https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Rośnie zainteresowanie badaniem wpływu dyskretnego szkolenia próbnego realizowanego przez rodziców. Jedno z najwcześniejszych badań oceniających zaangażowanie rodziców w DTT wykazało znaczenie włączenia rodziców jako agentów zmian w przedłużaniu i utrzymywaniu korzyści behawioralnych uzyskanych przez ich dzieci podczas interwencji. Późniejsze badania wykazały również, że ustrukturyzowane programy szkoleniowe dla rodziców mogą skutecznie uczyć wyrafinowanych procedur i koncepcji behawioralnych (tj. podpowiadania, zanikania, kształtowania, łączenia w łańcuchy, wzmacniania, karania, gromadzenia danych, uogólniania i utrzymywania) w pracy z dziećmi autystycznymi . Chociaż liczne badania wykazały zdolność rodziców do nabywania umiejętności niezbędnych do nauczania swoich dzieci, uogólnianie lub poziom umiejętności rodziców w przenoszeniu celów edukacyjnych dziecka na inne zachowania zostało zauważone jako słabość tego podejścia interwencyjnego PT . Crockett, Fleming, Doepke i Stevens (2007) zbadali wdrożenie procedur DTT przez dwóch rodziców w celu zwiększenia uogólnienia niewyszkolonych umiejętności dzieci i ogólnej opłacalności. Podstawowe badanie wykazało kontrolę programu szkoleniowego nad prawidłowym korzystaniem z NTC przez rodziców i uogólnionymi efektami szkolenia w zakresie wielorakich umiejętności funkcjonalnych dziecka. Chociaż wyniki takie jak te są zachęcające, potrzebne są systematyczne powtórzenia z udziałem większej liczby uczestników, aby wzmocnić procedury szkoleniowe i wykorzystać je w celu zwiększenia uogólnienia. Praktyki nauczania DTT podkreślają znaczenie zorganizowanego środowiska uczenia się pod okiem dorosłych na wczesnych etapach nauczania dzieci z autyzmem; jednakże ważnym celem programów behawioralnej terapii PT jest wyposażenie rodziców w skuteczny sposób nauczania dzieci wielu umiejętności, które będą im potrzebne do optymalnego życia w codziennym środowisku. W tych ogólnych ramach poszukiwano podejść interwencyjnych, które mogą przynieść uogólnione ulepszenia i ukierunkować na kluczowe obszary, które mogą mieć wpływ na wiele szerokich obszarów funkcjonowania. Podejścia behawioralne do PT obejmujące bardziej naturalistyczne procedury nauczania mogą pomóc w zaspokojeniu tej potrzeby.