Porady Wujka Barnaby

Hans Asperger bardzo pozytywnie odnosił się do zainteresowań, a umiejętności przejawiane w zainteresowaniach uważał za szczególny dar. W swoim pierwszym opublikowanym artykule, który opisywał (by użyć jego pierwotnego terminu) osobowość autystyczną, stwierdził, że: Twierdzimy – nie z powodów teoretycznych, ale z doświadczeń z wieloma dziećmi – że pozytywne i negatywne cechy tego chłopca są dwoma naturalnie niezbędnymi, powiązanymi aspektami jednej naprawdę jednorodnie rozplanowanej osobowości. Można to również wyrazić w ten sposób: trudności, jakie ten chłopiec ma z samym sobą, a także ze swoim stosunkiem do świata, są ceną, jaką musi zapłacić za swoje szczególne dary.

Zainteresowanie może być barierą lub pomostem w kontaktach społecznych, ale może być również konstruktywnie wykorzystywane w szkole i terapii psychologicznej lub stać się podstawą udanej kariery. Kiedy weźmie się pod uwagę atrybuty związane ze szczególnymi zainteresowaniami, to:

ważne jest, aby wziąć pod uwagę nie tylko korzyści dla osoby z zespołem Aspergera, ale także korzyści dla społeczeństwa. Pojawiły się sugestie, że osoby odnoszące sukcesy w nauce i sztuce mają osobowości, które przypominają profil zdolności związanych z zespołem Aspergera . Hans Asperger uznał, że:

Wydaje się, że aby odnieść sukces w nauce lub sztuce, odrobina autyzmu jest niezbędna. Aby odnieść sukces, niezbędnym składnikiem może być umiejętność odwrócenia się od codzienności, od po prostu praktycznego, umiejętność ponownego przemyślenia tematu z oryginalnością, aby tworzyć na nowe, nieokiełznane sposoby, ze wszystkimi umiejętnościami skupionymi w jednej specjalności .

Różne społeczeństwa i kultury będą miały różne postrzeganie tego szczególnego zainteresowania. W niektórych społeczeństwach zainteresowanie mogłoby być uważane za patologiczne i wskazujące na kogoś, kto potrzebuje leczenia psychiatrycznego lub „uzyskania życia”. Ale w niektórych kulturach, zwłaszcza brytyjskich, osoba ta jest uważana za łagodnego ekscentryka, a szczególnym zainteresowaniem może być temat popularnego programu telewizyjnego, w którym publiczność docenia umiejętności i osobowość tej osoby. Oglądałem brytyjski program telewizyjny Antiques Roadshow i cieszyłem się entuzjazmem zapalonych kolekcjonerów, którzy wydają się mieć objawy zespołu Aspergera. Jako kultura Brytyjczycy zawsze akceptowali i podziwiali ekscentrycznych ludzi. Podsumowując, popieram komentarz Jennifer McIlwee Myers, która ma zespół Aspergera, która w e-mailu do mnie napisała: „Nie traktuj szczególnego zainteresowania jako toksyny, którą należy oczyścić, ale jako cechę, którą należy opanować. Moim zdaniem jest to cecha, która może być bardzo korzystna dla społeczeństwa.

Czy to szczególne zainteresowanie rzeczywiście może zachęcić dzieci z zespołem Aspergera do zawierania przyjaźni? Jedną z typowych odpowiedzi typowych dzieci i dorosłych na pytanie „Co czyni dobrego przyjaciela?” jest „Lubimy to samo”; wspólne zainteresowania mogą być podstawą przyjaźni. Rodzice mogą rozważyć zastosowanie socjotechniki, wykorzystując szczególne zainteresowanie dziecka, aby zachęcić do potencjalnych przyjaźni. Lokalne rodzicielskie grupy wsparcia mogą zawierać nazwiska i adresy członków grupy, ale także szczególne zainteresowania ich syna lub córki, aby umożliwić zaaranżowaną, ale potencjalnie udaną przyjaźń. Zauważyłem jednak, że gdy kończy się wspólne zainteresowanie dla jednego partnera, może się też skończyć przyjaźń. Dorośli z zespołem Aspergera mogą spotykać osoby o podobnych poglądach i potencjalnych przyjaciół w specjalnych klubach i spotkaniach, takich jak kluby tropicieli pociągów lub Star.

