https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
ASD zalicza się do kategorii całościowych zaburzeń rozwojuJako ogólny termin, całościowe zaburzenia rozwojowe charakteryzują się poważnymi i wszechobecnymi upośledzeniami w wielu aspektach życia jednostki, w tym w interakcjach społecznych, umiejętnościach komunikacyjnych i obecności stereotypowych zachowań. Jak wskazano , dwie inne diagnozy, zaburzenie Retta i zaburzenie dezintegracyjne u dzieci, należą do tej kategorii zaburzeń klinicznych, ale same w sobie nie są uważane za część spektrum autyzmu.
Aby spełnić kryteria diagnostyczne zaburzenia autystycznego, osoba musi wykazywać jakościowe upośledzenia w obszarach społecznych, komunikacyjnych i behawioralnych, które skutkują adaptacyjnym funkcjonowaniem w szkole, domu lub społeczności. Co więcej, upośledzenia te muszą być widoczne do 3. roku życia. Różni się to od kryteriów diagnostycznych zaburzenia Aspergera tym, że osoby z zespołem Aspergera nie wykazują żadnych klinicznie istotnych opóźnień językowych ani poznawczych. Bardziej subtelne różnice między obydwoma zaburzeniami dotyczą przedmiotu problemów behawioralnych. Podczas gdy w przypadku zaburzenia autystycznego problemy behawioralne często skupiają się na powtarzalnych manierach motorycznych, trudnościach z przejściami, zrytualizowanych zachowaniach i zaabsorbowaniu częściami obiektów, w przypadku zaburzenia Aspergera problemy behawioralne częściej charakteryzują się zainteresowaniami o wyraźnie nietypowej intensywności, na których koncentruje się nauka oraz tematy rozmów dla osoby z tym zaburzeniem. Podobnie jak w przypadku zaburzenia autystycznego, upośledzenia w obszarach społecznych i behawioralnych muszą powodować klinicznie istotne upośledzenie w społecznych, zawodowych lub innych ważnych obszarach funkcjonowania, aby uzasadnić diagnozę. Trzecią kategorią diagnostyczną pod ogólnym terminem zaburzeń ze spektrum autyzmu jest całościowe zaburzenie rozwojowe – nie określone inaczej (PDD-NOS). Diagnoza ta jest właściwa, gdy dana osoba wykazuje klinicznie istotne upośledzenia w sferze społecznej wraz z deficytami w zakresie komunikacji lub zachowania, ale nie są spełnione określone kryteria zaburzenia autystycznego lub zespołu Aspergera. Na przykład ta kategoria diagnostyczna może być odpowiednia dla osób, u których objawy pojawiają się w późniejszym wieku, które mają nietypowy obraz objawów lub które mają objawy podprogowe dla zaburzenia autystycznego lub zespołu Aspergera.