https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Nasza wiedza na temat etiologii autyzmu przeszła długą drogę od czasu, gdy Leo Kanner po raz pierwszy opisał to zaburzenie w 1943 roku. Jednakże nadal należy poczynić dalsze postępy. W połowie lat czterdziestych XX wieku w teorii psychologicznej dominowała myśl psychoanalityczna, świadomość chorób psychicznych u dzieci dopiero zaczynała się kształtować, leczenie większości chorób psychicznych było ograniczone i ograniczało się do umieszczania w placówkach opiekuńczych, a nie minęła kolejna dekada, zanim Watson i Crick mogli ogłaszają, że odkryli tajemnicę życia w podwójnej helisie. W stuleciu, odkąd termin „autyzm” został po raz pierwszy użyty w odniesieniu do wycofania się ze świata zewnętrznego u osób, u których zdiagnozowano schizofrenię, znaczący postęp w nauce, medycynie i rozumieniu rozwoju głęboko wpłynął na pogłębienie zrozumienia przyczyn autyzmu. Rozwój technologii obrazowania mózgu, skanowania całego genomu i klasyfikacji zachowań zapewnił naukowcom środki do obalania lub wspierania teorii i poszerzenia naszego rozumienia autyzmu. Z pewnością proces ten nie był łatwy zarówno dla naukowców, jak i rodziców, a krajobraz badań nad przyczynami autyzmu wypełniły kontrowersje.