https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Oprócz spekulacji na temat przyczyn i źródeł deficytów społecznych związanych z autyzmem, pojawiło się duże zainteresowanie sposobami skutecznego doskonalenia takich umiejętności. Ogólnie rzecz biorąc, jest to dziedzina, w której osiągnięcia były skromne, a rozwój innowacyjnych podejść klinicznych ograniczony. Umiejętności społeczne, które są kluczowe dla sukcesu osób ze spektrum autyzmu, należą do najbardziej nieuchwytnych celów nauczania. Jedną z przeszkód w nauczaniu takich umiejętności jest to, że może nie być dużego wewnętrznego zainteresowania ze strony konsumentów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD) w nauce tych umiejętności. Wiele osób z ASD nie interesuje się życiem społecznym i nie rozumie społecznych niuansów. Ponadto często wykazują niewielką inicjację społeczną, a także zmniejszoną wrażliwość społeczną. Ponadto często trudno jest określić metody nauczania takich umiejętności. Większość umiejętności społecznych to umiejętności wieloelementowe, które wymagają od jednostki zaangażowania się w kilka różnych i odrębnych zadań. Co więcej, większość umiejętności w sferze społecznej obejmuje element osądu (tj. czy właściwe jest angażowanie się w takie zachowanie w tym momencie?). Taka złożoność utrudnia nauczanie takich umiejętności. Jak możemy zoperacjonalizować osąd społeczny? Jak możemy przygotować uczniów na nieskończone możliwości, jakie oferuje środowisko naturalne?