Najlepsze jest podejście zapobiegawcze, które powinno obejmować:
- zrozumienie źródeł trudności behawioralnych w autyzmie;
- w stosownych przypadkach stosowanie podejść specyficznych dla autyzmu;
- kształtowanie środowiska prewencyjnego;
- zapewnienie środków komunikacji;
- dostosowanie wymagań społecznych do możliwości dziecka;
- różnicowanie uczenia się;
- nauczanie umiejętności zabawy;
- nauczanie umiejętności społecznych;
- stosowanie jasnych zasad;
- odstresowanie;
- budowanie w pozytywach;
- uwzględnienie zainteresowań/obsesji.