https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Dane z dokumentacji edukacyjnej dostarczają ważnego spojrzenia na leczenie i korzystanie z usług dla dzieci niepełnosprawnych, ale nie są najlepszymi wskaźnikami rzeczywistej częstości występowania tego zaburzenia. W kartach kształcenia specjalnego znajdują się informacje o liczbie dzieci objętych opieką specjalną z danym zaburzeniem, jednak nie jest to tożsama z liczbą dzieci z danym zaburzeniem. Co ważniejsze, kryteria kwalifikacyjne służące określeniu kategorii niepełnosprawności, do której należy dziecko, różnią się w zależności od stanu i kryteria te nie pokrywają się dokładnie z kryteriami diagnostycznymi ustalonymi przez społeczność medyczną dla wszystkich stanów. Na przykład, aby ustalić, czy w stanie Waszyngton kwalifikuje się do korzystania z usług dla osób z autyzmem, dziecko wymaga diagnozy od profesjonalnego, licencjonowanego świadczeniodawcy, zgodnie z kryteriami określonymi w DSM-IV. Nie dotyczy to wszystkich stanów i chociaż IDEA stwierdza, że kryteria kwalifikowalności nie mogą być bardziej restrykcyjne niż te kryteria, kryteria te mogą być luźniejsze. Sugeruje to, że dokładne określenie wskaźników rozpowszechnienia należy osiągnąć różnymi sposobami. Dokładne szacunki częstości występowania mają kluczowe znaczenie, ponieważ umożliwiają porównanie wskaźników w różnych punktach czasowych lub populacjach. Można zidentyfikować cechy osób cierpiących na zaburzenie, takie jak rasa lub płeć, co może pomóc w ukierunkowaniu badań w celu ustalenia przyczyn, a także czynników ryzyka i czynników ochronnych. Próbując sprostać tej potrzebie dokładnego oszacowania częstości występowania ASD w Stanach Zjednoczonych, Centra Kontroli Chorób utworzyły sieć współpracy, Sieć Monitorowania Autyzmu i Niepełnosprawności Rozwojowej (ADDM). Sieć ADDM, składająca się początkowo z ośrodków w 6 stanach, a następnie rozszerzona do 17 stanów, wykorzystuje standardowe miary w celu dokładnego zliczenia liczby ośmioletnich dzieci z ASD w każdym obszarze projektu. Sieć ADDM ustaliła wskaźniki rozpowszechnienia ASD w 2000 r. dla 6 stanów iw 2002 r. dla 17 stanów. Ogólny wskaźnik chorobowości w sześciu uwzględnionych stanach w roku 2000 wyniósł 6,7 na 1000 ośmioletnich dzieci, co stanowi około 1 na 150 dzieci. Wskaźnik w 2002 r. był bardzo podobny i wynosił 6,6 na 1000 ośmioletnich dzieci, co w przybliżeniu odpowiada również 1 na 150 dzieci. Na podstawie danych z sześciu stanów objętych obydwoma szacunkami wyniki wskazują, że częstość występowania ASD była stosunkowo stabilna w Arizonie, Maryland, New Jersey i Południowej Karolinie, ale wzrosła w Gruzji i Wirginii Zachodniej. Co ciekawe, w 2000 r. tylko 70%, a w 2002 r. tylko 61% dzieci z autyzmem w stanie Maryland korzystało z edukacji specjalnej. Sugeruje to, że gdyby do oszacowania wskaźników rozpowszechnienia wykorzystano dane edukacyjne, wskaźnik ten byłby niedoszacowany.