Konwencje trekkingowe, ulubiona okazja do spotkań towarzyskich osób z zespołem Aspergera. Samo zainteresowanie może być wykorzystane do ułatwienia przyjaźni z typowymi rówieśnikami, choć nie zawsze z powodzeniem. Moja szwagierka ma wybitne zdolności artystyczne, rysuje z fotograficznym realizmem. W swojej niepublikowanej autobiografii napisała, że ​​w szkole: „Chcąc zaprzyjaźnić się, gdy ktoś pochwalił rysunek, który zrobiłem, zaczęłam dawać ludziom rysunki, aż ktoś zarzucił mi, że się przechwalam – nagana, której nigdy nie zapomnę. Próbowałem tylko zdobyć przyjaźń”. Zainteresowanie komputerami może być popularne wśród rówieśników i może być wielką przyjemnością szukanie porady lub możliwości naprawy awarii komputera lub opracowania nowego programu komputerowego lub grafiki. Może to zapewnić rzadki moment bycia naprawdę potrzebnym i docenianym przez innych. W szkole może utworzyć się mała grupa przyjaciół, oparta na wspólnym zainteresowaniu komputerami, a w ramach tej grupy osoba może nawiązać prawdziwe przyjaźnie. Czasami przyjaźń oparta na wspólnym interesie może rozwinąć się poza etap platoniczny i stać się bardziej znaczącym związkiem. Podczas rozmów z partnerami dorosłych osób z zespołem Aspergera często słuchałam, jak szczególne zainteresowania ich partnera były początkowo postrzegane jako ujmujące i atrakcyjne. Ta opinia może się zmienić, gdy dorosły z zespołem Aspergera musi zdecydować o swoich priorytetach jako partner lub rodzic. Partnerzy niebędący zespołem Aspergera mogą później narzekać, że zbyt wiele czasu i środków poświęca się na zainteresowanie. Samo zainteresowanie może prowadzić do znalezienia przyjaciela, który ostatecznie zostanie partnerem na całe życie. Opisywałem na konferencji, jak zainteresowanie owadami może prowadzić do kariery entomologa, że ​​może to być sposób na zaprzyjaźnienie się z kolegami entomologami, a kolega entomolog może nawet zostać partnerem. To był hipotetyczny punkt, ale podczas jednej z przerw podeszła do mnie kobieta i powiedziała, że ​​rzeczywiście ona i jej mąż są entomologami i że dopiero niedawno zorientowała się, że jej syn nie tylko ma zespół Aspergera, ale że prawdopodobnie jej mąż ma ta sama diagnoza. Zdolności jej męża jako entomologa były jednymi z atrybutów, które zmieniły uczucie podziwu w uczucie miłości

Jeśli rozmowa obejmuje rozmowę o szczególnym zainteresowaniu, dziecko lub dorosły z zespołem Aspergera zwykle musi nauczyć się odpowiednich wskazówek i odpowiedzi, aby upewnić się, że rozmowa jest wzajemna i włączająca. Można podjąć działania mające na celu „dostrzeżenie komunikatu”, który wskazuje, że słuchacz jest znudzony, zawstydzony lub zirytowany. Osobie z zespołem Aspergera może być konieczne przypomnienie, aby regularnie sprawdzała, jak druga osoba postrzega rozmowę i jej potencjalny wkład, szukając aprobaty i oznak autentycznego zainteresowania. Jeśli osoba z zespołem Aspergera nie jest pewna sygnałów, musi nauczyć się szukać informacji poprzez komentarze lub pytania typu „Mam nadzieję, że to cię nie nudzi” lub „A jakie są twoje przemyślenia i opinie na ten temat? Wydaje się, że osoba z zespołem Aspergera ma inne postrzeganie czasu, kiedy mówi o zainteresowaniu i musi być świadoma, jak długo monolog zdominował rozmowę. Jak już wcześniej wspomniano, czas płynie szybko, gdy się dobrze bawi. Czasami rodzice lub nauczyciele mają „sekretny znak” dla dziecka z zespołem Aspergera, który wskazuje, że musi ono rozpoznawać i reagować na subtelne sygnały od drugiego dziecka, a także uwzględnić wiedzę i sugestie przyjaciela lub zmienić temat na zainteresowania drugiego dziecka. Dziecko z zespołem Aspergera może również potrzebować wyraźnych informacji na temat tego, kto może, a kto nie, być odpowiednią osobą, aby zaangażować się w rozmowę na temat zainteresowania. Można użyć koncepcji koncentrycznych kręgów relacji, gdzie dla osób z kręgu wewnętrznego, takich jak rodzina, krewni i bliscy przyjaciele, temat może być odpowiedni. Jednak w przypadku osób mniej znanych osoba z zespołem Aspergera może potrzebować większej świadomości kontekstu i sygnałów społecznych, zanim zaangażuje się w rozmowę na temat szczególnego zainteresowania. Nastolatek z zespołem Aspergera zdawał sobie sprawę, że rozpoczynając rozmowę z nieznajomym, powinien chwilę poczekać, zanim zacznie mówić o swoich szczególnych zainteresowaniach. Chciał mojej rady, jak szybko będzie stosowne, aby opowiedział atrakcyjnej nastolatce o swoim zainteresowaniu odwiedzaniem cmentarzy i utrwalaniem inskrypcji na nagrobkach. Przynajmniej zdawał sobie sprawę, jak ważne jest zaledwie kilka minut przed przystąpieniem do entuzjastycznego opisu wszystkich cmentarzy w mieście.

