Standaryzowane testy do pomiaru języka receptywnego i ekspresyjnego mogą nie być wrażliwe na specyficzne cechy języka dzieci i dorosłych z zespołem Aspergera. Ogólnie rzecz biorąc, struktura powierzchni może być odpowiednia do wieku pod względem rozwoju słownictwa i umiejętności wypowiadania dość skomplikowanych zdań. Jednak ocena formalna przy użyciu testów, takich jak Clinical Evaluation of Language Fundamentals IV lub CELF-IV, może wskazywać na problemy z receptywnymi zdolnościami językowymi, zwłaszcza określonymi aspektami rozumienia języka, takimi jak rozumienie figur mowy oraz interpretacja, przypominanie i wykonywanie coraz bardziej złożone wskazówki ustne. Może to wyjaśniać problem często zgłaszany przez rodziców i nauczycieli, a mianowicie problem dziecka, które potrafi wypowiadać dość złożone zdania, czasem bardziej typowe dla osoby dorosłej niż dla dziecka, ale które jest zdezorientowane, gdy dorosły prosi dziecko o uzupełnienie sekwencji próśb, które powinny być zrozumiałe dla typowego dziecka w tym samym wieku. Jego skłonność do używania złożonych zdań nie oznacza automatycznie, że dziecko z zespołem Aspergera może w pełni zrozumieć złożone instrukcje. Profil językowy dziecka może obejmować wysoce rozwiniętą składnię, gramatykę i słownictwo, tak że dziecko może zostać uznane za niekwalifikujące się do usług logopedycznych. Jednak rodzice i nauczyciele często potrzebują wskazówek, jak zachęcić dziecko do wzajemnej rozmowy, a problemy z umiejętnością prowadzenia rozmowy mogą hamować udaną integrację dziecka z rówieśnikami w klasie i na placu zabaw. Formalna ocena zdolności językowych dzieci z zespołem Aspergera powinna obejmować przeprowadzenie testów sprawdzających pragmatyczne aspekty języka lub „sztuki konwersacji”, a także aspekty prozodii, takie jak stosowanie akcentu na słowach kluczowych lub sylabach, oraz płynność i ton mowy. Ocena powinna uwzględniać szerokie spojrzenie na język i obejmować ocenę umiejętności rozumienia figur recytatorskich, języka pisanego, zdolności narracyjnych (umiejętność opowiadania historii) oraz aspektów komunikacji niewerbalnej, takich jak język ciała i komunikacja emocji. Ocena powinna również zbadać, czy w używaniu języka występują takie cechy, jak pedanteria lub kreatywność. Często istnieje znaczna różnica między znajomością języka a praktyką. Dziecko może wykazywać zdolności językowe w formalnej sytuacji testowej z logopedą, ale ma znaczne trudności z szybkością przetwarzania języka potrzebną w sytuacjach rzeczywistych, takich jak zabawa z rówieśnikami oraz ze słyszeniem i rozumieniem czyjejś mowy, gdy występują inne rozproszenia i hałas w tle. Ocena powinna również zbadać zdolność osoby do komunikowania myśli i uczuć za pomocą środków komunikacji innych niż mowa. Zaobserwowałem, że jedną z interesujących umiejętności językowych osób z zespołem Aspergera jest to, że mogą mieć trudności z wyjaśnieniem ważnego wydarzenia emocjonalnego poprzez rozmowę o nim w rozmowie twarzą w twarz, ale wykazują się elokwencją i wglądem w wyrażanie swoich wewnętrznych myśli i emocji wpisując konto w pamiętniku na komputerze lub wysyłając e-mail. Ich język pisany lub maszynowy jest często lepszy od komunikacji mówionej