https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Gdy rodzice Setha usłyszeli, jak psycholog mówi „autyzm”, popadli w rozpacz. „Ale” – kontynuowała psycholog – „istnieją bardzo dobre programy, które zostały opracowane w celu leczenia dokładnie takich problemów, jakie ma Seth”. Wręczyła im kartkę papieru z zapisanym na niej numerem telefonu i zachęciła ich, aby zadzwonili tego samego popołudnia, mówiąc: „Oni zajmą się tobą i Sethem”. Seth zapisał się jesienią do tego specjalnego przedszkola przeznaczonego wyłącznie dla dzieci z autyzmem. Pozostał w tym programie przez 2 lata, aż do momentu, gdy uzyskał kwalifikacje do przedszkola. Jego rodzice zapytali nauczycieli, jaki rodzaj interwencji powinien mieć jako następny, i byli zaskoczeni ich odpowiedzią: „Po tym nie ma konkretnych szkół dla kogoś takiego jak Seth”. Chociaż Seth zrobił szybkie postępy w przedszkolu i teraz mógł bardzo dobrze mówić, nadal miał wiele trudności, a jego rodzice wiedzieli, że jego potrzeba leczenia jest daleka od zakończenia. Tak rozpoczęły się ich długie poszukiwania terapii, programów i zajęć, które pomogłyby ich bystremu, gadatliwemu, ale nieprzystosowanemu społecznie synowi w przezwyciężaniu swojej drogi przez życie.