Podstawowym leczeniem psychologicznym zaburzeń nastroju jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Opracowałem kilka modyfikacji CBT, aby uwzględnić nietypowy profil umiejętności poznawczych i społecznych związanych z zespołem Aspergera. Jedną z tych modyfikacji jest koncepcja lub metafora „skrzynki narzędziowej”, która zawiera różnorodne narzędzia do „naprawiania” emocji (zob. rozdział 6, s.159). Ponieważ jednym z atrybutów szczególnego zainteresowania jest to, że zapewnia ono źródło przyjemności i relaksu, jednym z narzędzi w zestawie narzędzi może być dostęp do zainteresowania jako środka wzmacniającego emocje. Rozproszenie uwagi, pocieszenie i rozmowa mogą okazać się nieskuteczne w zarządzaniu emocjami, a czas poświęcony na szczególne zainteresowanie może być sposobem na relaks, przyjemność i blokowanie myśli, aby zapobiec dalszemu pogorszeniu nastroju. Zainteresowanie można również włączyć do komponentu restrukturyzacji poznawczej programu CBT. Na przykład jeden nastolatek, który miał podwójną diagnozę zespołu Aspergera i zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego, obawiał się zakażenia bakteriami. Jego szczególnym zainteresowaniem był program telewizyjny Doctor Who o podróżach w przestrzeni iw czasie. Opracowano ćwiczenie terapeutyczne, w ramach którego klient był zachęcany do wyobrażenia sobie, że jest Dr Who, uwięzionym na planecie z niewidzialnym potworem, który tworzy i rozwija się w strachu. Mnie, psycholog kliniczny, mógłbym sobie wyobrazić jako naukowiec badający zachowanie potwora. Pracując jako zespół, dr Who i naukowiec opracowali strategie pokonania potwora i ucieczki z planety. Ten wątek był typowy dla wielu telewizyjnych przygód dr Who i zapewnił rolę, konceptualizację i strukturę, które przemawiały do ​​nastolatka i przyczyniły się do klinicznego sukcesu terapii. W komponencie edukacji afektywnej CBT, mającym na celu poprawę wiedzy osoby na temat emocji oraz tego, jak emocje wpływają na myśli, uczucia i zachowanie, szczególne zainteresowanie może być ponownie użyte jako metafora. Na przykład dziewczyna zainteresowana pogodą była w stanie opracować „barometr” do prognozowania zmian nastroju, wyrażania myśli jako cech pogody (na przykład dezorientacji opisanej jako mgła) oraz wyjaśniania swoich emocji i myśli jako pogody raport

