https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Wprowadzenie
Terapia krótkoterminowa skoncentrowana na rozwiązaniach (SFBT) wyrosła z pracy Steve’a de Shazera, współpracowników i klientów w ośrodku rodzinnym w Milwaukee, USA (de Shazer i in. 1986). Ta grupa dowiedziała się dzięki uważnemu słuchaniu, że ludzie, których widzieli w swojej klinice, mieli już w sobie historię mocnych stron, umiejętności radzenia sobie i zachowań, które były zalążkami, z których mogły wyrosnąć nowe rozwiązania obecnych problemów. W związku z tym jedną z głównych zasad SFBT jest skupienie się bardziej na wyjątkach od problemów (tj. czasach, gdy problemy nie występują lub nie są tak kłopotliwe), niż na samym problemie (de Shazer 1985). Skupienie się na wyjątkach od problemu pomaga zarówno terapeucie SF, jak i „terapeucie” SF (używając terminu Gen z rozdziału pierwszego) zauważyć i nazwać rzeczy, które już działają pomocnie dla danej osoby. Zespół połączył skupienie się na wyjątkach od problemu z przekonaniem, że nadzieje klienta na przyszłość mają pierwszorzędne znaczenie, i tak narodził się unikalny rodzaj terapii oparty na pomaganiu ludziom w określeniu a) tego, co chcą mieć w swoim życiu i b) istniejących zasobów, które można wykorzystać do osiągnięcia tych celów. Rozmowa bezproblemowa SFBT opiera się na ideach, które różnią się od tradycyjnych terapii opartych na problemach w sposób, który uważamy za ważny. Na przykład dużo czasu w pracy SF spędza się na tym, co nazywa się rozmową „bezproblemową”, która pozwala osobie mówić o rzeczach, które lubi i w których jest dobra, podczas gdy pracownik skoncentrowany na rozwiązaniach uważnie słucha, aby uzyskać dowody na umiejętności, zdolności i mocne strony osoby. Czas poświęca się na zmiany przed sesją (tj. przed pierwszym spotkaniem) i między sesjami jako momenty, w których osoba zauważyła, że wszystko idzie dobrze. Ważne jest, aby pytać konkretnie o rzeczy, które działają poza środowiskiem terapeutycznym, ponieważ te przypadki zawierają ważne wskazówki dotyczące rzeczy, które działają dla klienta. Jeśli wiemy, co już działa, możemy podjąć wysiłek, aby robić tego więcej w przyszłości. Tak więc, w sesji terapii SF, jedną rzeczą, która się wyróżnia, jest ilość czasu spędzonego na „rozmowach” o zwykłych rzeczach, które interesują daną osobę. W ten sposób Gen i Vicky zaczęły rozmawiać o koniach dość wcześnie w naszej relacji terapeutycznej, a w rozdziale pierwszym Gen wspomina, że było to dla niej zarówno zaskoczeniem, jak i pomocą. Było to również pomocne dla Vicky, ponieważ Gen ma wiele kompetencji w odniesieniu do koni, więc słuchając, jak o nich mówi, Vicky była w stanie zebrać wiele pozytywnych aspektów jej charakteru, które później wykorzystaliśmy do radzenia sobie z lękiem i depresją. W bardziej tradycyjnych podejściach rozmowa bezproblemowa nie miałaby miejsca w takim stopniu, ponieważ większość czasu spędza się na omawianiu objawów, trudności i metod leczenia. Rozmowa bezproblemowa wydaje się stworzona specjalnie dla osoby z ZA ze względu na jej tendencję do posiadania „wszechobejmujących zainteresowań”, jak zauważyli na przykład Gillberg i Gillberg (1989). Dla pracownika skoncentrowanego na rozwiązaniach to prawdziwy dar mieć klienta, który jest chętny do długiej rozmowy o swoich zainteresowaniach, ponieważ dowody mocnych stron i kompetencji będą liczne, jak to miało miejsce w przypadku Gen i koni. Z drugiej strony, dla terapeuty skoncentrowanego na problemie może być trudne, gdy klient nadal mówi o swoich własnych zainteresowaniach, ponieważ uniemożliwia to terapeucie kontynuowanie pełniejszej dyskusji o problemach i o tym, co jego zdaniem klient musi zrobić dalej, aby rozwiązać problemy. W pracy SF z ludźmi wydaje się, że całkiem nieoczekiwaną przyjemnością jest zachęcanie do rozmowy o szczególnych zainteresowaniach, zamiast proszenia o rozmowę o problemach. Co więcej, ludzie nie tylko mogą rozmawiać o rzeczach, które lubią, ale także są słuchani przez kogoś, kto zauważa w nich całkiem miłe rzeczy, gdy mówią. Osoby z ZA często mówią nam, że jest to niezwykłe i przyjemne zdarzenie w ich życiu.