https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Wszystkie pary podniosły problemy w komunikacji jako temat, który miał pierwszeństwo przed wszystkimi innymi trudnościami w ich związku i poza nim. Załamanie komunikacji między parą może powodować nieporozumienia, kłótnie, niską samoocenę i frustrację. Pary, w których jeden z partnerów ma zespół Aspergera, często narzekają, że rozmawiają w dwóch różnych językach, aw poradnictwie moją rolą jest często pełnienie roli tłumacza między nimi. Nic dziwnego, że komunikacja jest tak wysoko na liście problemów, ponieważ jest to jedna z podstawowych cech powodowanych przez zespół Aspergera. Mogą występować trudności zarówno w komunikacji werbalnej, jak i niewerbalnej, i prawdopodobnie problemy będą bardziej ekstremalne w obszarze niewerbalnym. Dla niektórych AS-ów komunikacja werbalna jest mniejszym problemem i są oni całkiem dobrymi komunikatorami, mogącymi bez końca rozmawiać o swojej pracy lub zainteresowaniach. Kiedy rozmawiają na swoje ulubione tematy, mogą być bardzo interesujące i zabawne. Niektórzy mężczyźni z zespołem Aspergera potrafią używać słów w najbardziej elokwentny i ekspresyjny sposób; ich znajomość języka pozwala im używać nietypowych słów w bardzo fachowy sposób. To z pewnością może sprawiać wrażenie doskonałego rozmówcy, a kilka kobiet z Nowego Testamentu powiedziało, że ich pierwsze wrażenie na temat partnera było takie, że był rozmowny, dowcipny i ekspresyjny. Wydawał się interesujący i z łatwością mógł domagać się szacunku od innych oraz sprawiać wrażenie władzy i inteligencji. Inni mężczyźni AS są ekspertami w akcentach i językach i potrafią naśladować akcenty, co czyni ich bardzo zabawnymi, gdy opowiadają dowcipy lub relacjonują, co powiedział ktoś z innego obszaru. W niektórych przypadkach opanowanie kolejnego języka przychodzi łatwo, a przebywając w obcym kraju, osoba z ZA może wkrótce mówić z tak doskonałą płynnością, że inni mogliby sądzić, że mówi w swoim ojczystym języku. Wiele osób z zespołem Aspergera, zwłaszcza kobiet, jest znakomitymi aktorami i doskonale radzi sobie z naśladowaniem. Mimikra jest często przejawiana u dzieci autystycznych i być może umiejętność naśladowania jest przedłużeniem tej autystycznej cechy. Mimikra może być jednak źródłem frustracji dla partnera NT, który może uznać za bardzo poniżające, gdy ktoś wydaje się z niego kpić. Pewna kobieta wyjaśniła, jak frustrujące było to, że jej partner ciągle naśladował jej śmiech. Miała niezwykły śmiech i czuła, że jej partner naśladował ją do tego stopnia, że przestała się śmiać. Czuła, że ukradł jej kawałek. Jednak nie wszyscy mężczyźni AS są rozmowni; inni mogą wydawać się dość nieśmiali, cisi i niekomunikatywni, mówiący bardzo mało. Większość by to zinterpretowała brak komunikacji jako introwertyzm lub brak pewności siebie w kontaktach z innymi. Odkryłem, rozmawiając z jedną parą, że nie zawsze jest to powód. Przychodzili do mnie z różnymi problemami, ale jednym z głównych problemów była komunikacja, a właściwie jej brak. Kobieta wyjaśniła, że nie będzie z nią rozmawiał i może milczeć przez wiele dni. Czuła, że powoli wariuje z powodu samotności i frustracji, jakie ją to powodowało. Jej partner słuchał, kiedy mówiła, nie oferując żadnej