Dodatkowe testy

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Ocena Twojego dziecka może również obejmować testy edukacyjne, które sprawdzają, jak dobrze czyta, pisze, wykonuje obliczenia matematyczne, pisze i tak dalej; badanie mowy i języka; testy neuropsychologiczne sprawdzające pamięć, zdolności motoryczne, przetwarzanie przestrzenne i tym podobne; ocena wartości odżywczej; i wiele innych rzeczy, w zależności od tego jak kompleksowy jest zespół przeprowadzający ewaluację. Wszystkie te obszary są interesujące, ponieważ dają najpełniejszy obraz Twojego dziecka, ale rodzice i specjaliści czasami muszą rozważyć potrzebę zapewnienia kompleksowości z ograniczeniami praktycznymi, takimi jak finanse. Jeśli specjalista jest odpowiednio przeszkolony, stosunkowo szybka ocena, która obejmuje jedynie wywiad z rodzicem i obserwację dziecka i nie zawiera żadnych tych „dodatków”, może w dalszym ciągu zapewnić trafną diagnozę. Oznaki zaburzeń ze spektrum autyzmu są łatwo dostrzegalne dla doświadczonego specjalisty, który zadał właściwe pytania i zauważył właściwe aspekty zachowania, bez konieczności przeprowadzania dodatkowych testów intelektualnych, neurologicznych czy edukacyjnych. Pamiętaj, aby zapytać lekarza lub zespół oceniający Twoje dziecko, ile dzieci autystycznych widzi. Możesz też zadzwonić do swojego stanowego stowarzyszenia na rzecz autyzmu, aby uzyskać skierowanie do doświadczonego specjalisty. W Internecie znajdują się także strony internetowe zawierające listy wykwalifikowanych lekarzy według stanu.