Niektóre interesy w końcu stają się źródłem dochodu i zatrudnienia. Jeden nastolatek z zespołem Aspergera ma niesamowitą wiedzę na temat wędkarstwa, zwłaszcza różnych rodzajów ryb i sprzętu wędkarskiego. Jego liceum miało program doświadczenia zawodowego taki, że na koniec roku szkolnego każdemu uczniowi przydzielono sytuację zawodową na jeden dzień praktyki zawodowej. Nauczyciele dyskutowali o tym, jakie powinien mieć doświadczenie zawodowe. W końcu zasugerowano, że mógłby przez jeden dzień pracować w miejscowym sklepie wędkarskim. Poszedł na cały dzień, ale nigdy nie wrócił do szkoły: został zatrudniony do końca dnia, ponieważ właściciel sklepu wiedział, że jego wiedza i entuzjazm uczynią go cenionym pracownikiem. Zainteresowanie pogodą może doprowadzić do zatrudnienia jako meteorolog; zainteresowanie mapami, praca jako taksówkarz lub kierowca ciężarówki; zainteresowanie różnymi kulturami i językami, praca jako przewodnik wycieczek lub tłumacz. Stephen Shore lubił robić rowery i jeździć na rowerze i wyjaśnił mi, że dostał pracę jako mechanik w sklepie rowerowym, używając swojego spersonalizowanego roweru, który sam zbudował jako odpowiednik „portfela roboczego”. Podczas gdy demonstrował i opisywał swój spersonalizowany rower, Stephen wspomniał wiedział, jak budować koła rowerowe, co było wówczas rzadką i cenioną umiejętnością. Menedżer początkowo zatrudnił go do zbudowania dziesięciu kół rowerowych; został następnie zatrudniony na więcej godzin, i ostatecznie został kierownikiem sklepu. Rodzice mogą rozważyć prywatne nauczanie w celu rozwinięcia, w sposób adaptacyjny, tych zainteresowań, które mogą stać się źródłem dochodu lub zatrudnienia, takich jak naturalna umiejętność posługiwania się komputerem. Myślę, że komputery zostały zaprojektowane przez i dla osób z zespołem Aspergera, a w XXI wieku umiejętność obsługi komputera jest wymagana w wielu zawodach. Zainteresowanie książkami i systemami katalogowania może stać się umiejętnościami niezbędnymi do odnoszenia sukcesów jako bibliotekarz, a zainteresowanie zwierzętami może prowadzić do kariery w weterynarii. Temple Grandin, u której zdiagnozowano wysokofunkcjonujący autyzm lub zespół Aspergera, zaleca, aby osoby z autyzmem i zespołem Aspergera rozważyły ​​rozwinięcie takiego poziomu wiedzy w danym temacie, aby inni szukali ich wiedzy, zamiast zdobywać wiedzę. społeczna zdolność do uzyskania dostępu do zatrudnienia. Portfolio pracy zawierające przykłady ich umiejętności i wiedzy może zrekompensować ich trudności w umiejętnościach społecznych wymaganych podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Ponieważ jedną z cech zainteresowania jest gromadzenie wiedzy i doświadczenia, kariera akademicka może być konstruktywnym zastosowaniem specjalnego zainteresowania. Profesor z zespołem Aspergera z uniwersytetu w Kalifornii napisał do mnie: „Najlepszą rzeczą w środowisku akademickim jest to, że płacą nam za rozmowę na nasz ulubiony temat, a uczniowie notują i przekazują nam nasze mądre słowa na egzaminach.” Dorośli z zespołem Aspergera Zespół Aspergera może gromadzić się w środowiskach pracy, które wymagają specjalistycznej wiedzy w tych szczególnych zainteresowaniach związanych z zespołem Aspergera. Firmy zatrudniające inżynierów i informatyków mogą zatrudniać więcej pracowników z zespołem Aspergera, niż można by się spodziewać, biorąc pod uwagę wskaźniki chorobowości w populacji ogólnej. Ci pracodawcy mogą stworzyć społeczność „przyjazną i doceniającą Aspergera”. To samo może mieć miejsce w społecznościach artystycznych, gdzie często istnieje akceptacja każdej niezwykłej lub ekscentrycznej postaci ze względu na jej wiedzę, na przykład jako pisarza lub artysty

