Istnieje wiele możliwych współistniejących problemów związanych z zespołem Aspergera. W rzeczywistości nie ma innego problemu ani diagnozy (z wyjątkiem być może innego zaburzenia ze spektrum autyzmu i poważnego upośledzenia umysłowego), które wykluczają rozpoznanie zespołu Aspergera. Poniżej opisano pokrótce niektóre z najczęstszych i najważniejszych chorób współistniejących i związanych z nimi problemów.
ADHD
U zdecydowanej większości osób z zespołem Aspergera występują dodatkowe problemy z różnego rodzaju zaburzeniami uwagi. Takie deWcity z kolei są często łączone z problemami z koordynacją ruchową i innymi zaburzeniami ruchu (w tym cechami katatonicznymi). Czasami deficyty uwagi mają zasięg i typ spotykany w ADHD i mogą być łączone z nadaktywnością i impulsywnością. W innych przypadkach jest to bardziej kwestia przesadnej powolności i perfekcjonizmu prowadzących do tego, że jednostka nie jest dostatecznie uważna na to, co dzieje się w środowisku. Dziecko – a nawet dorosły – może być po prostu tak zaabsorbowane wykonywanym zadaniem, że może nie zauważyć lub nie przejmować się, że rodzice, nauczyciele, psycholodzy lub lekarze proszą ich o skierowanie uwagi na inną osobę. zadanie. W jednym szwedzkim badaniu zdecydowana większość wszystkich dzieci spełniających kryteria diagnostyczne zespołu Aspergera spełniała również kryteria ADHD z DCD (równe DAMP). I odwrotnie, tylko mniejszość wszystkich osób spełniających kryteria diagnostyczne DAMP wykazuje pełny zespół Aspergera. Wynika to z relatywnie wysokiej częstości występowania DAMP i znacznie niższego wskaźnika zespołu Aspergera w populacji ogólnej. Przeprowadzono szereg badań w celu dokładniejszego przeanalizowania ubytków uwagi napotykanych w ADHD, DAMP i zespole Aspergera. Pomimo faktu, że lekarze, psychologowie i nauczyciele zdają się zgadzać, że między tymi grupami mogą występować różnice zarówno pod względem ilości, jak i jakości deficytów uwagi, dotychczasowe badania nie przyniosły dużego sukcesu w ustaleniu, jakie mogą być te różnice. składają się na poziomie neuropsychologicznym. Dzieci z zespołem Aspergera często – choć bynajmniej nie zawsze – są bardziej pedantyczne i wolniejsze niż dzieci z ADHD / DAMP, które często są postrzegane jako szybkie, impulsywne, a nawet niechlujne. Osoby z zespołem Aspergera są często uważane za „marzycieli”. Wydają się nie być „tam”, że są w swoim własnym świecie i myślą o czymś zupełnie innym. Uwaga na to, co dzieje się w środowisku, wydaje się minimalna. Co dziwne, może nagle wykazać, że wszystkie zmysły wydają się być włączone przez cały czas. Możliwe, że dokonano obserwacji, które uważano za nie do pomyślenia, biorąc pod uwagę stopień powściągliwości i wycofania. To tak, jakby osoba z zespołem Aspergera cierpiała na pewien rodzaj “ stanu włączenia / wyłączenia ”, w którym uwaga na to, co dzieje się w środowisku, jest włączana tylko na krótkie okresy czasu i to właśnie w tych sekundach rejestrowane są wnikliwe obserwacje.