https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Dr Sigman prowadzi badania w dziedzinie autyzmu od ponad 25 lat na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Dołączyła do wydziału na Uniwersytecie Kalifornijskim w 1977 r., po przeprowadzce na zachód z Uniwersytetu Bostońskiego, gdzie w 1970 r. uzyskała stopień doktora. Na Uniwersytecie Kalifornijskim pracuje na stanowiskach wydziałowych na Wydziale Psychologii oraz Wydziale Psychiatrii i Nauk Biobehawioralnych. Była pierwszą prezeską Międzynarodowego Towarzystwa Badań nad Autyzmem, pełniła funkcję przewodniczącej Komitetu Doradczego Krajowego Studium Opieki nad Dzieckiem i była założycielką i prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Studiów nad Niemowlątami. Pełniła funkcję dyrektora na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles w ramach Collaborative Program of Excellence (CPEA) w dziedzinie autyzmu oraz Centrum Badań i Leczenia Autyzmu, jednego z ośrodków finansowanych przez NIMH Research to Advance Autism Research and Treatment (STAART). Zarówno CPEA, jak i STAART to ośrodki finansowane ze środków federalnych, które prowadzą badania nad autyzmem i zapewniają możliwości współpracy i lepszego gromadzenia danych w celu pobudzenia odkryć naukowych. Podczas swojej pracy na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles dr Sigman jest autorką ponad 200 artykułów i rozdziałów naukowych oraz kilku książek. Badania dr Sigmana dotyczyły uwagi niemowlęcia (szczególnie uwagi społecznej) i jej związku z późniejszym rozwojem i wyzwaniami rozwojowymi. Jest jedną z pionierek badań nad koncepcją zwaną „wspólną uwagą” w autyzmie, która obejmuje zdolność jednostki do skupienia się na obiekcie lub zdarzeniu za pomocą wzroku i/lub gestu partnera społecznego. Wspólna uwaga ma kluczowe znaczenie dla rozwoju poznawczego, językowego i społecznego małego dziecka i jest znacznie zaburzona u małych dzieci z autyzmem. Obecnie niektórzy uważają, że jest to jeden z najwcześniejszych przejawów zasadniczego upośledzenia autyzmu. Na ten pogląd duży wpływ miała praca dr Sigmana. Jej najnowsze badania rozszerzyły się o prace wielodyscyplinarne obejmujące leczenie, genetykę i neurobiologię autyzmu, a także ekspresję objawów podprogowych u rodzeństwa dzieci autystycznych. W 2009 roku dr Sigman otrzymał nagrodę za całokształt twórczości od Międzynarodowego Towarzystwa Badań nad Autyzmem.