https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Uprzejmy czytelniku, rysunek
przedstawia standardową przestrzeń X-Y-Z do wykorzystania w trójwymiarowych diagramach kartezjańskich. X to kierunek od lewej do prawej, Y to kierunek od Ciebie, a Z to kierunek w górę strony. To małe „x-marks-the-spot” w środku nazywa się początkiem. Te rzeczy, takie jak nachodzące na siebie tafle barwionego szkła, reprezentują płaszczyzny, które przecinają się na początku, oznaczone jako płaszczyzna XY (czyli pozioma), płaszczyzna XZ i płaszczyzna YZ.
Na wszystkich wykresach w tym dodatku oś Z reprezentuje zmysłowość, oś Y – uwagę, a oś X – moc. Ponieważ nie wyobrażam sobie czegoś takiego jak „zmysłowość mniejsza od zera”, płaszczyzna XY (gdzie Z równa się zeru) stanowi rodzaj podłogi, poniżej której nie zobaczymy zbyt wiele akcji. (Przypuszczam, że możesz uznać ból lub dyskomfort za wskazujące na negatywną zmysłowość, ale mam przeczucie, że jeśli w ogóle angażują się w przyjemność seksualną, to przede wszystkim dla powodów związanych ze stosunkami władzy.) Jednak ujemne X i Y są zdefiniowane. Negatywny X reprezentuje uległy koniec spektrum dreszczyków władzy (więc te doświadczenia mają miejsce po lewej stronie strony), podczas gdy pozytywny X reprezentuje dominujący koniec. Ujemne Y reprezentuje dreszczyk emocji wywołany zwróceniem na siebie uwagi, więc to doświadczenie jest częścią, którą możesz sobie wyobrazić, rzutującą z kartki w twoją stronę (gdzie są te okulary 3D, kiedy ich potrzebujesz?), podczas gdy dodatnie Y reprezentuje poświęcanie uwagi, jakby w głąb strony. Nie martw się – urocza symbolika osi Y w obu kierunkach to tylko zbieg okoliczności.