https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Czterdzieści procent AS-mężczyzn objętych badaniami stwierdziło, że w pewnym momencie swojego związku stosowali przemoc fizyczną wobec swojej partnerki. Liczby te są dość wysokie i mogą sugerować, że mężczyźni z zespołem Aspergera mają skłonność do przemocy. Jednak wyciąganie wniosków z danych w tej dziedzinie jest znacznie bardziej złożone, niż mogłoby się początkowo wydawać. Chociaż czterdzieści procent to alarmująco wysoka liczba, tylko dziesięć procent tych ataków zostało opisanych jako niesprowokowane. Stwierdzeń typu „tylko w odwecie”, „tylko w celu jej powstrzymania” lub „tylko w odpowiedzi na skrajną agresję fizyczną” używali AS mężczyźni, którzy odpowiadali twierdząco na to pytanie. Można argumentować, że ci AS mężczyźni po prostu zaprzeczają lub nie biorą odpowiedzialności za swoją fizyczną agresję. Jednak w większości przykładów tak nie było, co potwierdzają ich NT partnerzy , że rzeczywiście zaatakowali je pierwsi lub że byli świadomi, że ich partnerzy muszą ich powstrzymać. Chociaż każdy rodzaj przemocy w związku jest niedopuszczalny, przemoc, którą odnotowałem w moich badaniach, w większości przypadków nie była ekstremalna i rzadko wiązała się z przemocą fizyczną, taką jak bicie, uderzanie pięścią lub kopanie. W większości opisywano to jako popychanie, popychanie lub krępowanie. Ciężka przemoc ze strony mężczyzn z AS wydawała się być mniej powszechna, ale została zgłoszona w dwóch przypadkach i obejmowała uderzanie, rzucanie partnerką o ścianę i uderzanie jej głową o ścianę. To wszystko są bardzo poważne akty przemocy i nie powinny być tolerowane przez partnera NT. Większość przypadków zgłoszonych mi przez pary stwierdzała, że przemoc miała miejsce tylko raz lub była bardzo rzadka. Nie zgłoszono przypadków długotrwałej lub chronicznej przemocy, a jeden z dwóch mężczyzn, którzy stosowali przemoc bez prowokacji, wyraził skruchę, że skrzywdził swoją partnerkę. Czterdzieści procent to wciąż wysoki odsetek przypadków przemocy zgłaszanych w próbie tej wielkości i sugeruje, że może to być związane z presją, jaką może wywierać życie w związku z zespołem Aspergera, często otrzymując bardzo niewielkie wsparcie. Powód, dla którego tak się dzieje, jest na tym etapie nieznany, ale można go przypisać podstawowej dynamice indywidualnego związku. Przeglądając powody, które wiele kobiet NT podało, dlaczego pociągały je przede wszystkim ich partnerzy, można zauważyć, że uważały ich za łagodnych, cichych i życzliwych mężczyzn. Kobiety pociągała ich uległość, spokój i doceniały brak agresji i dominacji. Niektóre kobiety Nowego Testamentu, z którymi rozmawiałam, czasami w swoim życiu doświadczyły jakiejś formy nadużyć. Dla niektórych było to spowodowane dysfunkcyjnym wychowaniem, a dla innych poprzednim partnerem, który stosował przemoc. Te kobiety były ofiarami okoliczności, na które nie miały wpływu. Większość była maltretowana emocjonalnie, a niektóre również fizycznie i seksualnie. Kiedy spotkały swoich partnerów, przypomniały sobie, jak komfortowo i bezpiecznie czuły się z tymi cichymi, nieagresywnymi mężczyznami. Ich nowi partnerzy nie reagowali przesadnie, nie odzywali się do nich ani nie podnosili głosu. Wszystko to sprawiło, że poczuli się uprawomocnieni, godni i bardzo bezpieczni; czuli, że mają kontrolę. Z biegiem czasu jednak czasami cechy, które przyciągają jedną osobę do drugiej, stają się tym, co zaczyna ich od siebie oddalać. Kobieta może później zdać sobie sprawę, że jej partner z ZA nie okazuje wobec niej żadnej reakcji emocjonalnej, co może zinterpretować jako brak troski i może być sfrustrowana brakiem reakcji na jej uczucia. Ta frustracja może również spowodować, że stanie się fizycznie agresywna, próbując wywołać u niego reakcję emocjonalną. Być może dlatego trzydzieści procent