https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Istnieją pewne trudności z zilustrowaniem działania przestrzeni relacji poprzez odniesienie do fragmentów, którym przyglądaliśmy się do tej pory:
- Większość pisarzy przez większość czasu przyjmuje za pewnik, że ich postacie mają zrównoważone q1s i q2s. Nie czują, że muszą nawet stwierdzić, że to równoważenie jest wykonywane, nie mówiąc już o tym, jak to się robi. Staje się to widoczne tylko wtedy, gdy dla efektu komicznego lub złowrogiego pokazuje się, że jakiś frajer robi to źle.
- Węzły i krawędzie przestrzeni relacji są zwykle wypełniane stopniowo w trakcie książki, więc żaden pojedynczy fragment nie pokazuje ich zbyt wiele.
Niemniej jednak, tutaj idzie.