https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Słyszałem wiele relacji o tym, jak trudno rodzic z ZA może utrudniać swoim dzieciom sprowadzanie przyjaciół z powrotem do domu. Dzieci, zwłaszcza nastolatki, opisują swoich rodziców z zespołem Aspergera jako wrogich, dziwnych, milczących, niegrzecznych, obraźliwych, a czasem po prostu całkowitych ignorantów w stosunku do swoich przyjaciół. Jeśli rodzina nie jest świadoma, że rodzic ma ZA, lub dziecko nie chce, aby jego przyjaciele dowiedzieli się o rodzicu z ZA, może być bardzo trudno wytłumaczyć jego przyjaciołom, dlaczego tata tak się zachowuje. Jego przyjaciele mogą nawet zdecydować, że nie chcą ich więcej odwiedzać. Okres dojrzewania może być koszmarem w rodzinie z ZA, a zasady i granice muszą być mocno ustalone. Jeśli rodzic jest świadomy, że ma ZA, to może można z nim omówić pewne zasady. Na przykład, jeśli problem polega na tym, że rodzic z ZA po prostu wpatruje się w przyjaciół swoich dzieci bez słowa, można mu wytłumaczyć, że to niegrzeczne i spróbować przywitać się z nimi prostym „cześć”. Rodzicowi z ZA trudno jest prowadzić pogawędki i często nie wie, co powiedzieć. Jego dom często będzie jego bezpiecznym miejscem i będzie mu grozić, że zastanie w nim mnóstwo obcych, których ani nie zna, ani nie zaprasza. Może postrzegać przyjaciół swojego nastolatka jako równie dziwacznych, jak im się wydaje. Może mieć trudności ze zrozumieniem ich ubrania, włosów lub języka. Problem w tym, że on to pokaże, bo nie jest zbyt dobry w ukrywaniu swoich uczuć czy myśli. Nie będzie świadomy tego, jak zawstydzający lub niegrzeczny jest, ponieważ nie wychwytuje zakłopotania innych ludzi. Nie ma łatwego sposobu na poradzenie sobie z problemem rodziny ZA i niestety to dziecko będzie czuło, że przegrywa i nie jest w stanie zabawiać swoich przyjaciół. Być może przyjaciele mogliby zostać poproszeni o odwiedziny, gdy rodzic z ZA jest w pracy lub można by im wytłumaczyć, że rodzic ma ZA i pozornie niegrzeczne zachowanie nie jest zamierzone.