mężczyzn zgłosiło, że to ich partner stosował wobec nich przemoc fizyczną lub groził im. Być może w przypadku niektórych kobiet NT, kiedy same słowa nie wydawały się mieć wpływu, frustracja i desperacja w poszukiwaniu reakcji spowodowały, że były wobec niego fizycznie agresywne. Dla większości kobiet, które czują się wpychane w tę rolę, nie jest to dla nich naturalna rola i jest to wyraźny znak, że one, ich partner i związek rozpaczliwie potrzebuje pomocy. Podstawową kwestią jest to, że w przemocy domowej chodzi o kontrolę, a kwestie kontroli wydają się mieć nadrzędne znaczenie w relacjach Aspergera, niezależnie od tego, czy jest to kontrola słowna, fizyczna czy cicha kontrola bierna. To, jak poważna jest ta potrzeba kontroli, może zależeć od wielu czynników, z których jednym jest osobowość każdego partnera. Niektóre pary będą w stanie obejść te problemy poprzez dialog, dla innych związek stanie się walką o władzę nad tym, kto będzie miał największą kontrolę. Jednym z powodów, dla których osoby z zespołem Aspergera lub bez niego potrzebują kontroli w związku, jest głęboko zakorzeniona niepewność przeniesiona z przeszłości. Dla kobiet z Nowego Testamentu, które w przeszłości były ofiarami nadużyć, pewna forma kontroli jest często niezbędna, aby zapewnić im pewien poziom bezpieczeństwa. Mężczyzna z ZA może być cichy i mało demonstracyjny, może wydawać się zdystansowany i mieć trudności z rezygnacją ze swojej autonomii. Uczucie, jakie może to wywołać u jego NT, może być uczuciem niepewności i samotności, zwłaszcza jeśli nie rozumie, dlaczego on się tak zachowuje, ponieważ nie rozumie zespołu Aspergera. Te niepewne uczucia mogą zwiększyć jej potrzebę kontroli, im bardziej próbuje go kontrolować i uzyskać reakcję emocjonalną, tym bardziej będzie się od niej oddalać. Jeśli nie zostanie to naprawione, może to doprowadzić do błędnego koła, które trudno przerwać. Przemoc fizyczna może być konsekwencją tych uczuć frustracji. AS mężczyźni wymagają kontroli z różnych powodów; jednym z nich jest to, że utrzymanie porządku w ich życiu jest dla nich niezbędne i niezbędne. Kontrola jest fundamentalną koniecznością, która pozwala im istnieć w zagmatwanym i zagmatwanym świecie złożony, neurotypowy świat. Niestety, może się to odbywać kosztem partnera NT, a kontrola, jaką się nad nią sprawuje, może stać się skrajna i irracjonalna. To właśnie w momencie, gdy partner z ZA czuje, że traci kontrolę, może nieoczekiwanie skierować głęboki i nielogiczny gniew na partnera. Bycie świadkiem gniewu Aspergera może być bardzo przerażające i onieśmielające. Kiedy lęk osiąga punkt krytyczny, mężczyzna z ZA może stracić kontrolę nad swoimi uczuciami. Może nagle wybuchnąć i rzucić się na najbliższy przedmiot i skierować się do najbliższego wyjścia. W desperacji partner NT może próbować zablokować jego odwrót, wtedy może zareagować na nią fizycznie i agresywnie, jeśli nie zejdzie mu z drogi lub nie pozwoli mu odejść. Chociaż AS w związku może odgrywać rolę w przemocy fizycznej, z pewnością nie jest jedyną zmienną, która powoduje przemoc w związku. Jednym z powodów (nie wymówek), które określają, czy dana osoba może być agresywna, jest wychowanie w rodzinie. Jeśli dana osoba jest wychowywana w domu pełnym przemocy, prawdopodobnie jest zaznajomiona z przemocą, co może spowodować, że osoba ta stanie się narzędziem przemocy lub ofiarą przemocy. Dotyczy to całej ludzkości, niezależnie od tego, czy ma zespół Aspergera, czy nie. Jeśli partner z ZA wychowywał się w gospodarstwie domowym, które było funkcjonalne i opiekuńcze, jest mniej prawdopodobne, że będzie fizycznie znęcał się nad swoim partnerem. Jeśli AS mężczyźni dorastają w domu, w którym obowiązuje zasada, że mężczyźni nie biją kobiet, a zasada ta jest dość mocno egzekwowana, to prawdopodobnie ten edykt będzie respektowany w dorosłym