Typowe dzieci są zwykle zmotywowane, by zadowolić rodziców lub nauczyciela, zaimponować innym dzieciom lub naśladować lub włączać się w działania swoich rówieśników. Te konwencjonalne pragnienia lub motywacje nie są tak silne w przypadku dzieci z zespołem Aspergera. W przeciwieństwie do tego, zwykle mają większą motywację do angażowania się w swoje szczególne zainteresowanie niż do zadowolenia innych. Konstruktywnym zastosowaniem jest zwiększenie motywacji do niepreferowanych działań poprzez włączenie zainteresowania lub wykorzystanie dostępu do zainteresowania jako zachęty. Na przykład, jeśli małe dziecko z zespołem Aspergera interesuje się Silnikiem Czołgowym Thomasa, istnieje szeroka gama produktów, które wykorzystują silniki do czytania książek dla różnych grup wiekowych, zajęć matematycznych oraz pisania i rysowania. Dziecko jest bardziej zmotywowane do przeczytania książki o swojej ulubionej postaci niż książki o kimś, kim nie jest zainteresowany. Jeśli interesuje się geografią, a w szczególności flagami, dziecko może liczyć flagi zamiast konwencjonalnych elementów liczonych przez jego rówieśników w klasie lub do pracy domowej. Rzeczywiście, jednym z problemów napotykanych przez rodziców jest motywacja dziecka do pracy domowej. Jeśli zadanie domowe obejmuje aspekt szczególnego zainteresowania, jest mniej problemów z ukończeniem zadań domowych. Dostęp do odsetek jest niezwykle silnym bodźcem (Mercier et al. 2000). Wykonanie przydzielonych zadań na zajęciach skutkuje wolnym czasem na rozwijanie zainteresowań. Na przykład, jeśli dziecko rozwiąże dziesięć zadań matematycznych w ciągu dziesięciu minut, zarobi dziesięć minut wolnego czasu przy komputerze. W przypadku starszych dzieci szczególne zainteresowanie daną dziedziną nauki może prowadzić do poznania metodologii naukowej i sukcesów w konkursach naukowych, co może być samonagradzające i poprawiające samoocenę. Strategia uwzględniania zainteresowania w programie nauczania wymaga od nauczyciela większej elastyczności w prezentacji zajęć klasowych i systemów zachęt. Korzyścią może być jednak poprawa zdolności i koncentracji. Niektórzy rodzice stosują usunięcie dostępu do zainteresowań jako karę za niewłaściwe zachowanie lub niewykonanie zadań. Chociaż strategia ta może być skutecznym elementem programu zarządzania zachowaniem w domu, może stać się wyzwalaczem pobudzonego zachowania, jeśli dziecko nie może tolerować odmowę dostępu. Polecam zachować ostrożność w odniesieniu do odbierania dostępu do zainteresowania jako kary, ponieważ inne strategie mogą być bardziej skuteczne, a zainteresowanie powinno pozostać pozytywnym aspektem codziennego życia danej osoby. Uniemożliwienie dostępu do jednej z nielicznych przyjemności w życiu danej osoby będzie niezmiennie napotykane na opór. Elisa Gagnon opracowała koncepcję kart mocy). Strategia polega na wykorzystaniu zainteresowania do zwiększenia motywacji i pomocy w nauce. Ta strategia może być stosowana w klasie i w domu i obejmuje tworzenie karty (rozmiaru wizytówki lub karty kolekcjonerskiej), która zawiera wyjaśnienia i porady, które zawierają sceny lub postacie związane ze szczególnym zainteresowaniem. Tekst jest napisany w stylu podobnym do Opowieści Społecznej™ i może zawierać obrazki i postacie związane z zainteresowaniem. Na przykład dziewczyna z zespołem Aspergera była niepopularna dla niej bezpośrednio, a czasami osobiste komentarze na temat jej rówieśników. Głośno wypowiadała komentarze, takie jak „Masz nieświeży oddech”. Musiała nauczyć się powstrzymywać takie komentarze lub mówić je w bardziej taktowny sposób. Ponieważ bardzo interesowała się popularną piosenkarką Britney Spears, napisano Kartę Mocy ze zdjęciem Britney i tekstem, który zawierał „radę” Britney, co powiedzieć innym dzieciom z jej klasy. Włączenie zainteresowania może skupić uwagę dziecka, dzięki czemu zalecenia są bardziej prawdopodobne, że zostaną zapamiętane i wykorzystane.

Czy to szczególne zainteresowanie rzeczywiście może zachęcić dzieci z zespołem Aspergera do zawierania przyjaźni? Jedną z typowych odpowiedzi typowych dzieci i dorosłych na pytanie „Co czyni dobrego przyjaciela?” jest „Lubimy to samo”; wspólne zainteresowania mogą być podstawą przyjaźni. Rodzice mogą rozważyć zastosowanie socjotechniki, wykorzystując szczególne zainteresowanie dziecka, aby zachęcić do potencjalnych przyjaźni. Lokalne rodzicielskie grupy wsparcia mogą zawierać nazwiska i adresy członków grupy, ale także szczególne zainteresowania ich syna lub córki, aby umożliwić zaaranżowaną, ale potencjalnie udaną przyjaźń. Zauważyłem jednak, że gdy kończy się wspólne zainteresowanie dla jednego partnera, może się też skończyć przyjaźń. Dorośli z zespołem Aspergera mogą spotykać osoby o podobnych poglądach i potencjalnych przyjaciół w specjalnych klubach i spotkaniach, takich jak kluby tropicieli pociągów lub Star.