Testy na inteligencję

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

W przypadku dzieci werbalnych w wieku powyżej 5 lat najczęściej stosowanym testem jest Skala Inteligencji Wechslera dla dzieci, w skrócie WISC (wymawiane „trzepaczka”). Zapewnia trzy różne wyniki IQ, jeden mierzący inteligencję werbalną, drugi mierzący inteligencję niewerbalną i trzeci łączny wynik. WISC, podobnie jak DSM, podlega okresowym przeglądom, zarówno w celu poprawy jego niezawodności, jak i aktualizacji norm. Obecnie jest w trzeciej edycji i dlatego jest znany jako WISC-III („trzepaczka-trzy”). Jeśli Twoje dziecko ukończyło 17 lat, mogło otrzymać wersję dla dorosłych, Skala Inteligencji Dorosłych Wechslera, wydanie trzecie (lub WAIS-III, wymawiane „wace-three”). Jeśli Twoje dziecko ma mniej niż 6 lat, można zastosować szereg różnych testów, w tym Skalę Inteligencji Przedszkolnej i Podstawowej Wechslera (WPPSI-III, wymawiane „wipsy-three”), Skalę Wczesnego Uczenia się Mullena, Skalę Stanforda-Bineta Skala Inteligencji, Międzynarodowa Skala Wydajności Leitera i inne. Jeśli Twoje dziecko przystąpiło do jednego z tych testów w ciągu mniej więcej roku, być może w szkole, osoba oceniająca może po prostu aby  sprawdzić wyniki, zamiast ponownie oceniać dziecko teraz (ma to dodatkową korzyść finansową, ponieważ testowanie przeprowadzane w szkole jest bezpłatne). . Należy pamiętać o zabraniu na wizytę wszelkich zapisów wcześniejszych badań, aby lekarz mógł w miarę możliwości wykorzystać te wcześniejsze wyniki. Często warto znać szeroki zakres, w jakim mieści się inteligencja Twojego dziecka, aby móc zaplanować najodpowiedniejsze interwencje edukacyjne. Prawdopodobnie jednak dobrym pomysłem jest obserwowanie wyników IQ dziecka z pewną ostrożnością. Dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu często mają problemy z koncentracją i motywacją, które uniemożliwiają im uzyskanie dobrych wyników w testach IQ. Co więcej, wyniki IQ odzwierciedlają „średnią” wszystkich różnych podtestów, a dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu często wykazują bardzo zróżnicowane poziomy umiejętności w ramach podtestów. Dlatego średni wynik może nie być tak znaczący, jak prawdziwe odzwierciedlenie umiejętności Twojego dziecka. Wyniki testu IQ należy interpretować w świetle zachowania dziecka podczas samego testu. Mogą się również zmieniać, gdy Twoje dziecko dorasta i radzi sobie lepiej (lub gorzej) z testami IQ. Musisz także wiedzieć, co wskazują trzy różne wyniki. Indywidualnych werbalnych i niewerbalnych wyników IQ nie należy postrzegać jako bezwzględnego wskaźnika potencjału intelektualnego Twojego dziecka. Nawet ogólny łączny wynik należy rozpatrywać w szerszym kontekście zachowań i osiągnięć Twojego dziecka w życiu codziennym, które są również miarą inteligencji. Jednak w przypadku dzieci z AS-HFA wyniki IQ mogą być jeszcze mniej dokładne niż u typowych dzieci, które nie mają trudności z komunikowaniem się i nawiązywaniem relacji z innymi. Na przykład ze względu na trudności społeczne Twojemu dziecku może nie zależeć na wzmocnieniu od egzaminatora („Ciężko pracujesz”), a tym samym nie mieć motywacji do jak najlepszego wyniku w teście IQ. Lub jego nietypowy styl mówienia może być przeszkodą w niektórych testach. Na przykład dziecko z zespołem Aspergera poproszone o zdefiniowanie słowa „rękawiczka” mogłoby odpowiedzieć „zakrycie dłoni, które obecnie nie jest w modzie, chyba że jest chłodna pora roku”, zamiast udzielić bardziej typowej odpowiedzi: „coś, co nosisz na sobie”. ręce, gdy jest zimno”. Pierwsza definicja nie znajduje się wśród opcji poprawnych odpowiedzi w podręczniku testu IQ i dlatego nie zostanie w pełni zaliczona. Z tych powodów radzimy wszystkim rodzicom, a w szczególności rodzicom dzieci z AS-HFA, aby zwracali większą uwagę na zakres funkcjonowania, do którego należy wynik Twojego dziecka, a nie na konkretną liczbę. Możesz zostać poinformowany na przykład, że Twoje dziecko funkcjonuje w przedziale „przeciętnym”, „lepszym” lub „granicznym”. Średni wynik wszystkich testów IQ wynosi 100. Dzieci uzyskujące wyniki poniżej 70 uważa się za upośledzone umysłowo. Osoby z wynikami od 70 do 80 mieszczą się w przedziale granicznym, od 80 do 90 w przedziale dolnym średnim, od 90 do 110 w przedziale średnim, od 110 do 120 w przedziale wysokim średnim, od 120 do 130 w przedziale wyższym i powyżej 130 w bardzo wysokim zakresie. Jeśli więc Twoje dziecko znajduje się na dolnej granicy średniego zakresu, może potrzebować dodatkowej pomocy w szkole (więcej na ten temat w Rozdziale 7). Niektóre wzorce IQ mogą również wskazywać na trudności w uczeniu się i potrzebę dalszych testów. Jak wspomniano wcześniej, prawdopodobnie otrzymasz co najmniej trzy wyniki IQ od egzaminatora interpretującego wyniki. Wszystkie mieszczą się w tej samej skali, którą właśnie opisano (ze średnią 100). Wynik werbalnego IQ wskazuje, jak dobrze Twoje dziecko radziło sobie z testami wymagającymi znajomości języka – na przykład definiowania słów, zapamiętywania list liczb i opisywania powiązania dwóch rzeczy. Wynik IQ wydajności mierzy, jak dobrze Twoje dziecko wykonuje zadania, które nie wymagają języka, ale opierają się na umiejętnościach wzrokowo-przestrzennych, takich jak układanie puzzli, znajdowanie wyjścia z labiryntów i układanie kart, aby opowiedzieć spójną historię. Te dwa wyniki można połączyć w pełny wynik IQ, który wskazuje ogólne funkcjonowanie Twojego dziecka zarówno w zakresie zadań werbalnych, jak i niewerbalnych. Czasami trzy wyniki Twojego dziecka będą podobne, co wskazuje, że jest ono równie dobre w zadaniach werbalnych i niewerbalnych, ale innym razem mogą się znacznie różnić, gdyż Twoje dziecko radzi sobie bardzo dobrze w jednym rodzaju testu, ale znacznie gorzej w innym Uprzejmy. W takich sytuacjach ogólny wynik w pełnej skali będzie mieścił się gdzieś pomiędzy dwoma skrajnościami. Niektóre badania sugerują, że dzieci z zespołem Aspergera mają zwykle wyższy iloraz inteligencji werbalnej niż w zakresie wydajności, podczas gdy dzieci z wysokofunkcjonującym autyzmem wykazują odwrotny wzór. Nie jest to jednak bynajmniej wzór uniwersalny. Niektóre dzieci z zespołem Aspergera mają bardzo dobre umiejętności wzrokowo-przestrzenne, które są lepiej rozwinięte niż ich język, niektóre dzieci z wysokofunkcjonującym autyzmem mają wysoki IQ werbalny i niższy IQ wydajności, a niektóre dzieci z każdą z tych chorób nie wykazują różnic między umiejętnościami werbalnymi a umiejętnościami wykonawczymi . Dlatego w kryteriach diagnostycznych nie znajdziesz konkretnych wzorców IQ. Dlatego też nie powinieneś się niepokoić, jeśli Twoje dziecko ma jedną diagnozę, ale wykazuje inny wzorzec IQ. Nie oznacza to jednak, że diagnoza jest błędna.

