Przewodnik rozwoju

Instrukcje punktacji i Przewodnik rozwoju IEP zawierają wskazówki dotyczące wstępnej punktacji, rozwiązywania rozbieżności pomiędzy raportami dotyczącymi konkretnej umiejętności, zapewniania stabilności wyników oraz przenoszenia wyników z oceny wstępnej (lub późniejszej aktualizacji) do oceny odpowiednie pola siatki na arkuszach systemu śledzenia umiejętności. Siatka śledzenia umiejętności jest wykorzystywana przez zespół wsparcia edukacyjnego, w tym rodziców, nauczycieli i personel kliniczny, aby pomóc w określeniu obszarów umiejętności potrzebnych każdemu dziecku i opracowaniu konkretnego, indywidualnego planu edukacyjnego (IEP) dla dziecka. Instrukcje punktacji i Przewodnik rozwoju ZPN zawierają również informacje o tym, jak ustalić priorytety potrzeb dziecka, aby opracować optymalny ZPN.

Tło historyczne

ABLLS-R to narzędzie do oceny i planowania interwencji oparte na teorii zachowania werbalnego i uczenia się B.F. Skinnera. Skinner zaproponował, że język lub zachowanie werbalne jest produktem paradygmatu operanta bodziec-reakcja-wzmocnienie/kara, z dodatkowym uwzględnieniem znaczenia aspektów kontroli bodźców i motywacji. Analiza Skinnera dotycząca zachowań werbalnych skupiała się na zestawie jednostek funkcjonalnych zwanych operantami werbalnymi; każdy operant werbalny składa się z reakcji lub zachowania werbalnego oraz jego kontrolujących poprzedników i konsekwencji. Skinner opisał cztery operanty werbalne związane z komunikacją głosową, w tym echoiczne, mand, takt i wewnątrzwerbalne. Każda z tych jednostek funkcjonalnych jest uwzględniana w ocenie podstawowych umiejętności ucznia, odpowiednio jako naśladowanie głosu, prośby, etykietowanie i intrawerbalność. Oprócz funkcjonalnych jednostek werbalnych, do podstawowych umiejętności ucznia zaliczają się inne ważne obszary rozwoju poznawczego i zachowań, które wpływają na uczenie się werbalne, w tym zachowania związane z motywacją, umiejętność zwracania uwagi na złożone bodźce, generalizowanie, umiejętność używania języka bez podpowiadanie, zwane "spontanicznością", zdolność szybkiego zastosowania wyuczonych zachowań werbalnych, zwana płynnością, wspólną uwagą, gotowością do uczenia się i rozwojem umiejętności społecznych. Protokół ABLLS-R i przewodnik ABLLS-R stanowią aktualizację Oceny podstawowych umiejętności językowych i uczenia się (ABLLS), opublikowanej po raz pierwszy w 1998 r. Ostatnie wydanie obejmuje dodatkowe umiejętności i dwa dodatkowe obszary ważne dla werbalnego uczenia się i komunikacji dla dzieci z autyzmem, które nie zostały uwzględnione w pierwotnej publikacji. Dwa nowe obszary obejmują ocenę umiejętności wspólnej uwagi i płynności. Płynność to zdolność dziecka do szybkiego zastosowania i wykorzystania nabytych umiejętności w różnych kontekstach. W literaturze badawczej na temat autyzmu zidentyfikowano dodatkowe nowe pozycje dla konkretnych obszarów, które należy uwzględnić w wydaniu z 2006 roku, w tym nowe pozycje dodane do oceny motywacji, reakcji na złożone bodźce, uogólniania, gotowości do uczenia się, rozwoju umiejętności społecznych i naśladowania.

Dane psychometryczne

ABLLS-R jest narzędziem oceny opartym na kryteriach. Jako taki, ABLLS-R nie jest przeznaczony do porównywania umiejętności lub osiągnięć dziecka ze standardową grupą rówieśniczą. Nie podano żadnych norm wiekowych, standaryzowanych wyników ani danych porównawczych grup. ABLLS-R zapewnia system śledzenia umiejętności, którego celem jest rozwój umiejętności w każdym obszarze oceny. Wyniki można wyświetlić na siatce, która wizualnie przedstawia poziom funkcjonowania w każdym ocenianym obszarze umiejętności. Wizualny wyświetlacz siatki pozwala na łatwą identyfikację obszarów o znaczącym lub umiarkowanym deficycie, co pozwala na identyfikację potrzebnych obszarów i umiejętności do interwencji. ABLLS-R może wypełnić rodzic, pedagog, inny specjalista lub kombinacja tych osób. Oceny można dokonać w ciągu kilku dni lub tygodni, a do każdego obszaru umiejętności można powracać w miarę postępów dziecka. Każdy obszar oceny ma określoną liczbę elementów zadań, które służą do oceny rozwoju umiejętności i opanowania danego obszaru. Liczba zadań jest różna dla każdego ocenianego obszaru. Na przykład obszar języka receptywnego zawiera 57 zadań związanych z domeną, natomiast domena imitacji głosu zawiera 20 elementów zadań.

Zastosowania kliniczne

ABLLS-R jest przydatny dla rodziców, wychowawców i personelu pomocniczego edukacji specjalnej do oceny i identyfikacji konkretnych umiejętności potrzebnych dziecku, które nie mówi werbalnie lub ma znaczne opóźnienia w mowie i języku. Protokół ABLLS-R zapewnia dokładną analizę potrzebnych umiejętności, które powinny być przedmiotem interwencji. Istnieją ograniczenia ABLLS-R, ponieważ nie jest to wyczerpująca lista potrzebnych umiejętności ani nie zawiera instrukcji dotyczących nauczania pożądanych umiejętności. ABLLS-R nie jest znormalizowany; dlatego też osiągnięć dziecka w danym obszarze nie można porównywać z wynikami w grupie rówieśniczej.

Definicja

Jednostka kopiuje lub naśladuje działania modela . Jest rozważane jako niższa forma naśladowania, ponieważ naśladowca nie musi przetwarzać znaczenia działań. Imitacje na poziomie czynności mogą obejmować pojedyncze czynności (np. wysuwanie języka, stukanie w stół, skakanie zajączkiem) lub ciąg czynności. Naśladownictwo uznaje się za udane, gdy zachowanie lub zestaw zachowań powtarza się dokładnie tak, jak przedstawiono w modelu. Ten rodzaj naśladownictwa obserwuje się u noworodków ludzkich, a także u naczelnych innych niż ludzie, takich jak szympansy i małpy człekokształtne