Małe dziecko z zespołem Aspergera może najpierw zostać rozpoznane jako mające opóźnienie w rozwoju mowy i skierowane do logopedy w celu oceny i terapii. Formalne testowanie umiejętności komunikacyjnych może zidentyfikować zarówno opóźnienie w rozwoju języka, jak i specyficzne cechy, które nie są typowe dla żadnego z etapów rozwoju języka. Ocena wykazałaby opóźnienie językowe i dewiację z wzorcem zdolności językowych, który przypomina zaburzenie semantycznego języka pragmatycznego (SPLD). Dzieci z SPLD mają stosunkowo dobre umiejętności językowe w zakresie składni, słownictwa i fonologii, ale słabo używają języka w kontekście społecznym, tj. sztuki konwersacji lub pragmatycznych aspektów języka. Zdolności semantyczne są zaburzone w taki sposób, że dziecko ma tendencję do dosłownej interpretacji tego, co ktoś mówi. Diagnoza SPLD wyjaśnia umiejętności językowe dziecka, ale kompleksowa ocena zdolności i zachowania wskazuje, że szerszy obraz kliniczny wyjaśnia diagnoza zespołu Aspergera. Granice diagnostyczne między zespołem Aspergera a specyficznymi zaburzeniami językowymi, takimi jak SPLD, nie są jasne (Bishop 2000). Opóźnienie receptywne u małych dzieci często wiąże się z problemami z socjalizacją. Dziecko, które ma trudności ze zrozumieniem czyjegoś języka i byciem zrozumianym, może stać się niespokojne i wycofane w sytuacjach społecznych. Przyczyną wycofania społecznego jest zatem upośledzenie językowe, a nie upośledzenie rozumowania społecznego, które występuje w zespole Aspergera. Podczas oceny diagnostycznej ważne jest rozróżnienie między wtórnymi konsekwencjami zaburzenia językowego a zespołem Aspergera. Niemniej jednak dziecko z zespołem Aspergera, które ma również objawy SPLD, skorzysta z programów przeznaczonych dla dzieci z SPLD.