Testy psychologiczne

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Tak jak istnieją testy medyczne, które nie są diagnostyczne, ale mają charakter informacyjny, tak istnieją również testy behawioralne lub psychologiczne, które nie są potrzebne do postawienia diagnozy, ale mimo to mogą być bardzo pomocne w uzyskaniu pełnego obrazu mocnych i słabych stron Twojego dziecka oraz sposobu leczenia potrzeby i tak dalej. Prawdopodobnie najczęstszy dodatek to testy psychologiczne, które zostaną przeprowadzone podczas oceny diagnostycznej, to test inteligencji (lub IQ).

Testy medyczne: informacyjne, ale zwykle nie diagnostyczne

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Powiązane pytanie, jakie możesz mieć, dotyczy tego, czy określone badania lekarskie mogą być pomocne w ocenie Twojego dziecka, nawet jeśli mogą nie mieć kluczowego znaczenia dla postawienia faktycznej diagnozy. Odpowiedź na to pytanie różni się w zależności od dziecka. W historii niektórych dzieci występują pewne czynniki ryzyka lub zdarzenia, które sprawiają, że pełna diagnostyka lekarska jest wysoce pożądana. Na przykład około 25% dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu ma również napady padaczkowe, które mogą obejmować krótkie utraty przytomności lub gwałtowne drgawki całego ciała. Napady padaczkowe występują najczęściej u dzieci z klasycznym autyzmem, ale mogą również wystąpić u osób z AS-HFA. Najczęstszym okresem, w którym rozpoczynają się napady, jest wiek przedszkolny i okres dojrzewania. Jeśli u Twojego dziecka kiedykolwiek występowały zachowania wskazujące na potencjalne drgawki, lekarz może zlecić badania neurologiczne, takie jak elektroencefalogram (EEG) i/lub rezonans magnetyczny (scyntygrafia mózgu). Jeśli Twoje dziecko przeszło przez etap rozwoju, w którym utraciło umiejętności (na przykład nauczyło się mówić, a następnie utraciło zdolność mówienia), uzasadnione może być ponowne wykonanie badań neurologicznych. Wszystkie dzieci powinny zostać poddane badaniom genetycznym, ponieważ w niewielkiej liczbie przypadków AS-HFA wiąże się z możliwymi do zidentyfikowania schorzeniami genetycznymi, takimi jak zespół łamliwego chromosomu X. Jeśli Twoje dziecko ma coś nietypowego na twarzy, dłoniach, stopach lub skórze, powinno zostać zbadane przez lekarza. Na przykład, jeśli ma wiele brązowych lub białych znamion na skórze, duże lub nietypowe uszy lub inne drobne różnice w wyglądzie, może mieć chorobę genetyczną leżącą u podstaw autyzmu, która może wymagać dodatkowego leczenia i poradnictwa genetycznego. Jeśli inni członkowie Twojej rodziny, w tym rodzeństwo, siostrzenice, siostrzeńcy i inne dzieci, rozwijają się powoli lub nietypowo, może to uzasadniać wizytę u genetyka w celu uzyskania porady genetycznej.

