https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Wczesne badania zarówno nad DBD, jak i ASD wykorzystywały podobne metodologie badawcze, które składały się głównie z wysoce ustrukturyzowanych i kontrolowanych projektów eksperymentów z jednym podmiotem. Jednak w bieżących badaniach obejmujących dwie populacje stosuje się różne metodologie. Odkryliśmy, że większość badań dotyczących ASD obejmowała pojedyncze osoby, natomiast badania DBD przeprowadzono w formie randomizowanych, kontrolowanych badań. Wyzwania związane z prowadzeniem RCT obejmują niski podstawowy odsetek ASD, niejednorodność populacji, rozwojowy charakter zaburzenia, względy etyczne związane z umieszczaniem dzieci w warunkach kontrolnych oraz potencjalne zanieczyszczenie grupy kontrolnej, ponieważ rodzice są często informowani o różnych podejścia interwencyjne . Pomimo tych wyzwań metodologia badań klinicznych może wiązać się z zaletami, takimi jak rygorystyczność metodologiczna i jasne badanie skutków zmiennej niezależnej. Eksperci zaproponowali sekwencję badań nad leczeniem ASD, w której najpierw wykorzystuje się projekty dla jednego pacjenta w celu określenia skuteczności leczenia, a RCT można wykorzystać w kolejnych badaniach w celu dalszego zbadania skuteczności . Obecne wysiłki wykorzystują metodologię RCT w badaniu interwencji PT w przypadku ASD (np. Instytut UC MIND, Uniwersytet Waszyngtoński, Uniwersytet Michigan).