Konwencje trekkingowe, ulubiona okazja do spotkań towarzyskich osób z zespołem Aspergera. Samo zainteresowanie może być wykorzystane do ułatwienia przyjaźni z typowymi rówieśnikami, choć nie zawsze z powodzeniem. Moja szwagierka ma wybitne zdolności artystyczne, rysuje z fotograficznym realizmem. W swojej niepublikowanej autobiografii napisała, że ​​w szkole: „Chcąc zaprzyjaźnić się, gdy ktoś pochwalił rysunek, który zrobiłem, zaczęłam dawać ludziom rysunki, aż ktoś zarzucił mi, że się przechwalam – nagana, której nigdy nie zapomnę. Próbowałem tylko zdobyć przyjaźń”. Zainteresowanie komputerami może być popularne wśród rówieśników i może być wielką przyjemnością szukanie porady lub możliwości naprawy awarii komputera lub opracowania nowego programu komputerowego lub grafiki. Może to zapewnić rzadki moment bycia naprawdę potrzebnym i docenianym przez innych. W szkole może utworzyć się mała grupa przyjaciół, oparta na wspólnym zainteresowaniu komputerami, a w ramach tej grupy osoba może nawiązać prawdziwe przyjaźnie. Czasami przyjaźń oparta na wspólnym interesie może rozwinąć się poza etap platoniczny i stać się bardziej znaczącym związkiem. Podczas rozmów z partnerami dorosłych osób z zespołem Aspergera często słuchałam, jak szczególne zainteresowania ich partnera były początkowo postrzegane jako ujmujące i atrakcyjne. Ta opinia może się zmienić, gdy dorosły z zespołem Aspergera musi zdecydować o swoich priorytetach jako partner lub rodzic. Partnerzy niebędący zespołem Aspergera mogą później narzekać, że zbyt wiele czasu i środków poświęca się na zainteresowanie. Samo zainteresowanie może prowadzić do znalezienia przyjaciela, który ostatecznie zostanie partnerem na całe życie. Opisywałem na konferencji, jak zainteresowanie owadami może prowadzić do kariery entomologa, że ​​może to być sposób na zaprzyjaźnienie się z kolegami entomologami, a kolega entomolog może nawet zostać partnerem. To był hipotetyczny punkt, ale podczas jednej z przerw podeszła do mnie kobieta i powiedziała, że ​​rzeczywiście ona i jej mąż są entomologami i że dopiero niedawno zorientowała się, że jej syn nie tylko ma zespół Aspergera, ale że prawdopodobnie jej mąż ma ta sama diagnoza. Zdolności jej męża jako entomologa były jednymi z atrybutów, które zmieniły uczucie podziwu w uczucie miłości.

Podstawowym leczeniem psychologicznym zaburzeń nastroju jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Opracowałem kilka modyfikacji CBT, aby uwzględnić nietypowy profil umiejętności poznawczych i społecznych związanych z zespołem Aspergera. Jedną z tych modyfikacji jest koncepcja lub metafora „skrzynki narzędziowej”, która zawiera różnorodne narzędzia do „naprawiania” emocji (zob. rozdział 6, s.159). Ponieważ jednym z atrybutów szczególnego zainteresowania jest to, że zapewnia ono źródło przyjemności i relaksu, jednym z narzędzi w zestawie narzędzi może być dostęp do zainteresowania jako środka wzmacniającego emocje. Rozproszenie uwagi, pocieszenie i rozmowa mogą okazać się nieskuteczne w zarządzaniu emocjami, a czas poświęcony na szczególne zainteresowanie może być sposobem na relaks, przyjemność i blokowanie myśli, aby zapobiec dalszemu pogorszeniu nastroju. Zainteresowanie można również włączyć do komponentu restrukturyzacji poznawczej programu CBT. Na przykład jeden nastolatek, który miał podwójną diagnozę zespołu Aspergera i zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego, obawiał się zakażenia bakteriami. Jego szczególnym zainteresowaniem był program telewizyjny Doctor Who o podróżach w przestrzeni iw czasie. Opracowano ćwiczenie terapeutyczne, w ramach którego klient był zachęcany do wyobrażenia sobie, że jest Dr Who, uwięzionym na planecie z niewidzialnym potworem, który tworzy i rozwija się w strachu. Mnie, psycholog kliniczny, mógłbym sobie wyobrazić jako naukowiec badający zachowanie potwora. Pracując jako zespół, dr Who i naukowiec opracowali strategie pokonania potwora i ucieczki z planety. Ten wątek był typowy dla wielu telewizyjnych przygód dr Who i zapewnił rolę, konceptualizację i strukturę, które przemawiały do ​​nastolatka i przyczyniły się do klinicznego sukcesu terapii. W komponencie edukacji afektywnej CBT, mającym na celu poprawę wiedzy osoby na temat emocji oraz tego, jak emocje wpływają na myśli, uczucia i zachowanie, szczególne zainteresowanie może być ponownie użyte jako metafora. Na przykład dziewczyna zainteresowana pogodą była w stanie opracować „barometr” do prognozowania zmian nastroju, wyrażania myśli jako cech pogody (na przykład dezorientacji opisanej jako mgła) oraz wyjaśniania swoich emocji i myśli jako pogody raport.

