https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
W badaniu wzięło udział osiem pierwszych rodzin dzieci, u których niedawno zdiagnozowano autyzm lub uznano je za obciążone znacznym ryzykiem autyzmu, w wieku od 9 do 36 miesięcy, i które zostały skierowane do programu. Dwie z rodzin były Latynosami; pozostałych czterech było rasy białej. Rodziny reprezentowały różne statusy społeczno-ekonomiczne i małżeńskie.
https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Jak opisano wcześniej, interwencja ESDM PT została zaprojektowana jako kontynuacja diagnozy, która miała wspierać rodziców i stymulować postępy dzieci w oczekiwaniu na rozpoczęcie bardziej intensywnych usług. We wstępnym badaniu wykonalności i wpływu modelu coachingu dla rodziców, który obejmuje dwanaście godzinnych sesji tygodniowo, które mają rozpocząć się tuż po zdiagnozowaniu autyzmu, zbadano następujące wyniki: (a) czy rodzice mogą uczyć się i stosować metody coachingu te same umiejętności interwencyjne, których terapeuci używają w krótkim czasie trwania programu, aby nawiązać kontakt ze swoimi małymi dziećmi, komunikować się z nimi i uczyć ich; (b) jakie natychmiastowe zmiany w społecznych zachowaniach komunikacyjnych dzieci nastąpiłyby w wyniku wdrożenia przez rodziców tych technik nauczania; oraz (c) czy zmiany w zachowaniu rodziców i dzieci utrzymują się w czasie. Po 12 kolejnych tygodniach interwencji zaplanowano cztery dodatkowe 1-godzinne sesje w ciągu 3 miesięcy w celu oceny utrzymania i uogólnienia miar wyników dzieci i rodziców. Cztery wizyty kontrolne obejmowały także sondę uogólniającą z nowym terapeutą, aby zbadać przeniesienie zachowań dziecka na nieznaną osobę.
https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Oprócz poszerzania umiejętności nabywanych przez dzieci i stosowania przez rodziców określonych strategii interwencyjnych, w następstwie programów terapii PT udokumentowano wiele innych pozytywnych skutków dla rodziny. Wczesne badania PT dotyczące ASD udokumentowały pozytywny wpływ PT na interakcje rodzic–dziecko. Na przykład w badaniu porównującym wpływ interwencji rodziców i klinicysty, Koegel i inni odkryli, że dzieci, które otrzymały interwencję PT, lepiej reagowały na pytania i wskazówki rodziców. Podobnie rodzice dzieci z ASD wykazali zwiększony pozytywny afekt , zmniejszony stres i zgłaszali więcej czasu na zajęcia w czasie wolnym po udziale w programie PT w kluczowych interwencjach. W innych modelach PT zaobserwowano zmniejszenie depresji u matki oraz zwiększenie poczucia własnej skuteczności u rodziców .
https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Badania wykazały, że rodzice dzieci z ASD mogą skutecznie wdrażać strategie interwencji behawioralnych z wysokim stopniem wierności . Nauczyli się stosować techniki, które prowadziły do redukcji zachowań problemowych , zwiększone umiejętności komunikacji funkcjonalnej dziecka 3), zwiększone umiejętności wspólnej uwagi dziecka , rozwinięte umiejętności zabawy , ulepszone umiejętności społeczne i zmniejszone problemy ze snem.
https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Wyniki badań potwierdzają korzyści PT w zakresie zwiększenia ilości i dostępności interwencji , wymagając jednocześnie mniej czasu na korzyści dla dziecka niż interwencja wdrażana przez klinicystę . Niedawne badania nad intensywnym, krótkoterminowym modelem terapii pedagogicznej pokazują, że gdy rodzice zostaną przeszkoleni w zakresie zapewniania dziecku strategii interwencyjnych, będą mogli skutecznie szkolić innych członków rodziny i usługodawców .
https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Do niedawna znacznie większy nacisk kładziono na treść programów PT niż na to, kto zapewnia interwencję. Jest to ważna kwestia, ponieważ klinicyści są często szkoleni w zakresie udzielania interwencji bezpośrednio dzieciom, a nie w zakresie strategii nauczania rodziców interwencji porodowej. Kaiser i Hancock (2003) podkreślają kluczowe umiejętności wymagane od edukatorów rodziców i sugerują, aby klinicystów bezpośrednio uczyć tych umiejętności. Należą do nich mistrzostwo i koncepcyjne zrozumienie procedur interwencyjnych, responsywny i oparty na współpracy styl nauczania, płynność w prezentacji treści i udzielaniu natychmiastowej informacji zwrotnej, a także umiejętność indywidualizowania interwencji i oceny postępów. Ingersoll i Dvortcsak (2006) podkreślają inne umiejętności interakcji, które są ważne w pracy z rodzinami. Na przykład podkreślają znaczenie budowania relacji z rodzicami poprzez uznanie rodzicielskich uczuć (np. poczucia winy, frustracji), wysłuchanie obaw rodziców i unikanie sojuszu z jednym lub drugim rodzicem podczas pracy z więcej niż jednym. Ponadto w badaniach porównano wpływ dwóch podejść do interakcji klinicystów na proces PT.
