https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Profesor Sir Michael Rutter jest przez wielu uważany za ojca psychologii i psychiatrii dziecięcej. Podstawowe wykształcenie medyczne ukończył na Uniwersytecie w Birmingham, a 10 lat później, w 1965 roku, przyjął stanowisko akademickie w Instytucie Psychiatrii King’s College w Londynie. W Instytucie awansował na stanowisko profesora psychiatrii dziecięcej, a następnie kierownika Kliniki Psychiatrii Dzieci i Młodzieży. Począwszy od 1966 roku był także konsultantem psychiatrą w szpitalu Maudsley. Założył Jednostkę Badawczą Psychiatrii Dziecięcej Rady ds. Badań Medycznych w 1984 r. oraz Centrum Badań nad Psychiatrią Społeczną, Genetyczną i Rozwojową w 1994 r., pełniąc funkcję honorowego dyrektora obu do 1998 r. Zainteresowania badawcze profesora Sir Michaela Ruttera obejmują rozwój od dzieciństwa do dorosłości, dzieciństwo odporność na stresory, społeczny aspekt szkoły, dysleksja, autyzm dziecięcy, zachowania aspołeczne, skutki deprywacji na rumuńskie sieroty adoptowane, zachowania antyspołeczne. Temat ten obejmuje dziedziny epidemiologii psychiatrycznej, genetyki psychiatrycznej i neuropsychiatrii. Wniósł znaczący wkład w zrozumienie rozwoju, śledząc losy rumuńskich sierot adoptowanych w Wielkiej Brytanii w ramach dużego badania oceniającego skutki poważnej wczesnej deprywacji. Jego pionierska praca nad autyzmem obejmowała publikację pierwszego badania populacyjnego dotyczącego bliźniąt z Susan Folstein w 1977 r., a także opracowanie narzędzi diagnostycznych wspólnie z Catherine Lord i innymi osobami. W tych obszarach badawczych opublikował ponad 40 książek, a także 400 artykułów naukowych i rozdziałów w książkach. Otrzymał wiele nagród, w tym prestiżową Nagrodę Helmuta Hortena w 1997 r. za wkład w praktykę kliniczną autyzmu, Nagrodę za Całokształt Twórczości od Międzynarodowego Towarzystwa Badań nad Autyzmem w 2002 r., a także tytuł szlachecki w 1992 r.