Jestem dzieckiem.
Mój autyzm jest częścią tego, kim jestem, a nie wszystkim, kim jestem. Czy jesteś tylko jedną rzeczą, czy jesteś osobą z myślami, uczuciami, preferencjami, pomysłami, talentami i marzeniami? Czy jesteś gruby (nadwaga), krótkowzroczny (nosisz okulary) lub niezgrabny (nieskoordynowany)? To mogą być rzeczy, które widzę jako pierwsze, kiedy cię spotykam, ale jesteś czymś więcej niż tylko tym, prawda? Jako osoba dorosła masz kontrolę nad tym, jak siebie definiujesz. Jeśli chcesz wyróżnić jedną cechę, możesz o tym poinformować. Jako dziecko wciąż się rozwijam. Ani ty, ani ja jeszcze nie wiemy, do czego mogę być zdolna. Jeśli myślisz o mnie tylko jako o jednej rzeczy, ryzykujesz, że postawisz sobie zbyt niskie oczekiwanie. A jeśli mam wrażenie, że uważasz, że „nie potrafię tego zrobić”, moja naturalna odpowiedź będzie brzmieć, po co próbować?