Obserwacja Twojego Dziecka

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Specjalista będzie także obserwował Twoje dziecko i będzie z nim współpracował przez pewien czas, odnotowując te same objawy, o które pytał Cię w wywiadzie. Badający może określić konkretne sytuacje, aby upewnić się, że pewne objawy, jeśli występują, są widoczne w okresie obserwacji. Na przykład kontakt wzrokowy u dzieci ze spektrum autyzmu jest często utrudniony. Aby mieć pewność, że kontakt wzrokowy Twojego dziecka z egzaminatorem jest ograniczony z powodu zaburzeń ze spektrum autyzmu, a nie tylko z powodu nieśmiałości lub braku możliwości, egzaminator może ustalić wyraźne scenariusze, które silnie zachęcają do kontaktu wzrokowego, np. Twoje dziecko poprosi o pomoc. W takich sytuacjach typowe dzieci prawie zawsze nawiązują kontakt wzrokowy. Podobnie egzaminator może poprosić dziecko o opowiedzenie znanej historii, ponieważ większość typowych dzieci będzie okresowo nawiązywać kontakt wzrokowy, aby mieć pewność, że je śledzisz lub że jesteś zainteresowany tym, co mówią. Doświadczony ewaluator może stworzyć dziecku szczególną okazję do wczucia się w niego i dokładnego zbadania tego kryterium. Może udawać, że uderza się w palec u nogi lub zamyka palec w drzwiach, albo może wspomnieć, że ostatnio przydarzyło mu się coś smutnego (na przykład, że zaginął jego ulubiony zwierzak), aby ocenić reakcję dziecka i jego zdolność do zapewniania pocieszenia lub wsparcia innym. W większości przypadków wywiad z rodzicem i bezpośrednia obserwacja dziecka wystarczą, aby lekarz mógł postawić lub wykluczyć diagnozę ze spektrum autyzmu. Jak już widać, nie ma testu medycznego na obecność zaburzeń ze spektrum autyzmu. Nie możemy pobrać krwi i przyjrzeć się chromosomom ani poziomom jakichkolwiek konkretnych substancji chemicznych, aby stwierdzić, czy Twoje dziecko ma zespół Aspergera lub wysokofunkcjonujący autyzm. Możemy zrobić zdjęcia jego mózgu (na przykład za pomocą rezonansu magnetycznego [MRI]), ale to nie pozwoli nam postawić diagnozy. Jak przeczytasz w Rozdziale 3, znaleźliśmy kilka nieprawidłowości w mózgu u niektórych osób z autyzmem i zespołem Aspergera, ale nie występowały one u wszystkich (nawet u większości) osób z AS-HFA lub nie występowały u niektórych osób bez AS-HFA. Dlatego obecnie nie ma konkretnych testów biologicznych wykrywających zaburzenia ze spektrum autyzmu. Specjaliści polegają na obecności specyficznych zachowań opisanych w tym rozdziale, aby zdiagnozować schorzenia. Ale niekoniecznie jest to problem, na jaki może się wydawać. Wszystkie zaburzenia w DSM-IV diagnozuje się na podstawie zachowania (a nie biologii), a zaburzenia ze spektrum autyzmu należą do najwyższych w zakresie wiarygodności tych zaburzeń. Oznacza to, że gdyby kilku różnych specjalistów odwiedziło to samo dziecko z AS-HFA, byłoby bardziej prawdopodobne, że zgodziliby się co do jego diagnozy, niż gdyby zobaczyli dziecko z inną (mniej wiarygodną) diagnozą, taką jak ADHD.

Czy otrzymujesz pomoc specjalistyczną niezbędną do postawienia dobrej diagnozy?

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Wielu różnych specjalistów ma kwalifikacje do diagnozowania zaburzeń ze spektrum autyzmu. Z naszego doświadczenia wynika, że ​​dla dokładnej i trafnej diagnozy o wiele ważniejsza jest wiedza specjalistyczna w dziedzinie zaburzeń ze spektrum autyzmu niż konkretne referencje. Zanim jednak przejdziesz przez cały ten proces, określenie, czy znalazłeś najlepszą osobę do oceny Twojego dziecka, może być trudne. Oto kilka pytań, które należy sobie zadać w trakcie oceny. Każda odpowiedź „nie” powinna skłonić Cię do poproszenia specjalisty o wyjaśnienia, więcej informacji lub dalszą ocenę. Jeśli wyjaśnienia nie są dla Ciebie satysfakcjonujące lub otrzymasz kilka odpowiedzi „nie”, rozważ poproszenie o drugą opinię innego specjalistę po zakończeniu oceny.

