https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
W Behavioral Therapy: Criticisms and Confusions Costello podejmuje temat, który zwolennicy tradycyjnej terapii uważali za upadek metod behawioralnych, zastąpienie objawów. Jak krótko wspomniano wcześniej w tym rozdziale, argument, że terapie behawioralne były powierzchowne i nie odnosiły się do zaburzenia podstawowego, został wysunięty przez przeciwników ABA. Tak więc, jeśli wyeliminowano objaw lub nieprzystosowawcze zachowanie, pojawiłby się inny objaw lub nieprzystosowawcze zachowanie. Patrząc wstecz z punktu widzenia wielu lat i tysięcy udanych badań nad leczeniem behawioralnym, ten argument wydaje się zupełnie nie pasować do obecnych praktyk i teorii. Jednak w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku toczyło się wiele gorących wymian na ten temat. Costello cytuje w swoim artykule ówczesnego redaktora BRAT Hansa Eysencka. Eysenck słynie z tego, że w najdosadniejszy sposób wskazał na pozycję behawioralną. „Nie ma nerwicy leżącej u podstaw objawów, ale tylko sam objaw. Pozbądź się symptomów i wyeliminowałeś nerwicę” . Innym stanowiskiem Eysencka było to, że tradycyjna terapia nie była wcale lepsza niż brak terapii. Twierdził, że 1/3 ulegnie poprawie, 1/3 pogorszy się, a 1/3 nie zauważy żadnej zmiany po psychoterapii lub bez niczego.