https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Operacje ustalające to te zdarzenia, które zmieniają skuteczność wzmacniania lub wartość wzmacniających podtrzymujących odpowiedź Michael, 1982). Operacje ustanawiające można dalej różnicować ze względu na ich konkretny wpływ na wartość wzmocnienia. Działania motywujące (MO) to operacje zwiększające wartość wzmocnienia. Najbardziej podstawowym przykładem tej operacji jest pozbawienie. Operacje znoszące (AO) to operacje, które zmniejszają wartość wzmocnienia. Najbardziej podstawowy przykład tej operacji obejmuje nasycenie . MO skutkują zwiększonymi wskaźnikami odpowiedzi utrzymywanymi przez wzmacniacz, podczas gdy AO skutkują zmniejszonymi wskaźnikami odpowiedzi utrzymywanymi przez wzmacniacz. Manipulacja EO została zastosowana w leczeniu problemów behawioralnych wykazywanych przez osoby z autyzmem i innymi niepełnosprawnościami. W tym względzie przyjęto dwa podejścia: (1) Zapewnienie wzmocnienia w ustalonym czasie lub na zasadzie bezwarunkowej oraz (2) ekspozycja na wzmocnienie funkcjonalne przed sesją (tj. ). Taylora i in. (2005) manipulowali EO w celu zwiększenia częstotliwości inicjacji społecznych skierowanych do rówieśników przez trójkę dzieci z autyzmem. Badanie przeprowadzono w klasie każdego ucznia. Przed interwencją żadne z dzieci nie inicjowało próśb o preferowane przedmioty z rówieśnikami. Preferowane przekąski zarówno dla uczestników, jak i rówieśników zostały zidentyfikowane poprzez bezpłatne oceny preferencji operantów i zostały ograniczone w ciągu dnia szkolnego, aby zwiększyć ich atrakcyjność. Podczas stanu nieobecności MO przekąski były prezentowane na oddzielnych talerzach umieszczonych przed uczestnikiem i rówieśnikiem, a nauczyciel instruował dzieci, aby „zjadły przekąskę”. W obecnym stanie MO tylko rówieśnik miał dostęp do przekąsek. Jeśli uczestnik złożył odpowiednie polecenie koledze po przekąskę, rówieśnik wręczał uczestnikowi małą porcję przekąski. W przypadku wszystkich trzech uczestników podwyższone wskaźniki zapotrzebowania na przekąski zaobserwowano tylko w obecnym stanie MO. Uczestnicy z powodzeniem ubiegali się o nowe artykuły spożywcze lub zabawki, gdy byli obserwowani podczas obserwacji uzupełniających. Wyniki te wskazują, że żądanie można zwiększyć poprzez bezpośrednią manipulację ustalaniem operacji w postaci dostępności preferowanych przekąsek. Gutierrez i in. (2007) zmanipulowali operacje zakładania w ramach procedury nauczania dzieci w zakresie wybierania preferowanych przedmiotów w środowisku szkolnym. U trojga z czworga dzieci objętych badaniem zdiagnozowano autyzm. Czwarty uczestnik wykazywał cechy behawioralne zgodne z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Każdy z uczestników rzadko prosił o przedmioty na głos lub bez głosu i miał minimalny kontakt z kartami z obrazkami przed badaniem. W początkowych fazach badania uczestnicy byli uczeni wymiany kart z obrazkami w celu uzyskania krótkiego dostępu do preferowanych przedmiotów, zajęć i artykułów spożywczych. W stanie manipulacji EO przed badanym kładziono dwie karty, które służyły mu do treningu, a uczestnik miał swobodny dostęp do jednego z przedmiotów, o które wcześniej prosił w badaniu. Dostęp do innego preferowanego przedmiotu był ograniczony (np. jeśli dziecko wcześniej użyło karty z obrazkiem, aby poprosić o zabawkę lub artykuł jadalny, podczas fazy EO miało dostęp do przedmiotu jadalnego, ale nie do zabawki lub odwrotnie). Trzech uczestników konsekwentnie prosiło o preferowaną pozycję, gdy obecny był EO dla tej pozycji, i zazwyczaj nie składało zamówienia, gdy EO był nieobecny. Odkrycia te sugerują, że manipulowanie EO podczas szkolenia z wymianą obrazków może pomóc określić, czy dzieci są w stanie dokładnie rozróżnić manding (wręczenie komuś karty) od pożądanej reakcji (uzyskanie dostępu do wyniku, który jest symbolicznie reprezentowany przez tę kartę).