odpowiedzi ani informacji zwrotnej. Dało to początkowe wrażenie, że rzeczywiście był bardzo cichym i zamkniętym w sobie człowiekiem, mającym ogromne problemy z komunikacją. Zwróciłem rozmowę na niego i stwierdziłem, że dość łatwo odpowiedział i odpowiedział na moje pytania. Jednak to było wszystko, co zrobił, odpowiadając jak najmniejszą liczbą słów. Potem zapytałem go o jego pracę. Powiedział mi, że jest informatykiem iw tym momencie ożył i opowiedział o swoim najnowszym odkryciu, o tym, jak bardzo chciał to wypróbować i co według niego może osiągnąć. Miałem pewną wiedzę na dany temat, więc mogłem się zachować, przedstawić mu kilka interesujących uwag i zadać kilka istotnych pytań. To dodało mu otuchy i stało się coraz bardziej oczywiste, że ten człowiek nie miał problemów z faktycznym procesem komunikacji i interakcji, gdy był to temat, który go interesował. Nigdy nie włączał swojej żony w naszą rozmowę, a kiedy ja próbował ją sprowadzić, całkowicie zignorował to, co miała do powiedzenia. Zapytałem go, dlaczego nie komunikuje się z żoną, na co odpowiedział, że nie ma sensu. Zapytałem, czy mógłby mi wyjaśnić, co przez to rozumie.
– Wolałbym w ogóle nie mówić – odparł chłodno.
Jego żona wyglądała na bardzo zranioną i powiedziała, że to bardzo okrutne z jego strony
Wiedziała, jak bardzo chciała, żeby z nią porozmawiał. Powtarzał, że wolałby nie rozmawiać, niż musieć z nią rozmawiać. Zapytałem go, czy mógłby nam powiedzieć, dlaczego tak się czuje w stosunku do swojej żony, na co odpowiedział, że nie jest na tyle inteligentna, żeby z nim rozmawiać. Na to jego żona była jeszcze bardziej zraniona; w żadnym wypadku nie była nieinteligentną kobietą! Poprosiłem go o dalsze wyjaśnienia, a on powiedział, że nie rozumie tematów, o których chciał rozmawiać, a niektóre z jej odpowiedzi uznał za obrazę charakteru pracy, w którą był zaangażowany. Zapytałem, dlaczego nie może z nią nawiązać dialogu na temat, z którym była obeznana. „Dlaczego miałbym?”, powiedział, „Nie interesuje mnie gotowanie, dzieci ani jej przyjaciele.” Ten mężczyzna patrzył na rzeczy tylko ze swojej perspektywy i chociaż powiedział, że nie zamierzał być okrutny ani niemiły dla swojej żony, to był bez wątpienia sposobem, w jaki dotarło do niego jego przesłanie. Nie był w stanie zrozumieć, dlaczego była tak zdenerwowana, ponieważ w końcu był tylko szczery. Jego zdaniem ich zainteresowania były na tyle różne, że nie mógł wejść ani rozmawiać o jej świecie, był on dla niego błahy i nieważny. Nie spodziewał się, że będzie z nim omawiać jego temat, ponieważ czuł, że nie może zaoferować nic poza tym, co już wiedział. Niespecjalnie chciał rozmawiać o czymkolwiek innym, więc tego nie robił. Oprócz tego, że chcą rozmawiać tylko na tematy, które ich interesują, niektórzy AS mężczyźni nie rozmawiają, ponieważ boją się, że powiedzą coś niewłaściwego, zwłaszcza jeśli temat zbliża się do delikatnego tematu uczuć lub emocji. AS mężczyźni radzą sobie z tym strachem na dwa różne sposoby. Niektórzy są bardzo źli i sfrustrowani i używają tego, aby uciszyć swojego partnera. Inni wydają się zamykać, widoczny proces, który widziałem wiele razy podczas rozmów z parami. Będzie świadomy, że rozmowa i jego partner stają się emocjonalne i wymaga się od niego