachy uważane przez typową populację za przyjemne lub niewykrywalne mają moc unieszczęśliwiania dziecka z autyzmem, a nawet choroby. Jeśli jakaś farba, klej, perfumy lub środek do czyszczenia podłóg przyprawiały cię kiedykolwiek o ból głowy, jeśli zapach ryby, brokułów, czosnku, karmy dla kotów lub sera limburger kiedykolwiek wywrócił ci żołądek lub wywołał łzy w oczach, pomnóż to. uczucie wiele razy, a będziesz miał pojęcie o tym, czego może doświadczać twoje dziecko. Nie proś dziecka o zmianę kuwety dla kota. Ta „bezzapachowa” / naturalna mikstura cytrusowa / sosna z recyklingu w połączeniu z wiesz, co czai się w środku, wrzuci biednego dzieciaka z powrotem do wczoraj. Wiele lat temu problemy węchowe Brianowi prawie wykoleiły długo wyczekiwaną podróż do Disneylandu, która ledwo się zaczęła. Starając się, aby wszystko było jak najbardziej znajome, zarezerwowaliśmy wynajęty samochód tej samej marki i modelu, co nasz samochód w domu. Powiedziałem Brianowi, że taki samochód jak nasz będzie czekał na koniec naszej podróży samolotem, aby zabrać nas do hotelu. Nie doceniając (wciąż!) jego dosłownego myślenia, zbyt późno zdałem sobie sprawę, że wyobraził sobie nasz samochód wychodzący z ładowni wraz z naszym bagażem. Wypożyczony samochód, choć rzeczywiście ta sama marka i model, co nasz samochód, miał straszny zwrot – był nowy. Teraz dla wielu osób ten zapach nowego samochodu jest ulubionym zapachem cynamonowych bułeczek i pudru dla niemowląt. Dla Brriana to był strzał w dziesiątkę. „To śmierdzący samochód!” zadekretował. „ŚMIERDZĄCY, śmierdzący samochód!” Wsadzenie go do samochodu zajęło mu wieczność i kolejną wieczność słuchania CUDOWNEGO SAMOCHODU! mantra aż do miasta. Czy muszę ci mówić, że następnego dnia pojechaliśmy hotelowym busem do parku? Oto Parszywa dwunastka potencjalnych napastników węchowych w domu: pachnące produkty do prania (jeśli są na jego ubraniach, nie może się od nich uwolnić), zapachowe mydła i szampony (w tym zapachy dla dzieci, takie jak guma do żucia), powietrze w łazience odświeżacze (dodają tylko kolejną warstwę zapachu), balsamy do rąk, dezodoranty, płyny po goleniu, żele do ciała, produkty do włosów, produkty do sprzątania domu, takie jak amoniak, wybielacze, inne zapachowe środki czyszczące, zapachy kuchenne i chemię ogrodową. W środowisku szkolnym mamy obszar malowania, nieprzyjemne projekty naukowe, kolegę z klasy w wodzie kolońskiej, stary piec na olej lub okno wychodzące na świeżo skoszony trawnik kompostowy, klatkę dla chomika i zapomniany obiad sprzed kilku dni w szafie. Wiadomo, że więcej niż jeden uczeń z autyzmem doświadcza niekontrolowanego odruchu wymiotnego w stołówce. (Zaproponuj alternatywne miejsce na obiad, jeśli zapachy w porze lunchu przeszkadzają twojemu uczniowi.) Niedostatecznie pobudzony zmysł węchu objawia się u dziecka, które może wydawać się nadmiernie zainteresowane wąchaniem własnego ciała i innych. Może wkładać do ust nietypowe przedmioty niespożywcze, takie jak brud, pastę, monety lub mydło, lub może wykazywać brak wrażliwości na zapachy, które inni uważają za obraźliwe, takie jak mocz (moczenie nocne) i kał (rozmazywanie). Oba powyższe mogą być również oznakami niedostatecznie pobudzonego zmysłu dotyku.