https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
The Checklist for Autism in Toddlers (CHAT) to skala oceny opracowana przede wszystkim jako narzędzie przesiewowe do wykrywania ASD we wczesnym wieku. W związku z tym skala jest stosunkowo szybka w użyciu (5–15 minut) przez wyszkolonego klinicystę. Celem jest identyfikacja dzieci do 18 miesiąca życia na podstawie etapów rozwoju. Opracowano również dwie dodatkowe iteracje CHAT, wersję zmodyfikowaną (M-CHAT) i wersję ilościową (Q-CHAT). Oryginalny CHAT składa się z 14 pozycji ocenianych dychotomicznie i pochodzących z 5 obszarów kamieni milowych, które zwykle występują do 15 miesiąca życia u normalnych dzieci z neuronami. ASD ma zwykle negatywny wpływ na te kamienie milowe: zabawy społeczne, zainteresowanie społeczne, zabawa w udawanie, wspólna uwaga i protodeklaratywne wskazywanie. Uwzględniono dodatkowe 4 obszary, o których się mówi na które nie ma wpływu ASD: zabawa funkcjonalna, protoimperatywne wskazywanie, rozwój motoryczny oraz brutalna zabawa. Postawiono hipotezę, że dwa kluczowe kamienie milowe spośród nich mają kluczowe znaczenie w identyfikowaniu dzieci z ASD. Pierwsza to zabawa w udawanie, a druga to wspólna uwaga. Jednym ze sposobów, w jaki dziecko może zademonstrować wspólną uwagę, jest użycie wskazywania protodeklaratywnego; wskazywanie w celu wskazania innej osobie obiektu zainteresowania, a wskazywanie protoimperatywne; wskazując, aby po prostu wskazać pragnienie tego obiektu. Innym sposobem, w jaki dziecko może wykazać wspólną uwagę, jest monitorowanie wzroku; patrzenie w kierunku czyjegoś wzroku. Nieosiągnięcie tych kamieni milowych przez 18 miesięcy jest głównym wskaźnikiem ASD. Obecność tych osiągnięć rozwojowych jest najpierw oceniana na podstawie wywiadu z rodzicem, a następnie potwierdzana obserwacją behawioralną jako zabezpieczenie przed wadami samoopisu. Początkowe właściwości psychometryczne CHAT zostały oparte na londyńskiej grupie 91 dzieci w wieku 17–21 miesięcy. Pięćdziesięcioro z tych dzieci zostało losowo wybranych spośród dzieci uczęszczających na badania kontrolne. Pozostałe 41 dzieci rekrutowano z puli dzieci ze starszym rodzeństwem zidentyfikowanym jako mające ASD. Z tej próby 4 dzieci z grupy rodzeństwa z ASD zostało zidentyfikowanych jako mające również ASD. W 2,5-letniej obserwacji te czworo dzieci nadal spełniało kryteria ASD, wykazując ważność różnicową dla CHAT. Ponadto żadne z dzieci z losowo wybranej grupy nie rozwinęło ASD. Ponadto badania te wykazały, że wiarygodność raportu rodziców i potwierdzających obserwacji klinicystów była zgodna w 92% przypadków. W kolejnym badaniu Baron-Cohen i in. (1996) zbadali czułość i swoistość CHAT na próbie 16 000 dzieci uczęszczających na badania kontrolne przez 18 miesięcy. Autorzy ci opisali, że dla ich próby punkt odcięcia istotnego wyniku ADI-R został obniżony dla sekcji „Powtarzające się zachowania”, aby zwiększyć zróżnicowanie między ich grupami. Według autorów, dzieci z ASD uzyskały wyniki znacznie powyżej wartości granicznej w sekcjach „Wzajemne interakcje społeczne” i „Komunikacja”, ale zbliżyły się do wartości granicznej tylko w przypadku „Powtórzalnego