- Niezwykłe zdolności językowe są podstawową cechą zespołu Aspergera.
- Standaryzowane testy mierzące język receptywny i ekspresyjny mogą nie być wrażliwe na konkretny język dzieci i dorosłych z zespołem Aspergera.
- Skłonność dziecka do używania złożonych zdań nie oznacza automatycznie, że może ono w pełni zrozumieć złożone instrukcje.
- Dziecko może wykazać się zdolnościami językowymi w formalnej sytuacji testowej z logopedą, ale ma znaczne trudności z szybkością przetwarzania języka potrzebną w rzeczywistych sytuacjach.
- Niektóre małe dzieci, u których później zdiagnozowano zespół Aspergera, mogą mieć opóźniony rozwój mowy, ale pierwsze wypowiedziane słowa mogą być wypowiedzią składającą się z kilku słów lub zdań.
- Osoba z zespołem Aspergera może nie przestrzegać konwencjonalnych zasad konwersacji dotyczących inicjowania, podtrzymywania i kończenia rozmowy.
- Historie społeczne można wykorzystać do zrozumienia kontekstu społecznego i konwencji, oczekiwań, myśli i uczuć każdego uczestnika rozmowy.
- Nowych umiejętności konwersacyjnych można nauczyć się i ćwiczyć za pomocą interaktywnych gier i odgrywania ról.
- Dorosły może zachowywać się jak osoba, która popełnia błędy pragmatyczne lub w rozmowie, prosząc dziecko o zidentyfikowanie tego, co zrobiła, co nie było dobrą techniką rozmowy.
- Dziecko lub osoba dorosła z zespołem Aspergera może potrzebować nauczyć się pytań i komentarzy „ratunkowych”, które można wykorzystać do naprawy rozmowy lub uzyskania wyjaśnień.
- Ćwiczeniem dla małych dzieci jest posadzenie dziecka obok osoby dorosłej, która ułatwia rozmowę z innym dzieckiem (lub dorosłym), a opiekun konwersacji szepcze dziecku do ucha, co ma powiedzieć lub zrobić i kiedy to powiedzieć.
- Program mający na celu poprawę umiejętności konwersacji musi obejmować instrukcje i czynności zwiększające:
° umiejętności słuchania
° umiejętność dawania i otrzymywania komplementów i krytyki
° świadomość kiedy i jak przerywać
° możliwość tworzenia łączących komentarzy w celu wprowadzenia zmiany tematu
° możliwość korzystania z komentarzy naprawczych
° wiedza o tym, jak zadawać pytania, gdy nie wiesz, co powiedzieć lub zrobić.
- Program może wykorzystywać nagrania wideo z działań do identyfikacji błędów i sukcesów w konwersacji.
- Nastolatkowie z zespołem Aspergera mogą niechętnie uczestniczyć w grupie konwersacyjnej, ale wskazówki dotyczące umiejętności konwersacji mogą być akceptowane, gdy zostaną włączone do zajęć dramy w szkole średniej.
- Rozmowy komiksowe mogą być wykorzystane do wyjaśnienia, co ktoś może myśleć i czuć w rozmowie.
- Niezwykle ważne jest, aby osoba z zespołem Aspergera była chwalona za udane rozmowy, a to, co powiedziała (lub nie powiedziała), co zostało docenione, zostało zidentyfikowane.
- Osoba z zespołem Aspergera ma tendencję do dosłownej interpretacji tego, co mówi druga osoba, będąc bardzo zdezorientowana idiomami, ironią, figurami retorycznymi, insynuacjami, a zwłaszcza sarkazmem.
- Figury mowy są postrzegane przez osoby z zespołem Aspergera jako nielogiczne i kolejny przykład tego, jak typowi ludzie nie wyrażają swoich intencji.
- Dziecko lub dorosły z zespołem Aspergera może mieć trudności ze zrozumieniem znaczenia i informacji przekazywanych przez zmianę tonu, fleksję lub nacisk na pewne słowa podczas słuchania mowy drugiej osoby.
- Odgrywanie ról, słuchanie nagrań audio i zajęcia teatralne mogą być wykorzystane do wyjaśnienia, w jaki sposób i dlaczego zmienia się ton, modulacja i nacisk, aby przekazać ukryte wiadomości.
- Abstrakcje i brak precyzji są rzadko tolerowane przez osobę z zespołem Aspergera. Członkowie rodziny nauczyli się unikać komentarzy lub odpowiedzi przy użyciu słów takich jak „być może”, „być może”, „czasami” lub „później”.
- Kilka autobiografii osób z zespołem Aspergera zawiera odniesienia do problemów z koncentracją na głosie jednej osoby, gdy mówi kilka osób, lub zniekształconego postrzegania przemówienia ludzi.
- Aby wspomóc percepcję słuchową i zrozumienie, ważne jest, aby zminimalizować hałas w tle i paplaninę.
- Drukowane lub pisemne instrukcje dla dziecka z zespołem Aspergera będą musiały być spójne z poziomem rozumienia języka przez dziecko, a nie opierać się na jego zdolności do mówienia lub czytania złożonych słów.
- Opracowałem styl rozmowy, który określam jako „Aspergera”, który polega na uważnym rozważeniu tego, co i jak powiedzieć w rozmowie z osobą z zespołem Aspergera.
- Mówiąc „Aspergerese”, typowa osoba musi jasno określić swoje intencje, unikając dwuznaczności lub niepotrzebnej subtelności. Ważne jest również, aby dać osobie z zespołem Aspergera trochę czasu na przemyślenie swoich myśli przed oczekiwaniem odpowiedzi na pytanie i nie czuć się niekomfortowo z chwilową ciszą i brakiem kontaktu wzrokowego.
- Nie obrażaj się bezpośrednią szczerością osoby z zespołem Aspergera i miej świadomość, że osoba ta nie jest z natury uzdolniona w sztuce konwersacji.
- Jeśli język społeczny jest uważany za język obcy dla osób z zespołem Aspergera, to dzięki uczeniu się ich od najmłodszych lat, dzieci z zespołem Aspergera mogą w końcu nauczyć się mówić tym „drugim językiem” jak tubylec.