https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Wzmocnienie, szkolenie zachowań zastępczych, dyskretny trening śladowy, trening odpowiedzi kluczowych, punkty zaczepienia behawioralnego i powiązane strategie szkoleniowe zostaną podkreślone. Omówione zostaną badania nad tymi i pokrewnymi metodami w odniesieniu do autyzmu.
Wstęp
Celem jest przedstawienie przeglądu podejść do leczenia dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD) oraz rozważenie różnic między podejściami pod względem pozycji teoretycznych, strategii i docelowych umiejętności. Podkreślone zostaną również wspólne elementy, które dzielą. ASD to wszechobecne zaburzenia rozwojowe charakteryzujące się upośledzeniem interakcji społecznych, komunikacji oraz ograniczonymi, powtarzalnymi i stereotypowymi zachowaniami (DSM-IV, Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 1994). Objawy osób z ASD mogą obejmować szeroki zakres kombinacji tych trzech podstawowych deficytów behawioralnych o nasileniu od łagodnego do ciężkiego. Ponadto osoby z ASD mogą wykazywać różne zaburzenia współistniejące, w tym upośledzenie umysłowe, fobie i depresję (Matson i Nebel-Schwalm, 2007). Dlatego każda osoba z ASD ma unikalną kombinację objawów, nasilenia objawów i zaburzeń współistniejących. Co więcej, te objawy i cechy charakterystyczne dzieci z ASD zmieniają się wraz z wiekiem i rozwojem. Ostatnio reklamowano różne strategie interwencyjne jako wyjątkowo skuteczne w promowaniu rozwoju językowego i społecznego, zmniejszaniu zachowań nieprzystosowanych i ogólnej poprawie objawów autystycznych. Jednak do tej pory wiele z tych strategii nie zostało popartych dowodami naukowymi uzyskanymi z randomizowanych badań kontrolowanych. Chociaż niektóre z tych niewspieranych metod leczenia lub interwencji mogą w rzeczywistości mieć pozytywny wpływ na rozwój dzieci z ASD, praktyka oparta na dowodach ma kluczowe znaczenie dla pomocy rodzicom, profesjonalistom i innym osobom w wyborze odpowiednich interwencji, które odpowiadają potrzebom ich dzieci i możliwościom rodziny , co prowadzi do lepszych wyników przy niższych kosztach. Ponadto potrzebne są dowody naukowe nie tylko dla rodziców i wychowawców dziecka z ASD, ale także dla usługodawców interwencyjnych, którzy muszą oceniać skuteczność programów interwencyjnych w celu ich poprawy. W tym rozdziale dokonujemy przeglądu metod interwencji wraz z opublikowanymi empirycznymi badaniami naukowymi, aby poprzeć ich ustalenia. Większość omówionych tutaj interwencji opiera się na zasadach Stosowanej Analizy Zachowania (ABA), ale inne wysoko cenione programy wywodzą się z ustrukturyzowanego nauczania, którego odzwierciedleniem są programy TEACCH. Te interwencje są również omawiane.