Niektóre interesy w końcu stają się źródłem dochodu i zatrudnienia. Jeden nastolatek z zespołem Aspergera ma niesamowitą wiedzę na temat wędkarstwa, zwłaszcza różnych rodzajów ryb i sprzętu wędkarskiego. Jego liceum miało program doświadczenia zawodowego taki, że na koniec roku szkolnego każdemu uczniowi przydzielono sytuację zawodową na jeden dzień praktyki zawodowej. Nauczyciele dyskutowali o tym, jakie powinien mieć doświadczenie zawodowe. W końcu zasugerowano, że mógłby przez jeden dzień pracować w miejscowym sklepie wędkarskim. Poszedł na cały dzień, ale nigdy nie wrócił do szkoły: został zatrudniony do końca dnia, ponieważ właściciel sklepu wiedział, że jego wiedza i entuzjazm uczynią go cenionym pracownikiem. Zainteresowanie pogodą może doprowadzić do zatrudnienia jako meteorolog; zainteresowanie mapami, praca jako taksówkarz lub kierowca ciężarówki; zainteresowanie różnymi kulturami i językami, praca jako przewodnik wycieczek lub tłumacz. Stephen Shore lubił robić rowery i jeździć na rowerze i wyjaśnił mi, że dostał pracę jako mechanik w sklepie rowerowym, używając swojego spersonalizowanego roweru, który sam zbudował jako odpowiednik „portfela roboczego”. Podczas gdy demonstrował i opisywał swój spersonalizowany rower, Stephen wspomniał wiedział, jak budować koła rowerowe, co było wówczas rzadką i cenioną umiejętnością. Menedżer początkowo zatrudnił go do zbudowania dziesięciu kół rowerowych; został następnie zatrudniony na więcej godzin, i ostatecznie został kierownikiem sklepu. Rodzice mogą rozważyć prywatne nauczanie w celu rozwinięcia, w sposób adaptacyjny, tych zainteresowań, które mogą stać się źródłem dochodu lub zatrudnienia, takich jak naturalna umiejętność posługiwania się komputerem. Myślę, że komputery zostały zaprojektowane przez i dla osób z zespołem Aspergera, a w XXI wieku umiejętność obsługi komputera jest wymagana w wielu zawodach. Zainteresowanie książkami i systemami katalogowania może stać się umiejętnościami niezbędnymi do odnoszenia sukcesów jako bibliotekarz, a zainteresowanie zwierzętami może prowadzić do kariery w weterynarii. Temple Grandin, u której zdiagnozowano wysokofunkcjonujący autyzm lub zespół Aspergera, zaleca, aby osoby z autyzmem i zespołem Aspergera rozważyły ​​rozwinięcie takiego poziomu wiedzy w danym temacie, aby inni szukali ich wiedzy, zamiast zdobywać wiedzę. społeczna zdolność do uzyskania dostępu do zatrudnienia. Portfolio pracy zawierające przykłady ich umiejętności i wiedzy może zrekompensować ich trudności w umiejętnościach społecznych wymaganych podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Ponieważ jedną z cech zainteresowania jest gromadzenie wiedzy i doświadczenia, kariera akademicka może być konstruktywnym zastosowaniem specjalnego zainteresowania. Profesor z zespołem Aspergera z uniwersytetu w Kalifornii napisał do mnie: „Najlepszą rzeczą w środowisku akademickim jest to, że płacą nam za rozmowę na nasz ulubiony temat, a uczniowie notują i przekazują nam nasze mądre słowa na egzaminach.” Dorośli z zespołem Aspergera Zespół Aspergera może gromadzić się w środowiskach pracy, które wymagają specjalistycznej wiedzy w tych szczególnych zainteresowaniach związanych z zespołem Aspergera. Firmy zatrudniające inżynierów i informatyków mogą zatrudniać więcej pracowników z zespołem Aspergera, niż można by się spodziewać, biorąc pod uwagę wskaźniki chorobowości w populacji ogólnej. Ci pracodawcy mogą stworzyć społeczność „przyjazną i doceniającą Aspergera”. To samo może mieć miejsce w społecznościach artystycznych, gdzie często istnieje akceptacja każdej niezwykłej lub ekscentrycznej postaci ze względu na jej wiedzę, na przykład jako pisarza lub artysty

