https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Bruno Bettelheim był najbardziej znany ze swoich pism dotyczących autyzmu i przekonania, że autyzm jest spowodowany chłodnym, powściągliwym macierzyństwem „w lodówce”. Urodził się w Austrii, a naukę rozpoczął na Uniwersytecie Wiedeńskim. Wraz ze śmiercią ojca zrezygnował ze studiów, aby kierować rodzinnym tartakiem, choć później wrócił do Wiednia, aby dokończyć naukę. Doktor Bettelheim był Żydem i wkrótce po ukończeniu rozprawy z historii sztuki został w 1938 r. zesłany do obozu koncentracyjnego. Wolność odzyskał w 1939 r. wraz z wieloma innymi więźniami po udzielonej amnestii. Wyemigrował do Nowego Jorku, aby połączyć się z żoną, która wyemigrowała wcześniej, ale ona związała się już z innym mężczyzną. W rezultacie przeniósł się do Chicago i szybko objął stanowisko na kierunku psychologia. Od 1944 r. wykładał na Uniwersytecie w Chicago aż do przejścia na emeryturę w 1973 r. Podczas pobytu w Chicago kierował także Szkołą Ortogeniczną Soni Shankman i większość swoich pism oparł na swoich doświadczeniach w leczeniu dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi. Podczas swojej kadencji na Uniwersytecie w Chicago opublikował wiele książek, w szczególności Pustą fortecę: autyzm dziecięcy i narodziny siebie, która rozwinęła teorię matki lodówki. Biografie opublikowane po jego samobójstwie w 1990 roku wskazują, że wiele z jego zgłoszonych osiągnięć zostało sfabrykowanych, w tym wielokrotne stopnie naukowe, nagrody akademickie, pozytywne recenzje Freuda, doświadczenia szkoleniowe, opieka i doskonalenie dzieci, z którymi pracował w Szkole Ortogenicznej, a nawet jego doniesienia o zaangażowaniu w podziemie antynazistowskie.