zachowania”. Stosując to podejście stwierdzono, że mogą oni odróżnić dzieci z ASD od dzieci z innym opóźnieniem rozwojowym lub uznanych za typowe w rozwoju. Z ich próby 12 dzieci zostało zidentyfikowanych jako mające ASD, a u 10 z tych 12 dzieci nadal zdiagnozowano ASD po 3,5-letniej obserwacji. Na podstawie tych badań Baron-Cohen i in. (1996) doszli do wniosku, że CHAT może zidentyfikować ASD we wczesnym wieku i że można to zrobić za pomocą określonych elementów CHAT. Wszystkie dzieci w ich próbce z ASD nie zdały 3 z 5 pytań CHAT zaprojektowanych specjalnie do oceny zabawy w udawanie, wskazywania protodeklaratywnego i monitorowania wzroku. Co najważniejsze, monitorowanie spojrzenia wskazano jako kluczową różnicę między dziećmi z ASD, dziećmi z innymi zaburzeniami rozwojowymi i dziećmi opisanymi jako normalne nerwowo. Używając ich jako kryteriów identyfikacji ASD, autorzy byli w stanie stwierdzić, że CHAT dokładnie zidentyfikował 83% dzieci z ASD. Ponadto odsetek wyników fałszywie dodatnich w tej grupie wyniósł 17%. Podczas 3,5-letniej obserwacji 100% wcześniej zidentyfikowanych dzieci nadal uzasadniało diagnozę ASD. Znaczna część nie zdała również dodatkowych pozycji, 50% nie zdało pozycji 2 dotyczącej społecznego zainteresowania innymi, a 90% nie zdało pozycji 6 dotyczącej stosowania protoimperatywnego wskazywania. Identyfikując dzieci z innymi zaburzeniami rozwojowymi, autorzy ci donoszą, że konsekwentnie nie zaliczali tylko elementów CHAT związanych z zabawą w udawanie i/lub wskazywaniem protodeklaratywnym. Wykorzystując te kryteria, CHAT dokładnie zidentyfikował 68% dzieci z innymi zaburzeniami rozwojowymi. Wreszcie, dzieci opisane jako normalne nerwowo były w stanie zademonstrować wszystkie kamienie milowe ocenione przez CHAT. Baron-Cohen i inni opisali dodatkowe psychometryczne oceny CHAT. Z ich próbą 50 dzieci spełniających kryteria ICD-10 dla autyzmu i 44 dzieci spełniających kryteria dla innych całościowych zaburzeń rozwojowych, zbadali specyficzność, czułość i trafność predykcyjną CHAT. W tym badaniu przedstawiono dane dotyczące ocen po 18, 20 i 42 miesiącach. Korzystając z wcześniej ustalonych metod, badacze ci najpierw starali się rozróżnić dzieci z wysokim, średnim i niskim ryzykiem ASD. Co ciekawe, odkryli, że niewielki odsetek dzieci z poważnymi cechami ASD przeszedł przez kategorie diagnostyczne do końcowej 42-miesięcznej oceny. Przechodzenie przez kategorie diagnostyczne nie dotyczyło grupy niskiego ryzyka. Gdy dziecko zademonstrowało umiejętność kamienia milowego, w tej grupie próbnej nie nastąpiła regresja umiejętności. Podobnie jak w przypadku ich poprzednich badań, dzieci z wysokim ryzykiem autyzmu nie zdały 3 z 5 zadań CHAT zaprojektowanych specjalnie do oceny zabawy w udawanie, wskazywania rotodeklaratywnego i monitorowania wzroku. Ponadto dzieci z grupy niskiego ryzyka wykazały się wszystkimi umiejętnościami kamieni milowych. Jednak dzieci ze średnim ryzykiem nie powiodły się jedynie wskazywaniem protodeklaratywnym, co różni się od opisanego w badaniu z 1996 r., w którym monitorowanie spojrzenia wskazano jako kluczową różnicę wśród dzieci z ASD. Ogólnie rzecz biorąc, Baron-Cohen i