Typowe dzieci są zwykle zmotywowane, by zadowolić rodziców lub nauczyciela, zaimponować innym dzieciom lub naśladować lub włączać się w działania swoich rówieśników. Te konwencjonalne pragnienia lub motywacje nie są tak silne w przypadku dzieci z zespołem Aspergera. W przeciwieństwie do tego, zwykle mają większą motywację do angażowania się w swoje szczególne zainteresowanie niż do zadowolenia innych. Konstruktywnym zastosowaniem jest zwiększenie motywacji do niepreferowanych działań poprzez włączenie zainteresowania lub wykorzystanie dostępu do zainteresowania jako zachęty. Na przykład, jeśli małe dziecko z zespołem Aspergera interesuje się Silnikiem Czołgowym Thomasa, istnieje szeroka gama produktów, które wykorzystują silniki do czytania książek dla różnych grup wiekowych, zajęć matematycznych oraz pisania i rysowania. Dziecko jest bardziej zmotywowane do przeczytania książki o swojej ulubionej postaci niż książki o kimś, kim nie jest zainteresowany. Jeśli interesuje się geografią, a w szczególności flagami, dziecko może liczyć flagi zamiast konwencjonalnych elementów liczonych przez jego rówieśników w klasie lub do pracy domowej. Rzeczywiście, jednym z problemów napotykanych przez rodziców jest motywacja dziecka do pracy domowej. Jeśli zadanie domowe obejmuje aspekt szczególnego zainteresowania, jest mniej problemów z ukończeniem zadań domowych. Dostęp do odsetek jest niezwykle silnym bodźcem (Mercier et al. 2000). Wykonanie przydzielonych zadań na zajęciach skutkuje wolnym czasem na rozwijanie zainteresowań. Na przykład, jeśli dziecko rozwiąże dziesięć zadań matematycznych w ciągu dziesięciu minut, zarobi dziesięć minut wolnego czasu przy komputerze. W przypadku starszych dzieci szczególne zainteresowanie daną dziedziną nauki może prowadzić do poznania metodologii naukowej i sukcesów w konkursach naukowych, co może być samonagradzające i poprawiające samoocenę. Strategia uwzględniania zainteresowania w programie nauczania wymaga od nauczyciela większej elastyczności w prezentacji zajęć klasowych i systemów zachęt. Korzyścią może być jednak poprawa zdolności i koncentracji. Niektórzy rodzice stosują usunięcie dostępu do zainteresowań jako karę za niewłaściwe zachowanie lub niewykonanie zadań. Chociaż strategia ta może być skutecznym elementem programu zarządzania zachowaniem w domu, może stać się wyzwalaczem pobudzonego zachowania, jeśli dziecko nie może tolerować odmowę dostępu. Polecam zachować ostrożność w odniesieniu do odbierania dostępu do zainteresowania jako kary, ponieważ inne strategie mogą być bardziej skuteczne, a zainteresowanie powinno pozostać pozytywnym aspektem codziennego życia danej osoby. Uniemożliwienie dostępu do jednej z nielicznych przyjemności w życiu danej osoby będzie niezmiennie napotykane na opór. Elisa Gagnon opracowała koncepcję kart mocy). Strategia polega na wykorzystaniu zainteresowania do zwiększenia motywacji i pomocy w nauce. Ta strategia może być stosowana w klasie i w domu i obejmuje tworzenie karty (rozmiaru wizytówki lub karty kolekcjonerskiej), która zawiera wyjaśnienia i porady, które zawierają sceny lub postacie związane ze szczególnym zainteresowaniem. Tekst jest napisany w stylu podobnym do Opowieści Społecznej™ i może zawierać obrazki i postacie związane z zainteresowaniem. Na przykład dziewczyna z zespołem Aspergera była niepopularna dla niej bezpośrednio, a czasami osobiste komentarze na temat jej rówieśników. Głośno wypowiadała komentarze, takie jak „Masz nieświeży oddech”. Musiała nauczyć się powstrzymywać takie komentarze lub mówić je w bardziej taktowny sposób. Ponieważ bardzo interesowała się popularną piosenkarką Britney Spears, napisano Kartę Mocy ze zdjęciem Britney i tekstem, który zawierał „radę” Britney, co powiedzieć innym dzieciom z jej klasy. Włączenie zainteresowania może skupić uwagę dziecka, dzięki czemu zalecenia są bardziej prawdopodobne, że zostaną zapamiętane i wykorzystane.