Ubieranie się można wykonać samodzielnie, jeśli ubrania ułożone są w kolejności, do której dziecko się przyzwyczaiło: od lewej do prawej lub od góry do dołu. Kosze można układać jeden na drugim tak, aby dziecko zaczynało od górnego kosza. Taki zestaw łatwo zabrać na basen czy do miejsca, w którym dziecko nocuje.
Niektórym wystarczy, aby kolejność czynności była wyświetlana jako przypomnienie, inni muszą przesunąć fizyczny znacznik jako przejście do następnej czynności. Harmonogram może stanowić wsparcie, aby dziecko mogło samodzielnie i bez nadzoru i kontroli osoby dorosłej radzić sobie z potrzebami toaletowymi. Markery mocowane są małymi kawałkami taśmy magnetycznej. W tym przykładzie ważne było, aby dziecko wiedziało, że zakładasz spodnie z powrotem w łazience, a nie w salonie, w którym mogą przebywać goście. Tym razem markery mocowane są taśmą Velcro.
W książce Dicte’a jest dziewięć stron pokazujących kolejność zajęć na basenie. Większość dzieci lubi pływać, ale trudno jest im poradzić sobie z takimi rzeczami, jak konieczność wcześniejszego prysznica i umycia włosów. Mycie włosów jest łatwiejsze do zaakceptowania, gdy jest to czynność opisana w książce, a następnie czerwony krzyżyk przechodzi do bardziej interesujących czynności
Jan widzi, że dostanie kawę, ale najpierw musi zmyć naczynia. Widok filiżanki z kawą uspokaja Jana i jest to bardziej dostojne niż to, że ktoś ciągle mówi: „W porządku, dobrze, dostaniesz kawę!”
„Najpierw kolacja, a potem obejrzyj film”. Odroczenie pożądanej czynności może być trudne dla każdego. Aby zaakceptować odroczenie takich zajęć, ważne jest, aby dziecko wiedziało, kiedy dane działanie będzie możliwe i rozumie kolejność następowania niezbędnych i pożądanych czynności.
Dzieci bez autyzmu często uczą się nowych umiejętności, porównując się z innymi. Wiele dzieci z autyzmem nie wykazuje inicjatywy w uczeniu się czegokolwiek nowego, ale potrzebuje wsparcia, które pomoże im uzyskać większą niezależność. Dzieci z autyzmem muszą również doświadczać jak największej przyjemności i godności, będąc w stanie robić rzeczy samodzielnie. Możliwość samodzielnego wykonania czegoś sprawia, że są mniej „zależni od ludzi”. Kiedy dziecko nauczy się, że „najpierw zrób to, a potem to” zgodnie z planem dnia, możesz przenieść ten system na naukę nowych umiejętności. Obrazy lub obiekty fizyczne są uporządkowane w wymaganej kolejności, wyraźnie pokazując dziecku, co będzie dalej.
Dziecko z autyzmem może mieć trudności z odniesieniem doświadczeń z jednego incydentu do drugiego, a system wsparcia pomaga dziecku stać się bardziej elastycznym. Na przykład czasy kąpieli w domu i na basenie nie są zbyt podobne, ale system wsparcia może być ogniwem wzmacniającym podobieństwa w rutynie. rutyny na basenie, możliwe jest stopniowe wycofywanie systemu podtrzymującego. Dzieci, które mają trudności z zajęciem się zabawą, często mogą odnieść korzyści z uczestniczenia w domowych obowiązkach, które służą doraźnemu celowi. Mogą to być rzeczy takie jak podlewanie roślin, mycie naczyń, pieczenie itp.
Przez jakiś czas Pernille uczyła Dicte jeździć konno, później Dicte dołączył do małej grupy dzieci niepełnosprawnych. Teraz dołączyła do standardowej grupy dla początkujących w miejscowej szkole jeździeckiej, gdzie instruktor jazdy konnej jest przygotowany na to, że od czasu do czasu Dicte będzie potrzebował specjalnego traktowania lub bardziej szczegółowych informacji, że inne dzieci.
U góry: Harmonogram został opracowany, aby pomóc Dicte wrócić do jazdy konnej po wszystkim, kiedy złamała rękę. Ponieważ Dicte przestraszyła się upadku, dorosłym trudno było ją uspokoić. Łatwiej było jej spojrzeć na zdjęcie pokazujące, że skończyła płakać z powodu tego incydentu.
U dołu: Po chwili jazda konna ponownie stała się ulubionym zajęciem!
Dla wielu dzieci z autyzmem normalny kalendarz adwentowy może być chaotyczny, ponieważ drzwi są rozrzucone po całym miejscu w dowolnej kolejności. Pokazany tutaj kalendarz daje jasny przegląd tego, ile dni pozostało do Bożego Narodzenia. Dni są skreślane każdego ranka.
Przygotowanie oznacza, że Dicte wie, co się wydarzy. Dzięki temu jest w stanie poradzić sobie z tak wieloma dziećmi z sąsiedztwa, które uczęszczają na jej urodziny.
Aby uniknąć nieporozumień co do tego, kto będzie siedział obok kogo, przygotowano karty miejsc. Angażując Dicte w nakrywanie stołu i układanie kart miejsc, jest przygotowywana na to, co się wydarzy.