mówienia o uczuciach i emocjach. Zaczyna wykazywać oznaki dyskomfortu, zwlekając z odpowiedzią, używając wielu „umm” i „ahh”, bardzo ostrożnie dobierając słowa, a każde zdanie jest przemyślane i przeanalizowane. Może zacząć wiercić się na krześle lub załamywać ręce. W tym momencie albo się zdenerwuje, albo całkowicie przestanie mówić. Mówiłem wcześniej o różnicach w przetwarzaniu danych przez mózg między osobami z ZA i NT. Kiedy osobie z ZA zadaje się pytanie lub stawia przed nią problem polegający na odczytaniu czyichś uczuć lub umieszczeniu jej w czyimś umyśle, nie jest ona w stanie wykorzystać części mózgu przeznaczonej do tego celu i używanej przez osoby z NT. Zamiast tego używa obszaru mózgu, który jest używany do logicznego i praktycznego rozwiązywania problemów. Osoba z ZA, gdy rozwiązuje problem wymagający wnikliwego przemyślenia, może udzielić odpowiedzi tylko logiczną i praktyczną drogą. Jego próby udzielenia właściwej odpowiedzi przy użyciu innego procesu rozwiązywania problemów są bardzo trudne. Nauczył się już metodą prób i błędów, że odpowiedź, która przychodzi mu automatycznie, rzadko jest tą, która spotka się z radosną lub życzliwą reakcją. Mężczyzna z ZA odkrywa z czasem, że jego odpowiedź zdaje się prowokować gniew, denerwować partnera lub być bardzo reaktywna, a ponieważ nie jest to jego intencją, interpretuje tę reakcję jako bezpośrednią krytykę i atak na niego. Dlatego tak wiele rozmów między parami załamuje się, gdy jeden z partnerów ma zespół Aspergera. Często partner NT ma wrażenie, że niemożliwe jest, aby zrozumiał lub uchwycił punkt, który ona próbuje przedstawić, i jest to przyczyną wielu frustracji dla obojga. Cały sens interakcji gubi się całkowicie w morzu zamieszania i zatapiających się emocji. Wiele kobiet mówi o tym, jak one i ich partner wydają się mówić w różnych językach, których nie rozumie co druga osoba która mówi lub ma na myśli. Często spotykam bardzo sfrustrowaną i niemal zdesperowaną kobietę, która mówi:
Dlaczego nie może mówić o emocjach?
Dlaczego on nigdy nie rozumie, o co chodzi?
Dlaczego coś tak prostego kończy się tak skomplikowaniem?
Dlaczego on nigdy nie słyszy, co mówię?
Dlaczego zawsze zarzuca mi, że go krytykuję, kiedy próbuję mu pomóc?
Dlaczego swoimi nieczułymi komentarzami rani dzieci i mnie?
Lista jest długa i interesujące jest to, że tak wiele kobiet mówi dokładnie to samo o swojej sytuacji i partnerze. To naprawdę ogromny problem dla partnera NT. Ale co z partnerem z zespołem Aspergera, jak dużym problemem jest dla niego komunikacja?
Kluczowe punkty
° Problemy w komunikacji mają pierwszeństwo przed wszystkimi innymi trudnościami w relacji z partnerem AS.
° Poziom komunikacji werbalnej u mężczyzn z ZA jest bardzo zróżnicowany.
° Niektórzy dorośli z ZA są doskonali w naśladowaniu i chociaż może to być zabawne, partner może to postrzegać jako krzywdzące.
° Wiadomo, że mężczyzna z AS nie komunikuje się ze swoim partnerem, chyba że jest to absolutnie konieczne.
° AS mężczyznom bardzo trudno jest mówić o swoich uczuciach.
° Partnerzy AS i NT często mają wrażenie, że mówią różnymi językami.
° Wydaje się, że większość partnerów NT używa tej samej terminologii do opisania swoich uczuć, gdy próbują porozumieć się ze swoim partnerem.