życiu. Na szczęście większość związków objętych moimi badaniami nie przechodziła w stan przemocy, a te, które do niej dochodziły, rzadko dotyczyły poważnych przypadków przemocy. Ale każda forma fizycznego znęcania się w związku jest niezdrowa dla wszystkich zainteresowanych, a kiedy osoba czuje, że desperacja popycha ją do roli nadużycia, jej poczucie własnej wartości dramatycznie spada. Wiele kobiet z Nowego Testamentu powiedziało, że pomimo faktu, że ich partnerzy nigdy ich nie skrzywdzili, nadal czuły się zagrożone. Niektórzy mówili, że czuli, że ich partnerzy mają ciemniejszą i bardziej złowrogą stronę, co czasami sprawiało, że czuli się dość przestraszeni i ostrożni. Pewna kobieta, która przyszła do mnie, powiedziała, że czuje, że jej życie jest w niebezpieczeństwie. Zapytałem ją, dlaczego tak się czuje, skoro znam jej męża osobiście i wydawał się być spokojnym, spokojnym człowiekiem. Powiedziała, że tak na nią patrzył. Ich małżeństwo osiągnęło punkt krytyczny, a ona była w trakcie rozwodu z nim za nierozsądne zachowanie oparte na jego obsesyjnej potrzebie rutyny i braku odpowiedzialności w małżeństwie. Odmówił zaakceptowania, że małżeństwo się skończyło i postanowił nie słyszeć, jak mówi, że ma dość i chce odejść. Wysłuchałby tego, co powiedziała, odszedł, wrócił i zachowywał się tak, jakby wszystko było w porządku; jakby nie mówiła. Po prostu całkowicie zaprzeczył temu, co do niego mówiła. Trwało to przez wiele miesięcy; nie chciał podpisać pozwu rozwodowego i jak najbardziej utrudniał jej uwolnienie się od niego. Zapytałem ją, dlaczego boi się o swoje życie, a ona odpowiedziała, że ktoś majstrował przy jej samochodzie. Zdarzyło się to kilka razy i pomyślała, że to mógł być on. Była na policji, a oni go ostrzegli, ale nie miała ostatecznych dowodów na to, że to on jest odpowiedzialny. Zapytałem ją, dlaczego myśli, że to jej mąż? Odpowiedź brzmiała: nie wiedziała na pewno – to było coś w sposobie, w jaki na nią patrzył. Kobiety kończące związki z partnerami z zespołem Aspergera zgłosiły, że były prześladowane lub zastraszane i bardzo się ich bały. W takichmprzypadkach zachowanie partnera AS jest nie do zaakceptowania i nie powinno być sankcjonowane przez te kobiety lub osoby sprawujące władzę. Jednak w niektórych przypadkach zachowanie partnera z ZA może nie być tak groźne, jak się wydaje. Jako dorosłym niezwykle trudno jest poradzić sobie ze zmianą, a kiedy stają w obliczu rozwodu lub separacji, które są sprzeczne z ich życzeniem, mogą stać się niezwykle trudne do zniesienia. Nadal mają potrzebę bycia częścią życia swojego partnera, a zerwanie jest dla nich bardzo trudne. Może to być postrzegane jako zastraszające, ale czasami nadal robią to, co uważająmza najlepsze dla ich partnerów lub dzieci, jeśli takie istnieją. Bardzo często, chociaż działania AS-mana wydają się zastraszające i zaplanowane z premedytacją, on po prostu reaguje na sytuację i nie przemyślał jej wcześniej. Pewna kobieta opisała, jak po rozstaniu z mężem kupił synowi najnowszą konsolę Playstation i kilka bardzo drogich gier, ale nie pozwolił synowi zabrać ich do domu i powiedział, że może się z nimi bawić tylko wtedy, gdy do niego przyjdzie . Jego żona nie mogła konkurować z drogimi grami na Playstation i była bardzo zła; powiedziała, że próbował kupić sympatię jej syna i kontrolować ich oboje przez to, co robił. Perspektywa jej męża była zupełnie inna. Powiedział, że boi się, że jego syn nie będzie chciał go widzieć i pomyślał, że jeśli kupi mu coś, co naprawdę mu się spodoba, będzie chciał go odwiedzić, teraz, kiedy się wyprowadził. Powiedział, że czuł, że nie wie, jak wchodzić w interakcje z synem i czuł się nieswojo, próbując z nim rozmawiać. Playstation ułatwiło mu to i było jedyną rzeczą, którą mógł zaoferować swojemu synowi jako zachętę do chodzenia w kółko. Działania