  • Czy lekarz przeprowadził z Tobą wywiad na temat wczesnej historii Twojego dziecka?
  • Czy lekarz spędził z Twoim dzieckiem co najmniej 30 minut, obserwując jego zachowanie?
  • Czy lekarz spotkał się z Tobą, aby wyjaśnić wyniki badania i odpowiedzieć na Twoje pytania?
  • Czy opinia lekarza wydawała się pasować do Twojego dziecka? Czy lekarz zrozumiał problemy, jakich doświadcza Twoje dziecko, co skłoniło Cię do zwrócenia się o ocenę?
  • Czy lekarz wyjaśnił, która diagnoza najlepiej pasuje do Twojego dziecka i dlaczego?
  • Czy lekarz dał Ci możliwości leczenia dostępne w Twojej społeczności i konkretne skierowania (numery telefonów itp.)?

• Czy lekarz przedstawił lub obiecał przedstawić raport podsumowujący wyniki badań Twojego dziecka?

Historia rozwoju

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Dwa istotne elementy oceny diagnostycznej to dokładny wywiad rozwojowy i obserwacja Twojego dziecka. Wy, rodzice, szczegółowo opowiadajcie profesjonalistom, jak na co dzień wygląda wasze dziecko w domu, ponieważ niektóre jego mocne strony i trudności mogą nie być widoczne w okresie obserwacji. Na zaburzenia ze spektrum autyzmu składają się dwa różne rodzaje objawów: (1) typowe zachowania, które nie rozwijają się (na przykład empatia, bliskie przyjaźnie, zabawa w udawanie i kontakt wzrokowy) oraz (2) nietypowe zachowania, które nie występują u innych dzieci (np. na przykład powtarzanie filmów, obsesyjne zainteresowania lub skrajny niepokój związany ze zmianami w rutynie). Osoba oceniająca zada Ci szczegółowe pytania dotyczące tych zachowań, zarówno tego, jakie są obecnie, jak i jakie były, gdy Twoje dziecko było małe, przed ukończeniem 5 lat.

Kto jest uprawniony do diagnozowania schorzeń ze spektrum autyzmu?

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Specjaliści najczęściej stawiający takie diagnozy to psycholodzy i psychiatrzy, szczególnie ci przeszkoleni w zakresie zaburzeń dziecięcych. Lekarze innego rodzaju, np. neurolodzy, pediatrzy i lekarze pierwszego kontaktu (czasami nazywani „lekarzami praktyki rodzinnej”) mogą również przyjmować Twoje dziecko w celu oceny diagnostycznej. Dodatkowo pracownicy socjalni są szkoleni w zakresie procesu diagnostycznego i obsługi DSMIV, dzięki czemu mają kwalifikacje do stawiania diagnoz. Inni specjaliści, np. nauczyciele, logopedzi i terapeuci zajęciowi, mogą posiadać pewną wiedzę na temat autyzmu i być może to oni pierwsi ostrzegają Cię o takiej możliwości, ale nie są przeszkoleni w zakresie procesu diagnostycznego. Ponieważ nauczyciele i terapeuci często mają doświadczenie z innymi dziećmi, takimi jak Twój syn lub córka, nawet jeśli nie mogą postawić formalnej diagnozy, mądrze byłoby wysłuchać ich obaw i poprosić o skierowanie do wykwalifikowanego specjalisty. W niektórych agencjach Twoim dzieckiem zajmie się zespół specjalistów z różnych dziedzin, w tym psychologii, psychiatrii, pediatrii, edukacji, pracy socjalnej i logopedii, dzięki czemu Ty i Twoje dziecko skorzystacie nawet z specjalistów, którzy sami nie są w stanie postawić diagnozy. Niezależnie od jego szczególnych kwalifikacji, najważniejszą cechą dla diagnosty jest wiedza i doświadczenie w zakresie zaburzeń ze spektrum autyzmu. Nierzadko zdarza się, że profesjonaliści bez takiego przeszkolenia, nawet ci z odpowiednimi stopniami naukowymi, mylą wyżej funkcjonujące zaburzenia ze spektrum autyzmu z czymś innym. Tak jak mogłeś pomyśleć o bardzo odległym, cichym dziecku, które ma obsesję na punkcie kręcących się w kącie przedmiotów, gdy usłyszałeś termin „autyzm”, tak wielu profesjonalistów bez odpowiedniego przeszkolenia uważa, że ​​werbalne, bystre dziecko, które nie macha rękami, nie jest w stanie tego zrobić. prawdopodobnie ma coś związanego z autyzmem. Prawdopodobnie to właśnie opóźniło diagnozę zarówno Lauren, jak i Clinta. Dlatego umawiając się na wizytę w celu oceny diagnostycznej, zapytaj, czy badający lub zespół ma wiedzę lub przynajmniej doświadczenie w zakresie wyżej funkcjonujących zaburzeń ze spektrum autyzmu.