https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Docelowymi uczniami interwencji PT są zazwyczaj główni opiekunowie dziecka. Może to dotyczyć matki, ojca, dziadków lub innych członków rodziny dziecka. Do niedawna uczestniczkami większości badań nad PT były matki. Istnieje jednak coraz więcej badań dotyczących nauczania ojców. Prawdopodobnie ważniejsze od tego, który rodzic uczestniczy w zajęciach, jest ich motywacja i zaangażowanie w naukę nowych umiejętności. Ponadto ważne jest, aby co najmniej jeden rodzic uczestniczył we wszystkich sesjach, aby zwiększyć spójność i ułatwić naukę. Innym ważnym czynnikiem przy ustalaniu, kto powinien uczestniczyć w programie PT, jest stres rodziców. Chociaż badania wykazują redukcję stresu związanego z dzieckiem (związanego z zachowaniem lub objawami dziecka) po udziale w programie terapii psychoterapeutycznej , badania udokumentowały również, że rodzice doświadczający klinicznego poziomu stresu związanego z rodzicami (w tym depresji) , niezgoda małżeńska lub problemy zdrowotne) nie przynoszą tak dużych korzyści, jak rodzice, którzy nie wykazywali klinicznie podwyższonego stresu
https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
W programach PT wykorzystano także modele grupowe i łączone modele grupowo-indywidualne. Zaletą modelu grupowego jest to, że jest on mniej czasochłonny i tańszy niż model indywidualny. Formaty nauczania grupowego obejmują zazwyczaj (1) instrukcje dydaktyczne, (2) modelowanie (zwykle za pomocą przykładów z taśm wideo), (3) odgrywanie ról oraz (4) grupowe rozwiązywanie problemów i dyskusję . Przykład badania wykorzystującego format grupowego PT przedstawiono w części poświęconej przykładowi przypadku.
https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Indywidualny model nauczania (jeden na jednego) ma wiele zalet . Umożliwia dostosowanie strategii nauczania i strategii interwencyjnych do indywidualnego dziecka i jego rodziny. Ponadto pozwala na położenie większego nacisku na strategie aktywnego nauczania (praktyka z informacją zwrotną), co ułatwia uczenie się. Sesje indywidualne zapewniają również elastyczność w lokalizacji nauczania w domu dziecka, co może ułatwić utrzymanie i uogólnienie umiejętności rodziców, natomiast sesje w klinice mogą zapewnić środowisko wolne od zakłóceń, co może ułatwić początkowe nabywanie umiejętności rodziców (i dziecka). Powszechnym podejściem do nauczania rodziców określonych strategii interwencyjnych w przypadku indywidualnej PT (a nie w grupie) jest połączenie (1) przeglądu materiałów pisemnych i wprowadzenia do technik, (2) modelowania lub demonstracji nowych procedur oraz (3) in vivo praktykę z natychmiastową informacją zwrotną/coachingiem od lekarza . Metaanaliza komponentów PT wykazała, że wymaganie od rodziców ćwiczenia nowych umiejętności z dziećmi podczas sesji PT wiązało się z większymi efektami interwencji niż programy bez tych konstruktów, niezależnie od innej treści programu lub sposobów realizacji . Inni kładli nacisk na praktykę z informacją zwrotną jako kluczową metodą skutecznego uczenia rodziców nowych umiejętności i zapewniania rodzicom mistrzostwa, sugerując, że informacja zwrotna musi być zwięzła, częsta, natychmiastowa i bardziej pozytywna niż korygująca W związku z tym Ingersoll i Dvortcsak (2006) ostrzegają przed spędzaniem zbyt dużej ilości czasu na modelowaniu zamiast na ćwiczeniu umiejętności przez rodziców.
https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Chociaż większość badań PT ASD podkreśla treść programów PT omówionych powyżej, równie ważny jest sposób nauczania rodziców. Format PT i charakterystyka uczestników PT to kluczowe aspekty realizacji PT.