https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Może się okazać, że Twoje dziecko ma godziny pracy domowej każdego wieczoru, być może znacznie więcej niż inni uczniowie w klasie. Może to być spowodowane jego lub jej nawykami powolnej pracy i nieefektywnością, które wynikają z zajmowania się szczególnymi zainteresowaniami lub rozpraszania się szczegółami, a także słabo rozwiniętą koncepcją czasu, tak często widoczną u dzieci z ASHFA. Często stanowi to duże obciążenie dla rodziców, ponieważ Twoje dziecko prawdopodobnie będzie potrzebowało dużej struktury i nadzoru z Twojej strony, aby ukończyć tę pracę domową. Widzieliśmy parę w naszej klinice, która była tak zestresowana godzinami pracy domowej swojego syna i jego oporem przed jej ukończeniem, że wywołało to straszne tarcia między nimi i ostatecznie (w połączeniu z innymi stresami) doprowadziło do ich rozwodu. Jeśli Twoja sytuacja jest w jakikolwiek sposób podobna, nawet jeśli nie aż tak ekstremalna, możesz poprosić nauczyciela Twojego dziecka o rozważenie niektórych z następujących opcji zarządzania czasem. Jeśli Twoje dziecko wydaje się nieświadome upływu czasu, wówczas interwencja tak prosta, jak zapewnienie kuchennego minutnika lub zegarka z alarmem może pomóc Twojemu dziecku monitorować jego tempo pracy. Te urządzenia zapewniają konkretne wskazówki na początek i koniec każdej aktywności zawodowej, a także wcześniejsze ostrzeżenia o terminach. Inną opcją, która może być konieczna, jest zmniejszenie obciążenia pracą Twojego dziecka. Być może można by zmniejszyć liczbę wymaganych zadań (na przykład Twoje dziecko musi rozwiązać 10 zadań matematycznych zamiast 20, które muszą rozwiązać jego koledzy z klasy) lub skrócić długość zadania (napisanie jednego akapitu zamiast czterech na dany temat). Jeśli Twoje dziecko nadal może nauczyć się koncepcji bez rozwiązywania tak wielu zadań, może to być możliwe. Inną opcją jest umieszczenie mniejszej ilości informacji na stronie, tak aby ilość pracy wydawała się mniejsza, nawet jeśli w rzeczywistości tak nie jest. Dziecko stojące przed jedną stroną 10 zadań matematycznych może być przytłoczone, ale to samo dziecko, które stoi przed kilkoma stronami mniej gęstych zadań (być może trzema na stronę), może uznać pracę za możliwą do opanowania. Kiedy Twoje dziecko osiągnie gimnazjum i liceum, a może studia, dodatkową wersją tej zasady jest ograniczenie liczby kursów, w których bierze udział. Najlepiej byłoby zapisać się na dwa do trzech zajęć na semestr, zamiast zwykłych czterech lub pięciu, zwłaszcza gdy zajęcia są czasochłonne lub trudne. Zalecamy również zapisywanie się na małe zajęcia, gdzie ilość uwagi ze strony profesora może być większa. Albo Twoje dziecko może chcieć wybrać mniej popularne zajęcia (znamy studenta college’u z AS-HFA, który wybrał rosyjski zamiast hiszpańskiego), gdzie liczebność klasy może być mniejsza, a profesorowie mogą być bardzo zmotywowani do zatrzymania uczniów. Dla Twojego dziecka ważniejsze jest, aby miało udane doświadczenie, niż aby trzymało się typowego harmonogramu. Możesz również poprosić o zniesienie niektórych wymagań programowych, zwłaszcza tych, które okazują się trudne dla większości osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, takich jak zaawansowane zajęcia z matematyki i języków obcych.