in. podali, że CHAT ma doskonałą swoistość (100%), niską czułość (21%) i dobrą wartość predykcyjną dodatnią (75%) i doskonałą wartość predykcyjną ujemną (100%). Analiza długoterminowych danych z badania Baron-Cohena i innych ,zbadali dzieci podczas 6-letniej obserwacji. Wykorzystując 94 dzieci w wieku 7 lat, obliczyli czułość identyfikacji dzieci sklasyfikowanych jako wysoka, średnia i niska zarówno dla autyzmu, jak i PDD. Ogólna specyficzność była analogiczna do opisanej przez Barona-Cohena . Modified Checklist for Autism in Toddlers (M-CHAT) ma na celu ocenę dzieci w wieku 16 i 30 miesięcy w ramach kontroli stanu zdrowia. Uznając, że amerykański system opieki zdrowotnej nie zapewnia takiego samego poziomu dostępu do usług jak w Wielkiej Brytanii, autorzy ci zaplanowali e-design, który był łatwy, obiektywny i niezawodny tylko dla rodzicielskiej listy kontrolnej. Starając się zwiększyć czułość bez zmniejszania specyficzności, do procesu oceny dodali ustrukturyzowany wywiad uzupełniający dla dzieci, które uzyskały znaczące wyniki. Dzięki temu wywiadowi liczba wyników fałszywie dodatnich została zmniejszona. Podstawową różnicą w stosunku do M-CHAT jest włączenie nowych pozycji oprócz pierwszych 9 pozycji z oryginalnego CHATU. Uwzględnione obszary obejmują aktywność sensoryczną, ruchową, interakcje społeczne, wspólną uwagę oraz nieprawidłowości językowe/komunikacyjne. Na podstawie dołączonych instrukcji testowych autorzy informują, że M-CHAT jest nadal badany i może zostać zmieniony w przyszłości. raport z badań psychometrycznych M-CHAT oparty na próbie pochodzącej głównie z Connecticut, USA. Uczestnicy (n = 1122) zostali zrekrutowani z wizyt kontrolnych odnowy biologicznej i nominacji dostawcy wczesnej interwencji (n = 171). Rozwój pozycji opierał się na literaturze, innych środkach przeznaczonych dla starszych dzieci oraz doświadczeniu klinicznym. Ocenę specyficzności, czułości i trafności predykcyjnej zakończono oceniając dzieci podzielone na jedną z czterech grup. Zgodnie z oczekiwaniami, żadne dziecko ze znaczącymi wynikami od pierwszego rodzica nie ukończyło M-CHAT, które nie miało typowego rozwoju. Badacze ci odkryli, że każda z ich czterech grup uzyskała inny wynik. Dzieci z nieistotnymi wynikami nie zdały tylko 0,5 pozycji, a następnie grupa dzieci wykluczona z wywiadu telefonicznego, która nie zdała 3,4 pozycji. Trzecia grupa, dzieci, u których stwierdzono opóźnienia językowe lub globalne, ale nie ASD, nie powiodła się w 6,4 pozycjach. Kontrastuje to z grupą dzieci z ASD, które nie powiodły się w 10,3 pozycjach. Identyfikacja i różnicowanie były najbardziej skuteczne, gdy ustrukturyzowany wywiad uzupełniający prowadzony przez telefon był częścią procesu przesiewowego. Wartość odcięcia 3 na początkowym rodzicu, który ukończył M-CHAT lub dalszy wywiad telefoniczny, dała wartość czułości 0,97, wartość specyficzności 0,99, dodatnią wartość predykcyjną 0,68 i ujemną wartość predykcyjną 0,99. Spójność wewnętrzną oceniono na próbie 480 uczestników, alfa Cronbacha wyniosła 0,85. Poprzez kanoniczną analizę funkcji dyskryminacyjnej zidentyfikowano sześć krytycznych pozycji. Dotyczyły one wskazywania