https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Istnieją dwie inne diagnozy, zwane zespołem Retta i zaburzeniem dezintegracyjnym wieku dziecięcego, które nie należą do spektrum autyzmu, ale wszystkie mieszczą się w kategorii PDD. Szczególną uwagę zwraca się na odróżnienie zaburzenia Retta i zaburzenia dezintegracyjnego u dzieci od ASD. Zarówno zaburzenie Retta, jak i zaburzenie dezintegracyjne wieku dziecięcego wiążą się ze znaczną utratą wcześniej nabytych umiejętności i występują bardzo rzadko, a ich częstość występowania jest znacznie niższa niż ASD. Zespół Retta zgłaszano głównie u kobiet i charakteryzuje się typowym rozwojem wszystkich obszarów funkcjonowania, w tym umiejętności motorycznych, przez co najmniej pierwsze pięć miesięcy życia. W wieku od 5 do 48 miesięcy następuje utrata nabytych wcześniej umiejętności motorycznych, czemu towarzyszy rozwój charakterystycznych, stereotypowych ruchów rąk, które polegają na przesuwaniu rąk przed ciało, jakby je myły. W tym okresie wzrost obwodu głowy spowalnia, a koordynacja motoryczna brutto ulega pogorszeniu. Następuje również znaczna utrata zainteresowań społecznych i umiejętności językowych, w związku z czym dzieci z zespołem Retta mogą przypominać dzieci z ASD. Zaburzenie Retta wiąże się z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu znacznym do głębokiego, a po wystąpieniu tych ubytków na ogół nie obserwuje się poprawy. Dziecięce zaburzenie dezintegracyjne na ogół obejmuje utratę wielu różnych obszarów funkcjonowania po okresie co najmniej 2 lat pozornie normalnego rozwoju i musi zostać zdiagnozowane przed 10. rokiem życia. Ogólnie rzecz biorąc, dzieci z Dziecięcym Zaburzeniem Dezintegracyjnym powoduje utratę języka, umiejętności społecznych, zachowań adaptacyjnych, kontroli jelit i/lub pęcherza, umiejętności zabawy i zdolności motorycznych. Jednak niektóre dzieci tracą tylko kilka z tych obszarów funkcjonowania. Podobnie jak zaburzenie Retta, dziecięce zaburzenie dezintegracyjne jest również związane z ciężką niepełnosprawnością intelektualną i może przypominać ASD pod względem upośledzenia społecznego i komunikacyjnego. Proporcje płci są równo podzielone między mężczyznami i kobietami, a często obserwuje się aktywność napadową.