ABC Autyzmu

Yale Global Tic Severity Scale

Definicja

Yale Global Tic Severity Scale: YGTSS jest powszechnie stosowaną miarą dokumentowania nasilenia tików motorycznych i fonicznych. Jest ona przeprowadzana na podstawie wywiadu z klinicystą. Klinicysta przegląda listę możliwych tików, które mogły wystąpić w ciągu ostatniego tygodnia, najpierw tiki motoryczne, a następnie wokalne. Po ustaleniu tików, które wystąpiły w ciągu ostatniego tygodnia, osoba przeprowadzająca wywiad pyta o częstotliwość tików, ich intensywność lub siłę, złożoność tików i stopień, w jakim tiki bezpośrednio zakłócają codzienne życie osoby. Wymiary te są oceniane zarówno dla tików motorycznych, jak i fonicznych. Łączna wartość jest często stosowana jako miara ogólnego nasilenia tików. YGTSS obejmuje również ogólną skalę upośledzenia ocenianą od 0 do 50. Wynik 0 oznacza, że obecność zespołu Tourette'a nie ma negatywnego wpływu na życie osoby. Natomiast wynik 50 punktów wskazywałby na wyraźne zakłócenia i niepełnosprawność związane z obecnością zespołu Tourette'a. Całkowite upośledzenie spowodowane zespołem Tourette′a może nie być całkowicie spowodowane nasileniem tików. Niektóre osoby z łagodnymi tikami mogą być głęboko zaniepokojone i zawstydzone tikami. Natomiast niektóre osoby z wyraźnymi tikami wydają się żyć bez większych trudności.

Yale In Vivo Pragmatic Protocol

Opis

Yale in vivo Pragmatic Protocol to narzędzie oceny, które mierzy pragmatyczny język poprzez półustrukturyzowane zadanie konwersacyjne u dzieci werbalnych w wieku 9-17 lat. Zawiera serię wstępnie ustalonych sond w celu zebrania informacji na temat różnych aktów mowy konwersacyjnej. W ramach tej 30-40-minutowej rozmowy egzaminator wprowadza 23 pragmatyczne sondy w pięciu domenach konwersacyjnych (zarządzanie dyskursem, funkcja komunikacyjna, naprawa konwersacji, założenie, zmienność rejestru). Jeśli dziecko wytworzy pragmatyczne zachowanie językowe w odpowiedzi na sondę, rozmowa jest kontynuowana i przeprowadzana jest następna sonda. Jeśli dziecko nie zareaguje na sondę, egzaminator systematycznie podaje serię podpowiedzi, aby określić, czy te podpowiedzi są pomocne w wywoływaniu pragmatycznego zachowania.

Podłoże historyczne

YiPP został opracowany przez dr Rheę Paul i pilotowany w Yale Child Study Center. Dane psychometryczne Ta miara nie jest standaryzowana, ale dostarcza jakościowych informacji na temat pragmatycznych umiejętności językowych. Podano odniesienie do normy dla grupy typowo rozwijających się rówieśników.

Zastosowania kliniczne

Ta ocena dostarcza naturalistycznego sposobu oceny trudności pragmatycznych w zakresie języka, powszechnie występujących u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Ze względu na sondy stosowane w tej ocenie, wymaga ona od dziecka mówienia pełnymi zdaniami. Dlatego ta ocena jest najlepiej dostosowana do dzieci o wyższym poziomie funkcjonowania ze spektrum autyzmu. Dostarcza jakościowych informacji w pięciu domenach pragmatycznego języka. Informacje uzyskane z tego narzędzia mogą być przydatne w programowaniu interwencji.

Xanax (Alprazolam)

Definicja

Xanax, nazwa handlowa Alprazolamu, należy do rodziny benzodiazepin (BZD), kategorii leków powszechnie przepisywanych na takie schorzenia jak bezsenność, lęk, pobudzenie, spastyczność mięśni i padaczka. Xanax jest klasyfikowany jako benzodiazepina o dużej mocy i wiadomo, że ma krótkotrwałe działanie przeciwlękowe, co oznacza, że lek zmniejsza lęk i ma okres półtrwania wynoszący około 6-27 godzin; w związku z tym jest często przepisywany na zaburzenia lękowe i zaburzenia związane z lękiem, takie jak uogólnione zaburzenie lękowe (GAD) i zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD). W leczeniu lęku Xanax jest najczęściej przyjmowany doustnie w tabletkach 0,25-0,5 mg do trzech razy dziennie. W przypadku zaburzeń lękowych zaleca się przyjmowanie leku w maksymalnej dawce 6-10 mg na dobę. Jeśli chodzi o mechanizm działania, Xanax wiąże się z receptorami GABA-A, kanałami jonowymi, które mają powinowactwo do chlorku. Kiedy związek wiąże się z dwoma przeciętymi podjednostkami kompleksu, zmienia kształt kanałów chlorkowych kompleksu i umożliwia wiązanie GABA. GABA, powszechny neuroprzekaźnik hamujący, jest znany z zakłócania aktywności mózgu i łączności struktur mózgowych, co terapeutycznie powoduje uspokojenie i relaksację ciała. Ponadto, kiedy Xanax wiąże się z podjednostkami kompleksu receptora GABA-A, specyficzne izoformy tych podjednostek regulują efekty uspokojenia, przeciwlękowe, hipnotyczne i amnezyjne. Ze względu na swoje szybko działające właściwości, Xanax może zapewnić bardziej natychmiastową ulgę osobom z lękiem, w porównaniu ze stosowaniem SSRI lub buspironu. Jednak podawanie Xanaxu może również powodować upośledzenie funkcji wykonawczych, wpływając na czujność, pilność i podejmowanie decyzji przez pacjenta. Ze względu na wysoką moc leku i wysoką rozpuszczalność w lipidach, czynniki ryzyka to deficyty pamięci, takie jak amnezja anterogradowa i zaburzenia opóźnionego przypominania. Lęk z odbicia jest również możliwym skutkiem ubocznym odstawienia Xanaxu, co skutkuje gorszym powrotem pierwotnych objawów. Lęk z odbicia występuje częściej w przypadku benzodiazepiny, takiej jak Xanax, ze względu na jej krótszy okres półtrwania w porównaniu z innymi BZD, takimi jak diazepam. Oprócz efektu odbicia, szybko działające, krótkotrwałe właściwości Xanaxu narażają również pacjenta na ryzyko wystąpienia objawów odstawienia i uzależnienia. Jeśli chodzi o Xanax i jego związek z autyzmem, zaburzenia związane z lękiem są częstą współchorobowością zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD). Młodzież z ASD stosuje wiele klas leków, takich jak leki przeciwdepresyjne, pobudzające, przeciwdrgawkowe i przeciwpsychotyczne w celu leczenia współistniejących lub powiązanych diagnoz. W porównaniu do powyższych klas, benzodiazepiny wydają się być rzadziej stosowane w społeczności. Ważne jest, aby zauważyć, że chociaż benzodiazepiny są czasami przyjmowane w celu bezpośredniego leczenia powiązanej diagnozy, takiej jak zaburzenia lękowe lub padaczka, nie są przepisywane w celu leczenia głównych objawów ASD. Ponadto istnieją pewne niedawne dowody sugerujące, że układ GABA może być zaangażowany w patofizjologię ASD. Kilka modeli myszy wykazało redukcję interneuronów GABAergicznych, utrzymując w ten sposób nierównowagę pobudzenia i hamowania w mózgu. Uważa się, że ta nierównowaga jest związana z cechami fenotypu autyzmu.

Powrót

[ 46 ]