protodeklaratywnego, podążania za punktem, przynoszenia przedmiotów do pokazania rodzicowi, zainteresowania innymi dziećmi, naśladowania i reagowania na imię. Autorzy zalecają, aby dzieci, u których nie powiodło się więcej niż 3 pozycje lub 2 pozycje krytyczne, kierowane były do przeszkolonego diagnosty ASD z doświadczeniem w diagnozowaniu bardzo małych dzieci. Ilościowy CHAT (Q-CHAT) to najnowsza iteracja CHAT. Ta nowa wersja składa się z 25 pozycji, ocenianych teraz w 5-stopniowej skali (0–4). Allison i inni donoszą, że jest to wynikiem uznania, że oryginalny CHAT jest najbardziej wrażliwy na klasyczną prezentację autyzmu, ale nie na zespół Aspergera. Jest tak prawdopodobnie dlatego, że zespół Aspergera jest zwykle diagnozowany w starszym wieku niż CHAT ma na celu ocenę, w szczególności wiek szkolny, młodzież i dorosłość. Ich próba badawcza obejmowała 779 dzieci sklasyfikowanych bez ASD i 160 dzieci z rozpoznaniem ASD. W tej ostatniej grupie dzieci z rozpoznaniem ASD uzyskały średni wynik w Q-CHAT 52, podczas gdy dla dzieci sklasyfikowanych bez ASD średni wynik wyniósł 27. Rzetelność testu-retestu, obliczona na podstawie korelacji wewnątrzklasowej, wyniosła 0,82. Podsumowując, CHAT we wszystkich iteracjach oceniany jest pozytywnie. Wykazano, że miara ta, specyficzna dla CHAT, ma doskonałą pozytywną i negatywną trafność predykcyjną i specyficzność. Jest szybki w administrowaniu i wykorzystuje wielometodowe podejście do oceny. Najbardziej zauważalną wadą dla osób spoza Europy jest to, że dane normatywne pochodzą z Wielkiej Brytanii i mogą nie mieć zastosowania do innych krajów. Jednak wobec braku dowodów na to, że istnieją regionalne różnice w prezentacji autyzmu, jest to mało prawdopodobne. Inne obawy dotyczą tego, że oryginalny CHAT może nie mieć zastosowania do dzieci ze znacznym stopniem niepełnosprawności, ponieważ ta grupa została wykluczona w procesie normatywnym. Stosowanie dychotomicznego podejścia do oceniania stwarza dodatkowe obawy, ponieważ przypisuje się minimalne wykorzystanie zgłoszonej umiejętności, co może prowadzić do fałszywych wyników negatywnych wraz z niedokładnymi raportami rodziców. Ta miara jest podatna na wpływ dojrzewania/wieku i mniej zdolna do zidentyfikowania ASD o późnym początku, zwłaszcza gdy ocena jest zakończona na wczesnym etapie życia. Jak wspomniano powyżej, CHAT ma ograniczoną czułość w wykrywaniu Zespołu Aspergera, co oznacza, że Q-CHAT został zaprojektowany w celu rozwiązania tego problemu. Niedawna konstrukcja Q-CHAT zapewnia aktualną teorię diagnostyczną, definicje i psychometrię. W przeciwieństwie do poprzedniej wersji, wykorzystuje podejście oceny wymiarowej, które uwzględnia minimalne wykorzystanie zgłoszonej umiejętności. M-CHAT ma kilka zalet, z których najważniejszą jest szybka administracja. Jednak M-CHAT generuje wysoki odsetek wyników fałszywie dodatnich, wykorzystuje dychotomiczne podejście do oceny i może nie mieć zastosowania do dzieci z poważnymi zaburzeniami językowymi lub deficytami motorycznymi, ponieważ te grupy zostały wykluczone z procesu normatywnego. Ogólnie rzecz biorąc, odkrycia te sugerują, że ta skala jest najlepiej stosowana jako narzędzie przesiewowe.