Proces oceny

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Dokładna sekwencja zdarzeń w procesie oceny będzie się różnić w zależności od tego, kto i gdzie przeprowadza ocenę. Zacznijmy jednak od założenia, że ​​Twoje dziecko zostało skierowane na ewaluację, ponieważ Ty, nauczyciel lub inna osoba, która uważnie obserwowała Twoje dziecko, obawiacie się, że mogą istnieć problemy rozwojowe.

Czy to możliwe, że moje dziecko ma coś jeszcze oprócz AS-HFA?

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Chociaż staramy się osiągnąć prostotę diagnozy, nie zawsze jest możliwe i dokładne zdiagnozowanie dziecka z AS-HFA. Posiadanie wielu schorzeń psychicznych nazywa się „chorobą współistniejącą”, co jest bardzo istotne , ważne jest, aby je wykryć, ponieważ nieleczone te współistniejące zaburzenia mogą prowadzić do ogólnego pogorszenia funkcjonowania dziecka. Badania wielokrotnie wykazały, że u osób z AS-HFA ryzyko wystąpienia schorzeń wymienionych w Tabeli 3 jest wyższe niż u innych osób, z przyczyn nie do końca poznanych. Badanie przeprowadzone przez dr Janet Lainhart, psychiatrę dziecięcą na Uniwersytecie w Utah, wykazało, że blisko połowa dorosłych z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, które badała, ma co najmniej jedną z tych chorób współistniejących. Nie przeprowadzono jeszcze badań dotyczących ich częstości występowania u dzieci, ale uważa się, że są one stosunkowo częste, zwłaszcza w okresie dojrzewania. Specjaliści oceniający i leczący dzieci, które mogą cierpieć na AS-HFA, muszą balansować na cienkiej granicy między nadmiernym diagnozowaniem wielu zaburzeń a niemożnością wykrycia prawdziwych chorób współistniejących. Dzieci z AS-HFA często nie mogą pomóc w diagnozie współwystępującej choroby, ponieważ mają ograniczoną samoświadomość i słaby wgląd we własne emocje, trudności z odczytywaniem stanów psychicznych własnych i innych oraz ograniczoną zdolność mówienia o abstrakcyjnych pojęciach. W tym miejscu mogą wkroczyć rodzice i specjaliści, którzy dobrze znają dziecko. Do Ciebie może należeć wykrycie i zgłoszenie wszelkich wyraźnych zmian w zachowaniu lub sposobie myślenia Twojego dziecka, które wskazują na możliwość chorób współistniejących. Autyzm nie powoduje złego nastroju, więc jeśli Twoje wcześniej szczęśliwe dziecko staje się rozdrażnione, napięte lub w inny sposób zmienia swój nastrój przez kilka tygodni z rzędu, możesz zabrać je do psychiatry lub psychologa, aby zbadał, czy depresja lub stany lękowe nie są powikłaniami. AS-HFA. Podobnie, jeśli nagle zacznie zachowywać się inaczej, na przykład zrobi sobie krzywdę lub będzie dość agresywny w stosunku do innych, powinieneś poważnie rozważyć wizytę u lekarza. Wreszcie, jeśli Twoje dziecko nie reaguje na leczenie tak, jak tego oczekujesz Ty i Twój lekarz, powinieneś sprawdzić, czy dzieje się coś więcej niż samo AS-HFA. Jeśli uważasz, że zachowanie Twojego dziecka nie pasuje do typowego profilu AS-HFA i podejrzewasz, że dzieje się coś więcej, zawsze powinieneś poruszyć kwestię chorób współistniejących podczas wstępnej oceny.