https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Choć debata na temat przyczyn autyzmu była gorąca, dyskusje i kontrowersje dotyczyły także leczenia autyzmu. Podobnie jak w przypadku debaty dotyczącej etiologii autyzmu, istnieje wiele czynników, które sprawiają, że obawy dotyczące interwencji w autyzmie budzą kontrowersje. Jednym z powodów kontrowersji wokół leczenia autyzmu jest fakt, że nie ma konkretnej znanej przyczyny autyzmu. Najprawdopodobniej istnieje wiele przyczyn prowadzących do wzorców zachowań, które nazywamy autyzmem . Gdy znana jest przyczyna zaburzenia, można zastosować odpowiednią interwencję. Jeśli dana osoba zgłasza się do lekarza z zatkaniem dróg oddechowych i bólem głowy, istnieje wiele czynników, które mogły spowodować wystąpienie objawów. Po ustaleniu przyczyny lekarz może przepisać odpowiednie leczenie. Na przykład, jeśli przekrwienie i ból były spowodowane infekcją wirusową, wówczas receptą może być odpoczynek i przyjmowanie dużej ilości płynów. Jeśli objawy są objawem bakteryjnego zakażenia zatok, być może właściwym leczeniem byłaby kuracja antybiotykowa. A jednak, jeśli przekrwienie i ból głowy są spowodowane sezonowymi alergiami, być może najlepszym sposobem działania będzie lek przeciwhistaminowy. Jednak nawet po zidentyfikowaniu etiologii autyzmu niekoniecznie musi to przyspieszyć leczenie. W około 10–20 procentach przypadków autyzmu znana jest konkretna przyczyna, ale nie poprawia to znacząco możliwości leczenia. Chociaż zaawansowane i nowe możliwości leczenia niekoniecznie wynikają ze zidentyfikowanej etiologii autyzmu, identyfikowanie ścieżki przyczynowej pozwala na potwierdzenie lub odrzucenie terapii na podstawie proponowanego mechanizmu. Drugim powodem utrzymujących się kontrowersji dotyczących leczenia autyzmu jest fakt, że obecnie jedyną terapią, której skuteczność w leczeniu dzieci z autyzmem wykazano empirycznie, jest interwencja behawioralna oparta na metodach stosowanej analizy behawioralnej (ABA) . Nie ma leków na autyzm, chociaż istnieją leki stosowane w leczeniu powiązanych zachowań, takich jak radzenie sobie z zachowaniami agresywnymi lub samookaleczającymi (Jednostki badawcze sieci psychofarmakologii pediatrycznej Autism Network 2002). Interwencja behawioralna w przypadku autyzmu jest czasochłonna – niektóre programy obejmują 40 godzin powtarzalnych ćwiczeń tygodniowo dla dziecka. Dzieci osiągają postępy w programach leczenia ABA, ale postęp jest powolny i może minąć miesiące, a nawet lata, zanim zauważone zostaną zauważalne korzyści. Może to być żmudne dla rodzica, który chce i czeka, aż jego dziecko będzie skutecznie współdziałać z otaczającym światem. Ponadto koszt interwencji może być oszałamiający, a obecne szacunki sugerują około 25 000 dolarów rocznie na leczenie ABA. Obecnie w przypadku większości rodzin leczenie to jest opłacane z własnej kieszeni, ponieważ większość firm ubezpieczeniowych nie zapewnia takiego ubezpieczenia. Jednakże grupy lobbujące podejmują wysiłki, aby rozwiązać ten problem, a niektóre państwa poczyniły znaczne postępy w zakresie zasięgu interwencji. Znaczne wymagania czasowe, powolne tempo postępu i przytłaczające obciążenie finansowe ograniczają wykonalność interwencji behawioralnej w przypadku wielu rodzin. Wreszcie, podobnie jak dostępność informacji dotyczących przyczyn autyzmu, istnieje również szeroki wachlarz informacji (i dezinformacji) na temat możliwości leczenia autyzmu. W tym złożonym obszarze statystyk, liczb, raportów anegdotycznych, studiów przypadków i badań eksperymentalnych, istnieją tysiące opcji leczenia, począwszy od empirycznie potwierdzonych terapii behawioralnych po terapie, które faktycznie wyrządziły znaczną krzywdę dzieciom. Nawet wśród terapii behawioralnych – nazywanych skutecznymi terapiami – istnieje wiele nazw i skrótów, takich jak PRT (trening odpowiedzi kluczowych), ABA i ESDM (model wczesnego rozpoczynania w Denver), więc poruszanie się po opcjach jest trudne. . Rodzice, u których po raz pierwszy zdiagnozowano autyzm u swojego dziecka, doświadczają procesu diagnostycznego na tyle sposobów, ilu jest ludzi, ale dla wielu z nich otrzymanie diagnozy jest okresem burzliwym emocjonalnie. W obliczu tych zmagań emocjonalnych mnogość dostępnych opcji utrudnia rodzicom przedzieranie się przez górę informacji na temat możliwości leczenia. Wielu klinicystów zachęca rodziny do rozważenia możliwości leczenia za pomocą analitycznej macierzy 2 × 2 . Po lewej stronie matrycy rozważa się bezpieczeństwo: tak, leczenie jest bezpieczne, lub nie, nie. Na szczycie matrycy znajduje się skuteczność: tak, leczenie jest skuteczne, lub nie, nie jest. Porównując cztery komórki macierzy, można określić właściwy sposób postępowania w odniesieniu do tej interwencji. Jeśli leczenie jest bezpieczne i skuteczne, jest ono zalecane. Jeśli jest bezpieczny, ale nieskuteczny, można go tolerować. Jeśli jest skuteczny, ale niebezpieczny, można go ściśle monitorować lub odradzać. Oczywiście, jeśli leczenie jest nieskuteczne i niebezpieczne, należy go odradzać. Zastosowanie macierzy decyzji dotyczących leczenia do czterech sposobów leczenia budzących kontrowersje opisanych poniżej może być użytecznym ćwiczeniem. Jak dotąd nie zidentyfikowano przyczyn autyzmu, które mogłyby ukierunkować obiecujące interwencje, a jedyne leczenie poparte empirycznie jest często postrzegane jako powolne, czasochłonne i kosztowne. Występują także znaczne trudności w poruszaniu się w informacjach i dezinformacjach dostępnych rodzinom na temat możliwości interwencji. W połączeniu z motywacją rodzica do zrobienia tego, co pomoże jego dziecku, nie jest zaskoczeniem, że istnieją kontrowersje dotyczące leczenia autyzmu. W ostatnich latach pojawiły się cztery szczególne kontrowersje w leczeniu autyzmu. Kontrowersje obejmują reklamowanie ułatwionej komunikacji jako cudownego lekarstwa, zainteresowanie mediów tajemnicą, stosowanie interwencji biomedycznych, takich jak chelatacja, oraz stosowanie interwencji dietetycznych w autyzmie.