https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Hans Eysenck (1916–1997) był kimś w rodzaju postaci, a także płodnym uczonym, mającym na swoim koncie ponad 900 publikacji. Aż do śmierci był najczęściej cytowanym psychologiem. Urodzony jako Hans Jürgen Eysenck w Berlinie w rodzinie niemieckich celebrytów filmowych i teatralnych, wyemigrował do Anglii w latach 30. XX wieku, podczas powstania nazistowskich Niemiec. Uzyskał tytuł doktora. Doktorat z psychologii na University College London pod opieką Cyrila Burta. Pewnego razu został uderzony pięścią w nos podczas wykładu, który wygłaszał w London School of Economics. Bardzo uparty, potrafił wydobyć z ludzi to, co najlepsze i najgorsze, jak pokazuje ten incydent z biciem. W swojej autobiografii Buntownik z powodu (Eysenck, 1997) napisał:
Zawsze czułem, że nauka jest winna światu tylko jedną rzecz, a jest to prawda tak, jak ją widzi. Jeśli prawda jest sprzeczna z głęboko zakorzenionymi przekonaniami, to bardzo źle. Takt i dyplomacja są dobre w stosunkach międzynarodowych, w polityce, może nawet w biznesie; w nauce liczy się tylko jedno, a są to fakty (s. 119).
Miał poczucie humoru, które przejawia się w tytułach niektórych jego prac: Decline and Fall of the Freudian Empire, …I Do! Twój szczęśliwy przewodnik po małżeństwie, sugestia i sugestia, zbrodnia i osobowość (Oczywiście lubił bawić się tytułami popularnych książek i filmów: Bunt bez powodu, Schyłek i upadek Cesarstwa Rzymskiego, Rozważna i romantyczna, Zbrodnia i kara itp. ). Najwyraźniej jednak przyciągnął uwagę ludzi i zrobił wiele, aby przyspieszyć sprawę oceny i leczenia opartego na zachowaniu.