tego człowieka nie były mściwe i nie widział, żeby to, co robił, było w jakikolwiek sposób kontrolujące; nie był w stanie zobaczyć perspektywy swojej żony w tej sprawie i czuł się ofiarą, ponieważ jego żona miała tak dobre relacje z ich synem. Przyjrzałem się również przemocy w związkach, gdy kobieta miała ZA, i to pokazało, że alarmujące siedemdziesiąt pięć procent kobiet, z którymi rozmawiałem, stosowało fizyczne znęcanie się nad swoimi partnerami. We wszystkich przypadkach przemoc polegała na uderzaniu, uderzaniu pięścią lub kopaniu. W jednym przypadku przemoc była dość ekstremalna i trwała. Mogą być tego różne przyczyny; może to po prostu wynikać z konkretnych kobiet, które wzięły udział w tym badaniu. Nie wszystkie kobiety AS
Rozmawiałem z tymi, którzy znęcali się fizycznie nad swoimi partnerami. Trudno jest mieć pewność, czy ten wysoki poziom przemocy fizycznej jest konsekwencją tego, że kobiety mają zespół Aspergera, czy też ma coś więcej wspólnego z fizyczną niestabilnością tych konkretnych kobiet. Jednym z powodów, dla których kobiety z zespołem AS są bardziej podatne na fizyczne znęcanie się nad partnerami, może być presja społeczna wywierana na kobiety w ogóle oraz oczekiwania społeczeństwa, że kobiety powinny dostosować się do bycia dobrymi żonami i dobrymi matkami. Społeczeństwo jest znacznie bardziej zszokowane, gdy kobieta atakuje lub krzywdzi kogoś niż mężczyzna. Społeczeństwo jest również bardziej zszokowane, gdy słyszy o matce wyrządzającej krzywdę swojemu partnerowi lub dzieciom niż wtedy, gdy agresywnym partnerem jest mężczyzna. W wielu społeczeństwach wciąż oczekuje się od kobiet roli opiekunek, opiekunek i biernych w rodzinie. Od kobiety często oczekuje się, że przedłoży całą swoją rodzinę ponad siebie i zatroszczy się o potrzeby i wymagania swojej rodziny przed własnymi. Oczekuje się od niej również, że będzie to robić intuicyjnie – instynktownie wiedząc, jakie to potrzeby. Może to być trudne zadanie dla większości kobiet, ale jest szczególnie uciążliwe dla kobiet z zespołem Aspergera. To stawia kobiety z AS pod ogromnym napięciem, a stres i frustracja, które to powoduje, mogą być jednym z katalizatorów silnych wybuchów złości, które czasami okazują kobiety z AS. Więcej na ten temat zamieściłem w rozdziale 22. Kobiety i zespół Aspergera. Innym obszarem badań nad wykorzystywaniem były różnice, jakie świadomość posiadania zespołu Aspergera może mieć na związek. Odkryłem, że jeśli osoba z zespołem Aspergera nie była świadoma jego obecności lub, co gorsza, całkowicie zaprzeczała, że jest nim dotknięta, szanse na wykorzystywanie wzrastały dramatycznie. Jeśli uważał, że jedyną osobą mającą problem jest jego partnerka i obwiniał ją, to zgłaszane przypadki przemocy słownej i domowej wobec niej wzrastały jeszcze bardziej.
Kluczowe punkty
° Wielu mężczyzn AS mówi, że w pewnym momencie znęcali się fizycznie nad swoimi partnerami.
° Niektórzy AS mężczyźni twierdzą, że ich fizyczne znęcanie się było odwetem lub powstrzymaniem ataku ich partnerek na nich.
° Jedna kobieta z AS i dwóch mężczyzn z AS zgłosiło przypadki poważnej lub chronicznej przemocy wobec swoich partnerów.
° Wychowanie może wpłynąć na potencjał każdej osoby do bycia agresywnym.
° Niektóre kobiety NT czują się zagrożone przez swoich partnerów, chociaż nigdy ich nie skrzywdzili.
° Zakończenie związku i proces rozwodowy mogą być potencjalnie niebezpiecznym momentem dla partnera NT.
° Istnieją doniesienia o przypadkach prześladowania i zastraszania przez partnerów AS.
° Zastraszanie lub manipulacja nie zawsze jest intencją osoby z AS.
° Większość kobiet z ZA stosuje przemoc fizyczną wobec swoich partnerów.
° Większa presja może być wywierana na kobiety z AS niż na mężczyzn z AS w związkach.
° Częstość występowania przemocy w związku wzrasta, gdy AS nie jest uznawane ani akceptowane